طرح عمیق‌تر پرسش‌هایی تکراری؛ چه کسانی از وضع موجود منتفع می‌شوند؟
مدیریت شهری و اعضای شورا چه نقشی را برای مرتفع نمودن این موانع باید بازی کنند؟ و چه کسانی از وضع موجود منتفع می‌شوند؟
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا، مصطفی بلورچی در یادداشتی نوشت:
باید قبول کنیم که امسال و این روزهای منتهی به دو انتخابات بزرگ و سرنوشت ساز ملی و محلی کشورمان به مانند دوره‌های قبل گرم و پرهیاهو نیست. نمیخواهم اینجا به انتخابات ریاست جمهوری بپردازم و هدفم بیشتر انتخابات شورای شهر رشت است.
هنوز برای پیش بینی زود است اما احتمال مشارکت پایین مردم به گوش و چشم میرسد. از علل و عوامل این پیش بینی که امیدوارم نقش بر آب شود می‌گذرم و به طرح پرسش‌های اساسی میپردازم.
شهریت و تمدن رشت را بیشک باید پیشتر از دوران ابوجعفر الثومی در قرن چهارم هجری جستجو کرد. شهری با این پیشینه تاریخی و خوش نام در هم آوری و همنشینی ادیان و مذاهب و فرقه‌های گوناگون از مسلمان و مسیحی و یهودی و زرتشتی و… شهری که در دوران معاصر نیز نخستین میدان بلدیه و از نخستین شهرهای صاحب بلدیه در ایران بود و پیشتر نیز لااقل از دوران صفویه دارالحکومه داشت.
این شهر دارای انجمن‌های عصر مشروطه بود و از انقلاب مشروطه تا کنون نمایندگانی فعال و تاثیرگذار در سطح ملی داشته است. همچنین رشت را باید اولین شهری دانست که نظام جمهوری را با بیانیه میرزاکوچک خان در ایران، پیشتر از هر کشوری در خاورمیانه منادی شد.
رشت بزرگ‌ترین و پرجمعیت‌ترین شهر شمال ایران، شهری پیر اما با جوانانی تحصیلکرده است. رشتیان در تهران و دیگر کلانشهرهای ایران مقیم‌اند و بسیاری ار مهاجران موفق ایرانی در رشته‌های علمی، فرهنگی و هنری در سراسر جهان، رشتیان هستند.
شهری با این جمعیت تحصیلکرده و مستعد با میران بالای مشارکت سیاسی در دوره‌های قبل چرا باید اینچنین منفعل بنظر آید؟
رشت را می‌توان دارای یکی از با ظرفیت ترین، مستعدترین، مسئول‌ترین و خلاق‌ترین شهروندان ایرانی دانست.
اما این شهر چرا باید از کلانشهرها و بزرگشهرهای همسایه خود عقب‌تر مانده باشد؟ این نیروی توانمند و مشتاق و عاشق، این آب و هوا و شرایط محیطی مساعد، این اقبال بالای عمومی از گردشگران و شهروندان برای رشت همه و همه بزرگ‌ترین سرمایه‌های اجتماعی و مادی برای حداقل‌های توسعه اند. پس چرا هنوز پرسش‌های یک دهه قبل برای رشت بی‌پاسخ مانده است:
مسیر اصلی توسعه چگونه تعریف می‌گردد؟ چرا نمی‌توانیم از گردشگری به میزان قابل توجهی بهره‌مند شویم؟ چه موانعی برای پیشرفت از بعد ساختارهای بروکراتیک و اداری ما را احاطه کرده است؟
مدیریت شهری و اعضای شورا چه نقشی را برای مرتفع نمودن این موانع باید بازی کنند؟ و چه کسانی از وضع موجود منتفع می‌شوند؟
این پرسش‌ها آشناست و شاید بی‌دلیل نباشد که بگوییم تکرار پاسخ‌های بی‌تکرار آن یکی از دلایل اصلی فضای سرد پیش آمده کنونی در مشارکت انتخابات است. امید است که نمایندگان در این دوره پیش از ورود مروری بر این پرسش‌ها و طرح دوباره آن و نطر به کسالت مردم از تکرار این پرسش‌ها و نقشه راهی برای پاسخ به آن داشته باشند. رشت پر شده است از پرسش‌های پرتکرار و بی‌پاسخ.
مصطفی بلورچی کد ۲۴۱
دیدگاه