اندر احوالات تفاوت عرض دنا پلاس های میلیاردی و فرمایش جلای وطن نماینده مجلس

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا،  سعید نیاکوثری نگارنده سیری در احوالات موسیقاری حکیم قطب الدین شیرازی در یادداشتی نوشت: کشف مسبوق به عقل است و عقل مسبوق به علم. سیر مفاهمت در هزارتوی این آینه های نا پیدا و بی انتها…

نمی دانم نماینده را چه تعجیلی به مصاحبت بود و چه اصراری به مفاهمت !! که آنگونه شتابان سر بر آستان تحریریه نهاد و اینگونه بی پروا سخنان ناجویده بر زبان راند… گویی چنان جو مطبوعاتی بر وی غالب آمده و ذوق فضل نمایی بر او فائق،که چنین بی پرده بر اصحاب هنر تاخت و شایدگوی سخن در خم چوگان قلم دیدکه روی از فراست بر تافت و جرات جسارت در او قوت گرفت، تا بدانجا که معاودان طرب را معاندت نمود و ملت ایران را امر به جلای وطن بنمود…
باری عالی جناب وکیل الرعایا ! اگر به سبقه دینی و جامه تقوایی که بر قامت پوشانده ای، مطالعه تاریخ فرهنگ و هنر سرزمین بلند آوازه ایران را دور از حرمت دستار و ردا میدانی، اما به یقین بر فواید خاموشی واقفی، که بزرگان گفته اند: *عاقلان را پیشه خاموشی بود*.

کثرت و تفرقه در عالم گفتار بود که جهانی همه یک تن شود از خاموشی

از آنجا که شاید میلی به بازخوانی ادبیات فاخر ملی نداشته باشی ،پیش از آنکه بزرگان ادب پارسی را نسخه جلای وطن پیچی، کلام به بیانی از معصومین علیهم السلام بیارایم که: فَمُّ الحکیم فی قلبه..
اما لازم است بدانید:
*موسیقی ملی ایران در تاریخ چند هزار ساله خویش هرگز وامدار سیاست نبوده است، بلکه آب حیات از چشمه احساس مردمانی نوشیده که شرف پیش شرافتشان سر به تکریم فرو آورده و عزت پیش عظمت شان کمر به تعظیم*. درخت تناور موسیقی ملی ایران، ریشه در پهنای جغرافیایی دارد که جلوه های تنوع قومی،دیبای فریبایش را آراسته و دستان هنرمندان راستینش،فرش شکوه جاودانه اش را به تار عشق و پود محبت بافته، شاخسار پر جلالش در گستره ی آسمانِ ادب گسترانیده … موسیقی ملی ایران، سیمرغ احساس بر قاف عرفان دارد، عقاب غرور بر ستیغ قله های مناعت و مینوی خرد از مینای معرفت و اینگونه است که در پیچ و خمهای صعب تاریخ،آنجا که سیاست را تاب مقاومت در برابر تیغ برّان تتاران نبود و تن به ذلت نهاد ،فرهنگ و هنر اما با صلابت جهان قدرت را به تسلیم کشاند تا زانو ادب بر زمین ارادت نهاده و سر بندگی بر آستان هنر فرو آورند.اقای نماینده اینکه تو الات قمار را همطراز الات موسیقی میدانی به ضعف سواد عمومیت بر میگردد و اینکه تعین تکلیف هرانکه سخن تو را قبول ندارد به جلای وطن امر میکنی به خودشیفتگی ات باز می گردد.. اگر به نشستن و مداقه در اثار افرادی همچون قطب الدین شیرازی و صفی الدین ارموی و عبدالقادر مراقه ای ونیز مولوی و حافظ نداری، حداقل بدان که سکوت نیازی به مطالعه ندارد.