ردپای ۱۲۰ هزار ساله انسان خردمند در صحرای شمال عربستان
غیر از آثار رد پای انسان و حیوانات، ردی از هیچ ابزاری در کنار محل دریاچه باستانی صحرای «نفود» یافت نشده؛ مسئله‌ای که نشان می‌دهد بشری در آن نزدیکی نمی‌زیسته اما برای استفاده از آب موجود در دریاچه به آن مراجعه شده است.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا، به نقل از یورونیوز، رد پای ۱۲۰ هزار ساله کشف شده از انسان در عربستان فرضیه برخی دانشمندان را که این سرزمین بیابان‌خیز در سال‌های بسیار دور سبزتر و مرطوب‌تر بوده، تقویت کرده است.
ظاهرا گروهی از هموساپینس‌ها یا انسان‌های خردمند ۱۲۰ هزار سال پیش در جریان سفری طولانی، برای مدتی کوتاه کنار دریاچه‌ای در شمال سرزمین عربستان توقف می‌کنند که اطراف آن تعدادی شتر، گاومیش و فیل‌های بزرگتر از گونه‌های امروزی نیز رفت و آمد می‌کرده‌اند. توقف این مسافران کنار دریاچه مدت زیادی طول نمی‌کشد، زیرا این تنها یکی از مراحل سفر دور و دراز آنها بوده است.
این روایت واقعه‌ای است که دانشمندان و محققان علوم دیرین‌شناسی در پی کشف رد پای انسان‌هایی متعلق به ۱۲۰ هزار سال پیش و بر اساس موقعیت جغرافیایی مکانی که این نشانه‌ها در آن یافت شده، بازسازی کرده‌اند. گزارش این واقعه بازسازی شده و اطلاعات مربوط به کشف رد پای باستانی انسان‌های خردمند و حیوانات متعلق به بیش از ۱۰۰ هزار سال پیش در صحرای «نفود» واقع در شمال عربستان روز پنجشنبه در نشریه علمی «ساینس ادونسِز» منتشر شده است.
کشف این آثار سرنخ‌های تازه‌ای از مسیر طی شده توسط اجداد قدیمی انسان‌ها پس از خروج از قاره آفریقا پیش روی محققان قرار داده است.
دانشمندان پیشتر بر این باور بودند که انسان‌های نوین از آفریقا به سوی شام حرکت کرده و در این راه بیشتر مسیرهای ساحلی را برای مهاجرت در پیش گرفته‌اند. این در حالی است که یافته‌های جدید این فرضیه را تقویت کرده که انسان‌های اولیه در دورهٔ پارینه‌سنگی و اوایل میان‌سنگی که به «آخرین عصر یخبندان» شهرت یافته برای مهاجرت دریاچه‌ها و رودخانه‌ها را دنبال می‌کرده‌اند.
آثاری به جا مانده از در بخشی از بیابان‌های شمال عربستان از مسیر جاری شدن یک رودخانه باستانیAFP
محققان با تخمین بلندی قد، نحوه قدم زدن و وزن افرادی که ردپای آنها یافت شده متقاعد شده‌اند که آثار مربوط به انسان‌های خردمند بوده تا گونه‌های مشابه دیگر نظیر نئاندرتال‌ها. آنها همچنین نتیجه گرفتند که چهار عدد از ردپاها از یک گروه دو یا سه نفری بوده که با هم سفر می‌کردند.
غیر از آثار رد پای انسان و حیوانات، ردی از هیچ ابزاری در کنار محل دریاچه باستانی صحرای «نفود» یافت نشده؛ مسئله‌ای که نشان می‌دهد بشری در آن نزدیکی نمی‌زیسته اما برای استفاده از آب موجود در دریاچه به آن مراجعه شده است.
ماتوی استوارت، یکی از اعضای گروه تحقیق که عضو موسسه ماکس پلانک آلمان است در این خصوص می‌گوید برای نخستین بار سال ۲۰۱۷ در جریان تحقیقات دکترا این رد پاها را یافته است. او توضیح می‌دهد که رد پاهای انسان‌های قدیمی پس از فرسایش رسوبات در مکانی که پیشتر یک دریاچه باستانی به نام الاثر در آن جاری بوده یافت شده است.
این محقق در ادامه تصریح کرده: «رد پاها نوعی منحصر به فرد از یافته‌های فسیلی است که برحه‌ای از تاریخ با ترتیب زمانی ساعت و روز را نشان می‌دهد؛ ویژگی‌ای که در دیگر یافته‌های فسیلی کم‌تر دیده می‌شود.»
دیرینه‌شناسی ردپاها با استفاده از تکنیکی به نام «تخمین برانگیخته نوری» یا «او اس ال» انجام شده است به نحوی که تاباندن نور به دانه‌های کوارتز و اندازه‌گیری انرژی ساطع شده از آنها امکان تاریخ گذاری برای آثار یافت شده را میسر می‌سازد.
دیدگاه