لزوم مقید بودن اعضای شورای شهر به کار گروهی

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا، سید جواد اسحاقی، مهندس مکانیک و سیالات و استاد کلاس های کنکور در یادداشتی نوشت:

هرچند وجود تخصص‌های مختلف در شورای شهر از اهمیت زیادی برخوردار می‌باشد ولی مهمتر از آن مقید بودن و اهتمام اعضای شورا به کار گروهی و اعتقاد آن‌ها به گرفتن مشورت‌های ویژه، کاربردی و میدانی از متخصصین شاغل به کار و افراد دارای تجربیات موفق، نه خود ادعایی و شعاری در سطح شهر است که برخی از آن‌ها در بحث‌های قبلی مورد توجه قرار گرفت.

گردآوری مهارت‌ها

مسلّم است که به طور طبیعی نمی‌توان همه مهارت‌های علمی و فنی را در شورای شهر گرد هم آورد و به بهره برداری مستقیم از دانش و تجربیات آنان پرداخت؛ اما می‌توان از دانش و سوابق کاری صاحبان تخصص به طور غیرمستقیم بهره برداری نموده و جلوی موازی کارها، رفتارهای سلیقه ای، تلاش در مسیر کسب شهرت کاذب، اسراف و اتلاف بیت المال را گرفت و از وارد آمدن خسارت‌های سنگین پیشگیری کرد. مثال واضح برای توضیح این مسئله، برخی مدیران ناتوان و ضعیفی هستند که طی سالیان طولانی به طور شبه مادام العمر با حقوق‌های قابل توجه، مسندهای دولتی و شبه دولتی را اشغال کرده و الان به جایی رسیده‌اند که دیگر حرف شایسته‌ای برای گفتن و طرح مفیدی برای اجرا، روحیه شادابی برای فعالیت‌های گروهی و دل بزرگی برای میدان دادن به جوانان تحصیلکرده، سخت کوش و متعهد ندارند! حتی برخی از اینان شخصیت‌های علمی مشهوری هستند که اگر در دانشگاه‌ها می‌ماندند و به تدریس و تربیت نسل جوان ادامه می‌دادند، بسیار موفق‌تر بودند تا این که در سال‌های اخیر بلای جان مدیریت کلان و میانی کشور بوده و خسارت‌های جدی به مملکت عزیز ما وارد ساخته و می‌سازند.

سپردن کارها به دیگران

در نتیجه باید اعضای شورا بسیاری از امور را به مشاوران مؤمن و خوش سابقه – که حقیقتا معتقد به کسب روزی حلال بوده و پای‌بندی عملی به این مرام نیک داشته باشند – مجرّب و پاکدست بیرون از مجموعه شورا سپرده و هزینه مشاوره را نیز به موقع و قانونی پرداخت نمایند تا با این شیوه شورای شهر به یک محیط دانش بنیان، مشورت پایه، گروه محور، کوچک و چابک، پاکیزه، بدون حاشیه و کم هزینه با اشتباهات اندک، نخبه‌پرور و نیز محلی برای تربیت مدیران آینده تبدیل گشته و از خطاهای احتمالی نیز تا حد امکان کاسته شود.

دقت در انتخاب شهردار

از دیگر کارهای مهم شورای شهر، دقت، وسواس و تیزبینی در انتخاب «شهردار» است. درپیش گرفتن شیوه‌هایی مانند: لابی کردن، رفیق بازی، گروه گرایی، وابستگی‌های مالی و سیاسی در گزینش شهردار، اغلب موجب روی کار آمدن شهردارانی ناتوان با روحیات خودکامگی و خود رأیی خواهد شد که به مرور زمان در مقابل شورا می‌ایستند و به جای همکاری راه گروگان گیری آن‌ها – با تجسس در نقاط ضعف‌شان یا خرید آنان به وسیله اعطای برخی امتیازات – را در پیش گرفته تا مدیریت شهر را در انحصار خود درآورند.

دلسردی مردم از شورا

چنین شهردارانی علاوه بر کوشش برای اختلاف اندازی در میان اعضای شورا، ایجاد جنگ‌های روانی با اشخاص صاحب نظر و احتمالا معترض در شورا، ارتکاب خطاهای عمدی یا سهوی محاسباتی و هزینه‌ای در زمان تصدی مسئولیت موجب بالا رفتن هزینه‌های سربار شهروندان و نیز باعث دلسردی مردم از «شورا» وعدم تمایل به شرکت در انتخابات دوره‌های بعد خواهند گردید که این نکته به زیان هر شهری است که چنین اتفاقات ناخوشایندی در آن رخ دهد.

