مسعود مجاوری

ما و معضل چای

بفرمایید پژوهشکده چای برای تردینگ(تجاری سازی)و برندینگ(نشان واره سازی)چای شمال چه کاری کرده؟

نمیدانم در امثال و حکم علامه دهخدا خوانده بودم یا جای دیگر این ضرب المثل زیبا را: “آفتابه لگن هفت دست، شام و ناهار هیچی”
حکایت امروز بسیاری از سازمانها و نهادهای خدمت رسان ما-سوگمندانه-بی شباهت به تمثیل و کنایه این ضرب المثل پر مغز نیست.
مثلا ما موسسه عریض و طویل تحقیقات برنج کشور را با مرکزیت رشت داریم بعدا کشاورز ما برنج هاشمی یا علی کاظمی می‌کارد، یعنی موسسه مزبور توان رقابت علمی و اجرایی با یک دهقان بی‌سواد و ساده دل که بصورت تجربی واریته هاشمی یا کاظمی را تولید و در بازار تثبیت کرده را ندارد و واریته تولیدی موسسه فوق نمی تواند درشالیزارهای گیلان جاباز کند. این قاعده البته قابل تعمیم به پژوهشکده چای کشور(همان مرکز تحققیات چای سابق) هم هست چرا که بسیاری از متعلقان(کارمندان) این مرکز به اعتبار تیتر پژوهشی آن نهاد جلیل القدر، عضو هیات علمی هستند و حقوق آنچنانی میگیرند و مزایای آنچنانی تر نصیبشان می شود-گوارای وجود-اما از حل معادله چای و ارائه طریق- به سهمشان- برای خروج از بحران این صنعت عاجزند.
بلا تشبیه انگار تکرار تمثال آن ” شتر مرغ معروف که نه بار می برد و نه می پرید “است زیرا اینان در پاسخ به هر سوالی می گویند از تهران تصمیم می‌گیرند و ما فقط مجری هستیم، خب اگر اینطور است پس چرا اسم پژوهشکده بر خود نهاده اید اساسا شما در پی” تحقیق “و تحقق چه هستید؟
وقتی وسعت باغات چای گیلان و مازندران از ۳۲هزار هکتار به حدود۲۵هزار هکتار رسید(تازه این رقم با احتساب باغات مخروبه است) شما چه تحقیق عملیاتی و اجرایی برای چرایی این معضل انجام دادید؟
وقتی چای بنجل و پراز اسانس و عطر سرطانزا به بازار کشور سرازیر شد شما چه پژوهشی در مورد مزیت چای ایرانی و عدم استفاده از حتی یک قطره “سم”در تولید این محصول کردید و چه برنامه ای برای معرفی این مزیت به بازار مصرف داشتید؟ وقتی کارشناسان در تهران نشستند و دوختند و بافتند و گفتند:”نمی شود”چرا شما نتوانستید تهرانی مبتلا به دغدغه واردات و سود مضاعف را مجاب کنید که”می شود “فقط کافیست”زنجیره ارزش”صنعت چای را باز تعریف کنیم مگر شما مرکز تحقیقات چای (پژوهشکده فعلی)نبودید؟ شما نگویید و دفاع نکنید چه کسی بگوید و دفاع کند؟ اصلا کار شما مگر همین نیست؟ می‌فرمایید روش تولید چای ما سنتی است بسیار خوب؛ اتفاقا این یک مزیت است و نه ایراد، برای اینکه میتوان ضایعات ارزان را تبدیل به احسن(همان داستان تکمیل زنجیره ارزش)کرد چرا راهکار ارائه نکردید؟
اصلا چه برنامه مدون (کوتاه، میان و بلند) مدتی مرکز تحقیقات چای برای بهبود حال و روز این صنعت دارد؟
خودمانیم برای تعیین درصد کافئین چای لاهیجان و تفاوتش با درصد کافئین چای فومن که حاجتی به راه انداختن یک سازمان عریض و طویل نبوده و نیست پاسخ این فقره را می توان با یک آزمایش ساده و صرف هزینه ای اندک ابتیاع کرد. چقدر خوب میشد که از شما ارجمندان برنامه عملیاتی و اجرایی می دیدیم و دلخوش به معجزات پژوهشی و کرامات علمی شما برای خروج صنعت بی رمق چای از بحران دامنگیر چند ساله می شدیم.
بزرگواران؛ میز ریاست و شوکت مترتبه نوش جانتان،حقوق و مزایای عضویت هیات علمی هم گوشت تن تان، اما رسیدگی به درد مردم و پاسخگویی از جانب شما و تمشیت امور هم حق شهروندانی است که از شما تابحال جز حکم به شیرین دادن شیرینی چیزی ندیدند اگر غیر از این است بفرمایید پژوهشکده چای برای تردینگ(تجاری سازی)و برندینگ(نشان واره سازی)چای شمال چه کاری کرده؟ برای بازاریابی را نمی پرسم چون معلوم است…. و یا این پژوهشکده کدام “رقم پرمحصول چای”را به چایکاران معرفی نموده تا در چین بهاره بجای ۳۰۰بتوانند ۴۰۰کیلو درهکتار برداشت کنند؟
اگر کارشناسان شما به وقت اجرا(عاملیت توسعه)خوشه صنعتی چای نگاهی جامع و کامل به مسائل چای می داشتند و پیشنهادهای اجرایی و عملیاتی برای توسعه این صنعت می دادند دیگر نیازی نبودوکلای گیلانی به ضرب و زورطرح سوال و استیضاح، وزیر کشاورزی رابه گیلان بیاورندو پیکر نیمه جان صنعت چای رانشانش دهند تا او هم در میان راهروهای اداری دهقان گیلانی را دعوت به سبوس خواری کند، دیگر نیازی نبود گردن کج کنیم و خوشحال به خرید تضمینی چای باشیم و وعده پرداخت پول”بزودی”بشنویم. اصلا این همه حقارت را تجربه نمی‌کردیم چون توسعه خوشه چای آنقدر فرصت و فضا و موقعیت اقتصادی فراهم میکرد که جایی برای قیل و قال نمی گذاشت. بزرگواران؛ اینها را بعنوان یک روزنامه نگار گفتم و نوشتم تا بدانید که می دانیم چه خبراست اگر تابحال صم بکم چیزی نگفتیم از نجابتمان بود نه حماقت مان…

مسعود مجاوری

پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا: انتشار مطالب خبری و یادداشت های دریافتی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.

Share