سیدحسین رضویان عضو شورای شهر رشت؛

در توسعه مفهوم رشت چه چیز را باید بخواهیم؟ | کلی گویی و دوری از عمل گرایی رشت‌مان را فرتوت و فرسوده ساخته

عضو شورا شهر رشت گفت: می‌دانید ما سالهاست قدم گذاشتن به کهکشان توسعه را در باور نداشتن به خویشتن، اختلاف و از دست دادن عنصر زمان باخته ایم. کلی گویی و دوری از عمل گرایی رشت‌مان را فرتوت و فرسوده ساخته است.

رضویان

 به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا، سیدحسین رضویان عضو شورای شهر رشت در صفحه شخصی اینستاگرام خود نوشت:

فوکو در ایرانی‌ها چه رویایی در سر دارند بدین مضمون تعبیر جالبی دارد: ما می‌دانیم چه نمی‌خواهیم اما نمی‌دانیم که چه چیز را می‌خواهیم! بگذارید این مقدمه را به شرایط شهرمان تعمیم دهم؛ شهروندان به درستی شهری نابسامان را نمیخواهند اما در سر و سامان دادن به وضعیت شهر و در دستیابی به توسعه رشت دقیقا چه چیز را می‌خواهند؟
آیا خواسته‌های ما محدود به آسفالت معابر، رنگ‌آمیزی در و دیوار، کاشت گل و چند اصله درخت، جمع آوری زباله، ساخت سرویس بهداشتی و از این دست موضوعات است؟! اینها که وظایفی ذاتی و روتین است که هیچ کجای زمین برای انجامش به کسی مدال نمی‌دهند!
اما عزیزان در توسعه مفهوم رشت چه چیز را باید بخواهیم؟ می‌دانید ما سالهاست قدم گذاشتن به کهکشان توسعه را در باور نداشتن به خویشتن، اختلاف و از دست دادن عنصر زمان باخته ایم. کلی گویی و دوری از عمل گرایی رشت‌مان را فرتوت و فرسوده ساخته است.
معتقدم می‌بایست یک بار برای همیشه با بهره گیری از دیدگاه پوزیتیویستی عناصر سازنده مفهوم توسعه را روی میز گذارده و برای مثال جهت دستیابی به عدالت فضایی در بهبود ارائه خدمات هفتگانه بر اساس داده‌های آماری در حوزه‌هایی چون زیرساخت‌ها، فضای سبز، بهداشت و درمان، ورزش و سلامت، فرهنگ و آیین، تفریحات، وضعیت واقعی که در آن هستیم را با استاندارهای جهانی و میهنی مقایسه و با تعریف زمان دستیابی، فواصل موجود را با اکشن پلن‌های تجربه شده جبران نماییم.
من یک عضو از اعضای شورای شهر و یک فرد از مجموعه گسترده مدیریت شهری هستم، به شما متعهدم که در مسیر سیاستگذاری و نظارت برای تغییر دیدگاه‌ها و اندیشه‌ها کوشا و پرتلاش باشم و امروز دست یاری به سویتان دراز کرده ام…از صدا و سیما، رسانه‌های مکتوب، خبرگزاری ها، پایگاه‌های خبری، خبرنگاران عزیز و یکایک نخبگان تقاضا می‌کنم مطالبات عمومی را برای تحقق پارادایم توسعه در چنین فضایی هدایت و راهبری کنند. به امید روزی که هر رشتی از زیستن در شهر خود بیش از گذشته رضایتمند و بدان افتخار کند.

Share