بانوان فرهیخته

یکی دیگر از نیازهای شورای شهر حضور بانوان تحصیلکرده، فرهیخته و دارای تجربه کاری مفید، در این گروه است. اگر یکی دو نفر از خانم‌ها موفق شوند حد نصاب آرای معتبر، جهت ورود به شورا را کسب نمایند، می‌توانند به عنوان نماینده بخش عمده‌ای از جامعه که زنان هستند، به دلیل زن بودن و درک بهتر مسایل و مشکلات همجنسان خویش، منشاء خدمات بسیاری برای بانوان و دختران شهر خود باشند به شرط آن که پس از ورود به شورا گرفتار دسته‌بندی‌های داخلی آنجا نشده و با رفتارهای انفعالی وظیفه اصلی خودشان را از یاد نبرند.

حضور روحانیون

حضور روحانیون یا دست کم یک فرد روحانی خوشنام، متشخّص و باتجربه در کارهای اداری و مدیریتی در شورا نیز یکی از نیازهای گروه مذکور است که موجب حفظ و تداوم فضای معنوی و تلطیف روابط اداری آنجا می‌شود، به شرط آن که او نیز در دام یارگیری‌های داخلی نیفتاده و از مسیر مستقیم خویش دور نگردد.

بازاریان

سومین گروهی که حضور آن در شورا نقش مهمی دارد، بازاریان و اهالی کسب و کار می‌باشند که یک نماینده از سوی آن‌ها می‌تواند از منافع گروه‌های فعال در بازار شهر دفاع کند و نظرات هم صنفان خود را بیان نماید؛ زیرا بازار یکی از تأمین کنندگان عمده درآمدهای شهرداری‌ها به شمار می‌آید و تا کسب و کار در آن رونق مناسبی نداشته باشد، نمی‌تواند به حمایت از شهرداری‌ها بپردازد. اما وقتی که به خاطر احداث یک پیاده راه – آن هم بدون مطالعه و محاسبه دقیق و کافی – در مرکز هر بازار از جایگاه سنتی و جاافتاده خود به سوی حومه شهر رانده می‌شود، شهرداری هم نباید انتظاری جز کاهش درآمدهایش داشته باشد!

شرکت‌ها و کارخانجات

چهارمین گروهی که وجودشان در شورا ضروری به نظر می‌رسد حضور فردی است که بتواند به عنوان نماینده شرکت ها، کارخانجات و کارفرمایان در میان نامزدهای موجود انجام وظیفه کند؛ چون هر چه رسیدگی به آن‌ها و تحقق خواسته‌های معقول‌شان با کیفیت بهتری صورت گیرد، پاسخ آن نیز به شکل کاهش نرخ بیکاری شهروندان و افزایش درآمد شهرداری خود را نشان خواهد داد، زیرا بدیهی است که تا درآمد و تسهیلات مناسبی برای روان‌سازی فعالیت صنایع وجود نداشته باشد، توقع اخذ عوارض مختلف از آن‌ها نیز انتظاری غیرمنطقی خواهد بود.

خدمات بر زمین مانده

استان‌ها و به تبع آن شهرها و روستاها، بر اثر تغییرات جمعیتی هر روز بر نیازمندی‌هایشان افزوده شده و با گسترش رسانه ها، شبکه‌های اجتماعی و ارتباطات عمومی، سطح توقعات جامعه بالا رفته و در این میان تنها مسئولین شهری و منطقه‌ای – از جمله شورا و شهرداری – هستند که باید به شکل واقعی – نه در شعار، سخنرانی و مصاحبه – پاسخگو بوده، اسباب راحتی و آسایش مردم را فراهم ساخته و خدمات معوقه و بر زمین مانده را به سرانجامی مطلوب برسانند.

شهر خوب

شهر خوب، شهری است که هر یک از مسئولان آن – اعضای شورا، شهردار اصلی، شهرداران مناطق، کادر اداری، گروه‌های مهندسی و پیمانکاری و پرسنل آن‌ها – با همکاری سایر سازمان‌ها مانند شرکت توزیع برق، آب و فاضلاب، مخابرات و موبایل، دارایی و مالیات، نیروی انتظامی، دادگستری، بیمارستان و مراکز درمانی، وظایف خود را به درستی بشناسد، به موقع عمل کرده و نمره قابل قبولی را کسب نمایند تا نتیجه آن خود را به شکل رضایت شهروندان از مدیریت شهری نشان دهد.

رسیدن به این هدف، افزایش درآمدهای شهرداری ها، بهبود سطح زندگی شهری و علاقه مردم به همکاری بهتر و پرشورتر در انتخابات‌های بعدی را به دنبال خواهد داشت.