در دوران شیوع کرونا در کنار کادر پرتلاش درمان گیلان بودم|با ورود جوانان، شهر را از رکود خارج کنیم
رشاد گفت: در زمان اپیدمی کرونا تلاشم را کردم و هرجا فکر کنم می توان در راستای منفعت عمومی کاری کرد بازهم تلاشم را می کنم.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا، بررسی عملکرد مدیریت شهری از جمله مباحثی است که در آستانه انتخابات شورای شهر به مردم برای شناخت بیشترکمک می کند. به همین دلیل طی چند گفتگو و گزارش تصویری با تعدادی از فعالان اجتماعی استان گیلان روند مدیریت شهری طی سال های اخیر را مورد بررسی قرار دادیم.
مهدی رشاد نائب رئیس سابق شورای شهرستان رشت، اولین فعال اجتماعی بود در گفتگو با گیل خبر نقطه نظرات خود را مطرح کرد که در زیر گلچین ویدئویی مصاحبه و متن کامل آن را مشاهده می کنید:
بعد از پایان دوره شورایی هم مراجعان خودم را داشتم
مهدی رشاد هستم،خرداد ۶۱ در محله خیابان شهدا سه راه پاستوریزه رشت به دنیا آمدم. تحصیلات ابتدایی راهنمایی و دبیرستان را در همان محل گذراندم و تحصیلات دانشگاهی خود را نیز تا مقطع دکتری PHD ادامه دادم .از سال ۹۰ تا کنون در دانشگاههای استان گیلان در حال تدریس می باشم . سعادت این را داشتم که دوسال (۹۳ تا ۹۵) درخدمت اداره ورزش و جوانان، ریاست هیات ورزشهای همگانی شهرستان رشت را نیز داشته باشم.
سال ۹۲ افتخار این را داشتم که به عنوان نماینده مردم کوچصفهان در شورای شهر دوره چهارم انتخاب شوم و به عنوان رئیس این شورا و همچنین نائب رئیس شورای شهرستان رشت فعالیت کنم.
از سال ۹۸ در خدمت دانشگاه علوم پزشکی هستم و در معاونت درمان دانشگاه فعالیت می کنم. با شروع به کار و جذب در علوم پزشکی استان و شیوع ویروس کرونا بازدید از بیمارستان های استان به همراه معاونت وقت و فعلی درمان دانشگاه علوم پزشکی را بیش از هرچیزی واجب دانستم و بدون کوچکترین وقفه و ترسی در تمامی آن ها حضور پیدا کردیم و نیازهای بیمارستان ها را تا حد مقدور مرتفع نمودیم. یادم است حتی سال تحویل ۹۹ هم در کنار کادر شجاع درمان شهرستان رودسر بودیم،چون نمی توانسنم به خودم بقبولانم که آن ها در مبارزه با این بیماری تنها باشند و من در خانه بمانم، چون اوایل شیوع این ویروس در استان دقیقا مثل جنگ تحمیلی عراق علیه کشورمان بود و بنده هم همچون جوانان آن زمان با خودم عهد بستم که تا آخرین لحظات این به مبارزه با آن بپردازم و در سنگر مدافعین و قهرمانان سلامت در کنار مردم عزیز کشور و استانم باشم. در روزهای که تحریم و مشکلات اقتصادی مزید علت شده بود ما تلاش کردیم در زمینه های مختلف کمک رسان مردم باشیم و در قالب گروه های جهادی اقلامی را در اختیار کادر درمان و مردم قرار دهیم.
معتقدم خدمت به شهروندان از افتخارات هر انسانی است. من حتی بعد از پایان عضویت در شورای شهر هم مراجعان خودم را دارم که تقاضاهای خود را برای پیگیری مطالبات خود به من ارائه می دهند و من هم در حد توان سعی دارم که کمک حال باشم تا شاید مورد قبول خدواند عزیز قرار گیرد.
امروز کمتر به شوراها توجه می شود
من از نزدیک تجربه فعالیت در کنار مدیریت شهری را در کوچصفهان تجربه کردم و البته در شورای شهرستان بررسی نارسایی و اشکالات نهادها و سازمان ها و اعلام آن ها به مسئولان مربوط را برعهده داشتیم که در واقع به نوعی یک بازوی مشورتی مردمی برای ارگان های مختلف است که متاسفانه امروز کمتر نسبت به آن توجه می شود.
عدم اتحاد و همدلی بین مدیریت شهری و سایر ارگان ها حلقه مفقوده گیلان و رشت است
احساس می کنم حلقه مفقوده در این استان و شهر عدم اتحاد و همدلی بین مدیریت شهری و سایر ارگان ها است. تا وقتی این اتحاد و همدلی وجود نداشته باشد گوهررود و زرجوب و پسماندی درست نمی شود و به نتیجه نمی رسد. اعضای فعلی شورا از جناح های مختلف سیاسی و از باتجربه های استان هستند، ولی عملا در مجموعه مدیریتی ما شاهد عدم ثبات مدیریتی هستیم.ما شاهد تغییر پیاپی شهرداران هستیم و شهرداران با دلایل مختلف نتوانستند به کار خودشان ادامه دهند. این عزیزان نتوانستند رشت را به جایگاه مناسب خود هدایت کنند.
