یک دیپلمات شگفت‌انگیز+ عکس

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا :«تماشای کنش های یک دیپلمات شگفت انگیز»؛ این تجربه بی سابقه ای است که این روزها رسانه ها و مخاطبان ایرانی با آن مواجهند. محمد جواد ظریف ۵۰ روز است که در صدر رنکینگ جذاب ترین مقامات ایرانی قرار گرفته است. شاید به این دلیل که ظریف به کلی تصویر ذهنی مردم از «وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران» را تغییر داده است.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا : «تماشای کنش های یک دیپلمات شگفت انگیز»؛ این تجربه بی سابقه ای است که این روزها رسانه ها و مخاطبان ایرانی با آن مواجهند. محمد جواد ظریف ۵۰ روز است که در صدر رنکینگ جذاب ترین مقامات ایرانی قرار گرفته است. شاید به این دلیل که ظریف به کلی تصویر ذهنی مردم از «وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران» را تغییر داده است.

اگر از پیراهن یقه دیپلمات ظریف صرف نظر کنیم، او نه در رفتار که حتی در ظاهر نیز هیچ شباهتی به دیپلمات های ارشد ایرانی و اسلاف خود ندارد. ظریف عصا قورت داده نیست و نه تنها به زور جلوی خنده اش را نمی گیرد، بلکه تصاویر زیادی را از خنده های عمیق او در اینترنت می توان یافت.

جوانان ایرانی که همواره کمترین علاقه را برای دنبال کردن فرآیندهای دیپلماتیک نشان داده اند، حالا به مهمترین مخاطبان ظریف تبدیل شده اند. از رادیکال های انقلابی که حتی از کوبیدن مشت به خودروی حامل رئیس جمهور هم ابایی ندارند، گرفته تا بنفش های سرسخت و تحول خواه، بخش مهمی از ده ها هزار Follower ظریف را تشکیل می دهند. هر دو سر طیف آنقدر با او صمیمی و ندار هستند که با نام کوچک صدایش بزنند؛ “جواد جون” مطلع بخش عمده ای از ده ها هزار کامنتی است که ذیل یادداشت های صمیمی ظریف و در حمایت از او منتشر می شود و البته عباراتی صمیمی تر از آن را نیز می توان یافت. مخالفان اما بیشتر از عنوان “آقا جواد” استفاده می کنند. و این گونه است که فیسبوک جواد ظریف به نقطه تلاقی و برخورد رادیکال ترین نیروهای اجتماعی ایران تبدیل شده است. می آیند، بحث می کنند، مجازا گل آویز می شوند و پس از اتمام زد و خوردها بار دیگر با جواد ظریف به مثابه نوک پیکان جمهوری اسلامی ایران در مواجهه با غرب، تجدید بیعت می کنند. کاملا واضح است که ظریف نیز از سر و کله زدن با مخاطبانش بسیار لذت می برد و هر بار با ذوق و شوق فیلترینگ را برای رسیدن به فیسبوک دور می زند.

جواد ظریف طی هفته های اخیر آنقدر بر افکار عمومی ایرانیان تاثیرگذار بوده تا شایسته آن باشد که به مثابه یک «پدیده سیاسی» در آسمان سیاست ایران مورد بررسی قرار گیرد؛ آسمانی که اصولا به ندرت به خود پدیده دیده است. اهمیت «پدیده های سیاسی» از آن روست که ظهورشان نشانه ای از نزدیک بودن آغاز «تحولات سیاسی» است. بررسی رفتار و شخصیت پدیده ها، تخمین زدن مختصات تغییرات آینده را با دقتی قابل قبول ممکن می سازد. پس کاری فراتر از به تماشا نشستن مانورهای این دیپلمات شگفت انگیز لازم است. تنها، مخاطب ظریف و بخشی از پروژه دیپلماسی عمومی او نباید بود، باید کوشید تا به راز ظریف پی برد و مشت پروفسور را باز کرد. فعلا آنچه درباره ظریف می دانیم این است که او در زمره سیاست مدارانی قرار دارد که «سیاست را زندگی می کنند». همان هایی که فهمیده اند عصر فیگور گرفتن های مصنوعی برای افکار عمومی به پایان رسیده است.

 اکنون باید رزم پدیده سیاسی ایران با سنتی ترین مخالفانش را به نظاره نشست. پروفسور در راند اول این مواجهه به قیمت فریاد زدن کمر دردش، ثابت کرد رادیکال ها حتی برای وزیر امورخارجه جمهوری اسلامی ایران نیز هیچ حریم خصوصی قائل نیستند. قضاوت درباره اینکه کدام یک از طرفین پیروز شدند، تا حدود زیادی به سلیقه سیاسی ناظران بستگی دارد. کشیده شدن کار وزیر به بیمارستان برای روزنامه ای که حتی به کامنت های سایت بالاترین علیه خود نیز افتخار می کند حتما دستاورد بزرگی است. در مقابل اثبات عدم پایبندی مخالفان به بدیهی ترین قواعد اخلاقی، موفقیت کوچکی به شمار نمی آید./ایران

Share