شمارش معکوس برای رونمایی از بخشدار جدید تالش

شهرستانی که امروز تالش خوانده می شود با تمام زیبایی و استعدادهای طبیعی و انسانی خود جایی متفاوت در گیلان است. زندگی ۴ قوم و ۲ مذهب اسلامی در کنار یکدیگر یک مزیت است. مدیریت در بزرگترین شهرستان تالش با داشتن انواع تنوع ها کار ساده ای نیست. تالش با داشتن بیش از ۱۸۹ هزار تن جمعیت  وسعت ۱۴۲۷ کیلومتر مربع که تراکم نسبی ۵۰۱ نفر در کیلومتر مربع را در خود جای داده همواره با مشکلات متعددی روبرو بوده که کار عمرانی یکی از این موارد در بزرگترین شهرستان استان گیلان است. تالش ۴ بخش بزرگ دارد که به جرات می توان گفت هر بخش استعداد تبدیل به یک شهرستان و یا حداقل تقسیم به ۲ بخش را دارد. مهمترین مرکز اداری، سیاسی، اقتصادی و در عین حال فرهنگی و اجتماعی این شهرستان شهر تالش است که در بخش مرکزی جای گرفته است. طرح هایی برای تقسیم این بخش به ۲ قسمت از چندی پیش مطرح شده و زمزمه بخشداری جوکندان به گوش می رسد. از سویی دیگر تقسیم کرگانرود به ۲ بخش و تبدیل حویق به یک شهرستان نیز همواره مطرح بوده که با استقرار ادارات مستقل از مرکز شهرستان به عینیت تبدیل می شود. واقعیت این است که بخش مرکزی تالش با جمعیت بیش از ۸۵ هزار نفر، وسعتی بیش از شهرستان بندرآستارا، منابع تاریخی، فرهنگی و اقتصادی، نیروی انسانی فعال و سایر داشته ها استعداد یک شهرستان را دارد. از تمام اقوام تالش، آذری، کرد و گیلگ در اینجا ساکن هستند و سایر اقوام نیز در آن دیده می شوند. با نگاهی دیگر می توان دریافت همین بخش با تنوع خود یک تالش کوچک است. با تمام این اوضاع و احوال که در گوشه و کنار شهرستان مطرح است مدیریت این بخش همچنان موضوع روز گفتگوها است. هر قدر که بخش های پیرامونی منسجم تر عمل می کنند عدم پایداری مدیریت در مرکز شهرستان دیده می شود.
نیک به یاد داریم شهر هشتبر که تالش خوانده می شود سالها با دوره های سرپرستی شهرداری مواجه بوده است. داشتن سرپرست و مدیریت های چند ماهه نیز در برخی ادارات از جمله موضوعات رایج بوده است. همین عدم ثبات در دوره هایی در معاونت های فرمانداری نیز دیده شد و اکنون بخش مرکزی با یک چشم اندازی که چندان مقبول نیست روبرو شده است. مدیریت در این بخش همچون شهرستان تالش کار چندان ساده ای نبوده و نیست و نقص داشتن یک مدیر خوب در جایی با داشتن ده ها روستای ساحلی، جلگه ای،  کوهستانی و یک شهر با بیش از ۵۰ هزار نفر جمعیت به خوبی حس می شود. ورود مدیران نه چندان توانمند و جابجایی ها، یک آفت بر پیکره برنامه ها است. بخش مرکزی سالهاست که کار بزرگی را به خود ندیده است. در فضایی که برای کار عمرانی ایجاد شده است نبود شایسته سالاری در عرصه مدیریت موجب شده تا بیمارستان ناتمام، دعوای زنانه بر سر مدیریت برپا، قاچاق شن، ماسه و سنگ کوه برقرار، قاچاق چوب پر رونق، راه های روستایی زیادی به صورت خاکی، کارت زرد شورای راهبردی میراث فرهنگی مبنی بر ساخت و سازها در محدوده بزرگترین گورستان پیش از تاریخ ایران در مریان صادر شده، مشکلات کشاورزی مخصوصا مکانیزاسیون بدون راه حل، معظل درگیری های متعدد میان شاکیان و شهرداری تالش و هزاران وعده ناتمام دیگر اتفاق بیفتد تا مهمترین مرکز جمعیتی غرب گیلان که همواره نتیجه انتخابات را تعیین می کرد همچنان با چالشها دست و پنجه نرم کند.

مسئله معرفی بخشدار جدید مرکزی تالش موضوع بحث هایی است که صورت می گیرد. تاکنون معرفی گزینه ها از سوی یکی از رسانه های این شهرستان موجب شده تا حساسیت ها بیشتر شود و شمارش معکوس برای رونمایی از بخشدار جدید آغاز گردد. این بخش مهم، فردی توانمند در حد و اندازه یک فرماندار نیاز دارد تا امور را بسامان کند.

در میان اعضای این فهرست که گمانه زنی های تصدی این پست در مورد آنها صورت می گیرد چهره های شاخص کمتر به چشم می خورند و در صورت تکیه زدن این افراد به اریکه قدرت انتظار چندانی از آنها نمی توان داشت. اگر از جبهه گیریهای سیاسی فارغ شویم با گزینه هایی روبرو خواهیم شد که کارنامه قابل قبولی در طی مدت فعالیت خود داشته اند. عامل تعهد، تجربه، کار در مجموعه های وزارت کشور و کارنامه مثبت از جمله ویژگیهای یک بخشدار موفق در این بخش می تواند باشد.

طاها عبداللهی