منتخبان مردم با مدیریت شهری ناآشنا هستند
در مدیریت شهری ما شاهد هستیم که طی سال های گذشته که هیچ پروژه ای در سطح رشت کلید نخورده و باید این را عنوان کرد که از کلانشهر تنها اسمش به جا مانده است. نتوانستیم کارهایی در خور یک کلانشهر را انجام دهیم و این به دلیل عدم ثبات مدیریت شهری و همچنین نااشنایی منتخبان مردم با مدیریت شهری است و کارهایی مناسب شورا را انجام ندادند و درگیر حاشیه شدند. ما عملا از پروژه های بزرگ مثل قرارگاه خاتم عقب ماندیم. خواستیم این پروژه را کلید بزنیم که در عمل رای نیاورد و به نظرم مردم شهر بی نصیب ماندند.
کار کارشناسی در طرح ها و لوایح صورت نمی گیرد
طرح هایی که باید در شورا مصوب شود در فرمانداری و سایر مراجع تصمیم گیری، با ایراد مواجه می شود. یکی از عوامل آن عدم تعامل اعضای شورا با سایر دستگاه های اجرایی است. اگر این تعامل و همدلی با سایر دستگاه های اجرایی برقرار شود مطمئنا سود حاصل از آن را مردم شهرمان می برند. وقتی کار کارشناسی در طرح ها و لوایح صورت نمی گیرد مشخص است که چندان نمی توان امیدی به این وضعیت داشت.
شوراها باید ارتباطات خود را با سایر ارگان ها تقویت کنند. ما به طور مثال در مساله تالاب ها و یا فاضلاب در تقابل با آب منطقه ای و آبفا هستیم. طرح و لایحه ای تصویب می شود که این ارگان ها مخالفت می کنند و کسی هم نیست که این مساله را پیگیری کند. لایحه جامع مدیریت شهری هم مورد تصویب قرار نگرفته و مشکلات همیشه با انباشت روبه رو می شود. آن وقت اعتباری هم که از سوی دولت اختصاص پیدا می کند چندین صاحب پیدا می کند که مشخص نیست قرار است این پول را کجا هزینه کنند. وظیفه یک عضو شورا این است که این مسیر را باز کند. وقتی عضو شورای پیگیری باشد که وقت عمده خود را صرف این موضوعات کند مطمئن باشید که نتیجه بخش خواهد بود و شاهد تداخل کارها نیستیم.
در بدو ورود به شورا دید سیاسی، جناحی خودمان را کنار بگذاریم
مردم از ما سوال می کنند که اگر مثل دیگر اعضای شورا فقط شعار بدهیم و بتوانیم به این مجموعه ورود کنیم و هیچ کاری انجام ندهیم هیچ فرقی با بقیه نداریم. باید در بدو ورود به شورا دید سیاسی، جناحی خودمان را بگذاریم کنار و واقعا تلاش کنیم منافع عمومی را مورد توجه قرار دهیم.
در بدنه شهرداری رشت مدیران توانمندی داریم که شاید دور مانده اند و از آن ها به کار گیری مناسبی نداشته ایم. مهم هم نیست که به کدام عضو شورا وابسته است. اگر شایستگی و توانمندی باشد باید به کارش ادامه دهد. همین طور که در مجموعه های بزرگ تر هم اینگونه است. مثلا ممکن است یک نماینده مجلس به مثلا وزیر نفت انتقاداتی داشته باشد. ولی وقتی ببیند در وضعیت فعلی توانایی هایی دارد که بقیه از آن برخوردار نیستند، باید از این امر حمایت کند.
با ورود جوانان، شهر را از رخوت و رکود خارج کنیم
هر عضو شورا باید سعی کند مجموعه ای از نخبگان و متخصصان به ویژه نسل جوان را در مجموعه مدیریت شهری ورود دهد و مجموعه شهرداری بتواند همیشه فکر کند که در حال کار جدید است و از رخوت و رکود خارج شود. به قول حضرت آقا، ما هر وقت کار را به جوانان سپردیم مطمئنا مردم ما سود برده اند. این یک امر حیاتی است و باید مورد توجه قرار گیرد.
نمی خواهم سال های بعد احساس یأس داشته باشم
خیلی از دوستان و آشنایان و نزدیکان از من میپرسند با همه این یاس و ناامیدی که به جامعه منتقل شده چرا سعی می کنید هنوز خودتان را فعال نشان دهید و در انتخابات و فعالیت های اجتماعی ادامه دهید. به هر صورت مشکلات اقتصادی هست، تحریم ظالمانه تاثیرات منفی خودش را گذاشته است. ولی مهم این است که مردم بدانند نباید این مسیر ادامه پیدا کند و من نمی خواهم سال ها بعد احساس یأس داشته باشم زمانی که این قدرت و توان را داشتم و می توانستم کاری کنم از ادامه این مسیر کناره گیری کردم. من تلاشم را می کنم که حتی به صورت خیلی کوچک هم شده بتوانم برای مردم زادگاه خودم کاری انجام دهم و در این مسیر از سرزنش ها و خطرات احتمالی هم نمی ترسم. در زمان اپیدمی کرونا تلاشم را کردم و هرجا فکر کنم می توان در راستای منفعت عمومی کاری کرد بازهم تلاشم را می کنم. ارائه وعده های دروغین و نشدنی در توان من نیست. این شهر با همگرایی و ثبات مدیریتی در مسیر بهتری حرکت می کند و این تنها وعده ای است که می توان به مردم داشت.
دیدگاه