زمین، امانتی در دست ماست، با زباله خیانت در امانت نکنید
پارک جنگلی سراوان رشت با درختانی سر به فلک کشیده و جنگلهایی با پوشش گیاهی انبوه، قدیمی و تقریباً همیشه سبز، خسته از انباشت بیش از ۳۰ سال زباله در دل خود و بیتاب از رنج مردم مناطق همجوار از آسیبهای ناشی از دفن و دفع غیراصولی این زباله هاست.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا، حمیدرضا حسین زاده طی یادداشتی در رابطه با محیط زیست نوشت:
همه ما میدانیم زمینی که محل زندگی ما انسانها است، امانتی است که از گذشتگان به ما رسیده است، پس باید به خوبی مراقب این امانت باشیم تا آن را برای آیندگان حفظ کنیم. اگر بخواهیم یک زندگی سالم و شاداب داشته باشیم، باید مکانی که در آن زندگی میکنیم یک مکان پاک و سالم باشد. در غیراینصورت به نابودی کشیده خواهیم شد. بنابراین باید بدانیم شرط لازم برای زندگی سالم، داشتن یک زمین پاک است.
امروزه میبینیم که چگونه زمین ما دچار آلودگی شده و به مرور پاکیاش را از دست میدهد. داشتن یک زمین پاک کار سختی نیست و میتوانیم با رعایت کردن چند اصل ساده بر سلامت زمینمان و در نهایت سلامت زندگی خود و فرزندانمان بیافزاییم؛ اولا سعی کنیم زبالههای کمتری تولید کنیم و در قدم بعدی سعی کنیم همان زبالههای اندک را در مسیر بازیافت قرار دهیم. هر فرد باید به نوبه خود در این زمینه تلاش کند. مثلا استفاده از ظروف یکبار مصرف را کنار بگذاریم، همین یک مورد به ظاهر بیاهمیت بسیار موثر و کارساز است. پس یاد بگیریم عاشق محل زندگیمان باشیم و به خوبی از آن نگهداری کنیم.
سالانه هزاران تن زباله، سوغات باقی مانده مسافران و گردشگران برای این استان است، ریختن زباله در طبیعت چهرهای زشت و نازیبا به این خطه سرسبز میدهد، گیلان در چهار فصل سال میزبان میلیونها گردشگر و مسافری است که ترجیح میدهند بهترین و خاطره انگیزترین لحظاتشان را در این استان بگذرانند. و هنگامی که گیلان را ترک میکنند زیباترین سوغات را برای دیگران ببرند، اما سوغات برخی مسافران برای این استان زیبای شمالی چیز دیگری جز زباله نیست.
محیط زیست متعلق به عموم مردم است و همه حق برخورداری از یک محیط زیست سالم و زیبا را دارند نباید با بیتوجهی و سهل انگاری و رها کردن زباله در طبیعت این حق را از دیگران سلب کنند. زبالهها امروز همنشین طبیعت شده و به خصوص در مناطق طبیعی و مورد استفاده گردشگران، انبوه زبالهها به شکل آزار دهندهای به چشم میخورد. چنانچه استفاده از ظروف یک بار مصرف و رها کردن این ظروف در طبیعت ضربه محکمی بر پیکر محیط زیست وارد میکند زیرا ۳۰۰ سال طول میکشد تا این ظروف که پایه پلاستیکی دارند در طبیعت تجزیه شوند. گیلان یکی از استانهای گردشگرپذیر در کشور است متاسفانه همگان شاهد وجود زبالههای زیادی در اماکن گردشگری و کنار جنگلها هستند. بیاید با هم به حفظ نگهداری این سرمایه با ارزش کوشا باشیم.
اما پارک جنگلی سراوان رشت با درختانی سر به فلک کشیده و جنگلهایی با پوشش گیاهی انبوه، قدیمی و تقریباً همیشه سبز، خسته از انباشت بیش از ۳۰ سال زباله در دل خود و بیتاب از رنج مردم مناطق همجوار از آسیبهای ناشی از دفن و دفع غیراصولی این زباله هاست. جنگلهای سراوان رشت با زیباییهای شگفت انگیزش، افزون بر سه دهه است که محلی برای تخلیه زبالههای این کلانشهر و برخی از شهرهای اطراف شده، به طوری که شیرابههای ناشی از زبالهها و بوی تعفن آن، موجب رنجش اهالی این منطقه شده است.
دفع زباله در سراوان رشت، هر چند وقت، موجب اعتراضات مردم منطقه میشود به طوری که طی چند سال گذشته اهالی این منطقه بارها در اعتراض به وضعیت نابسامان دفن زباله، مقابل درب ورودی محل انباشت تجمع کرده و راه را بر عبور ماشینهای حمل زباله بستند اما با حضور مسئولان و بیان وعده هایی، بار دیگر عقب نشستند. پیشتر نیز مردم سراوان در اعتراض به تخلیه و دفن غیربهداشتی زباله در سراوان رشت، راه را برای عبور کامیونهای حمل زباله بسته بودند که با انجام برخی اقدامات، دست از اعتراض برداشتند.
در زمان حاضر، حجم زیادی از زباله در منطقه سراوان در ۱۷ کیلومتری رشت مدفون شده؛ روزانه نیز ۶۵۰ تا ۷۵۰ تن زباله از کلانشهر رشت و ۳۰۰ تا ۴۰۰ تن زباله از برخی شهرهای اطراف گیلان برای دفن به این محل انتقال داده و هر روز بر حجم زباله افزوده میشود.
شیرابههای ناشی از زباله در محل دفن، به شدت نگران کننده است، به گفته برخی از اهالی، شیرابهها به رودخانه سیاهرود (رودخانهای زیبا در دل جنگل سروان) و در ادامه به رودخانههای گوهررود و زرجوب سرازیر میشود.
با حضور در محل دفن زباله سراوان، اگر چه شاهد اقداماتی بهتر و فضایی قابل تحملتر نسبت به سالهای گذشته هستیم، اما رفع مشکلات مردم این منطقه که هر روز شاهد حضور کامیونهای حمل و تخلیه زباله هستند، نیازمند عزم همگانی همه مسئولان مربوطه است. روزانه به صورت میانگین ۲۰۰ کامیونت و نیسان، زباله را در این محل تخلیه میکنند و چیزی حدود ۳۰۰ لیتر سمپاشی روزانه در محل دفن زباله در سراوان رشت انجام میگیرد، که طی چند روز اخیر، با کمک سازمان آتش نشانی و خدمات ایمنی شهرداری رشت، سم پاشیها چند برابر نیز شده است، اما همچنان وجود انبوه مگسها و حشرات موذی در این منطقه که وارد باغها و نازل روستاهای اطراف محل دفن زباله شده بسیار نگران کننده است.
علاوه بر این بوی بد و غیرقابل تحمل ناشی از زباله در محل دفن در سراوان و انتشار آن در روستاهای اطراف نیز از مهمترین مشکلات مردم منطقه میباشد.
در پایان مجدد تاکید میکنم زمین، امانتی در دست ماست، با تولید زباله خیانت در امانت نکنید.
من حمیدرضا حسین زاده حامی محیط زیست
دیدگاه