قهرمان آسیا دست‌فروشی می‌کند+تصویر

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا ،تاکنون افراد زیادی بوده اند که با وجود داشتن نام و نشان و موفقیت های فراوان تنها به دلیل ضعف مالی از قافله موفقیتها بازمانده اند و نتوانسته اند مسیر ترقی را بخوبی طی کنند.
در این میان شاید اگر حمایت مسئولان انجام می گرفت این افراد می توانستند علاوه بر طی کردن مسیر پیشرفت و تعالی، برای کشور هم فردی موثر و افتخارآفرین باشند.
در گوشه ای از یکی معابر خیابان خیام شهر قزوین که مغازه های شیک و محصولات رنگارنگ آن همه روزه میزبان خیل جوانان و گروههای مختلفی است که برای خرید یا قدم زدن و سرگرمی وارد آن می شوند، در مقابل مغازه ای جوان تنومندی که مشغول دستفروشی است جلب نظر می کند. با وی هم صحبت شدیم و در کمال تعجب متوجه شدیم قهرمان آسیا است و برای تأمین مخارج زندگی و تمرینات ورزشی اش به دستفروشی روی آورده است.
نامش امید ستایش پور متولد سال ۱۳۶۶ قزوین است. پس از چند سال سکونت در تهران که با کسب افتخار در رشته پاورلیفتینگ همراه بود چند سالی در قزوین بدنبال کسب افتخارات دیگری است البته اگر مسئولان کمکش کنند.

در گپ و گفت دوستانه ای که با وی داشتیم از سوابق ورزشی خود گفت و از مدال هایی که در این مدت کسب کرده، از مدال های کشوری گرفته تا مدال های آسیایی. ستایش پور  از سال ۷۹ ورزش را شروع کرده و در سال ۸۱ توانسته در وزن ۱۰۰ کیلوگرم در رشته پاورلیفتینگ اولین مقام را کسب کند و این موفقیت در سالهای بعد هم تکرار می شود.
قهرمانی که دست فروش شد
وی از سال ۸۳، سه سال متوالی در مسابقات کشوری مقام کسب کرده و در سال ۸۶ در رقابتهای آسیایی در میان هشت کشور جهان مقام اول را در وزن ۱۱۰ کیلوگرم در سال ۲۰۰۹ در کشور هند کسب کرده است.
در سال ۸۷ در مسابقات ازبکستان قهرمان شد و کسب رتبه در مسابقات قهرمانی کشور در سال ۸۵، مدال طلا در مسابقات هندوستان در سال ۸۸ و موفقیت در چند تورنمنت ورزشی از دیگر موفقیتهای ورزشی ستایش پور محسوب می شود. قهرمانی آسیایی که به دلیل بی مهری مسئولان در حال حاضر شغلی بهتر از دست فروشی عایدش نشده است.
این قهرمان با گلایه و ناراحتی از سالی می گوید که به رقابت های جهانی دعوت شد اما به دلیل مشکلاتی که برایش ایجاد می شود و به دلیل عدم همکاری مسئولان ورزش کشور و نداشتن کارت پایان خدمت از اعزام باز می ماند و به عنوان تنها شرکت کننده و نماینده کشور از این صحنه جهانی محروم می شود. ستایش پور می گوید: در حالی که در این مسابقات به راحتی می توانستم مدال کسب کنم به دلیل حمایت نشدن و نداشتن کارت پایان خدمت از کسب جایگاه بازماندم.
پورسانت ندادم محروم شدم
ستایش پور در خصوص علت عدم همکاری برخی متولیان ورزش وقت اظهار می دارد:برایم جای سوال است که چرا براحتی برخی که اسمشان را مسئول می گذارند از این استعدادها چشم پوشی می کنند و اجازه نمی دهند حتی با هزینه شخصی در این میادینی که می تواند افتخاری برای کشور باشیم حاضر شویم.
وی می افزاید: در سال ۹۰ به خدمت رفتم تا دیگر مانعی برای اعزام به مسابقات جهانی و آسیایی نداشته باشم اما باور کنید در این سالها همه انگیزه خود را ازدست داده ام زیرا با هزینه های سنگین شخصی خود را آماده نگه می دارم و در کمال ناباوری بدون حامی مانده ام و احساس می کنم تا کسی را نداشته باشی حتی اگر قهرمان جهان باشی نمی توانی استعداد خود را نشان دهی.

این قهرمان ورزشی بیان می کند: با عشق به وطن و کشورم برای گذران زندگی حاضر شده ام حتی با دست فروشی روی پای خود بایستم تا هم از راه حلال زندگی خود را اداره و هم مخارج تمرین ورزشی را تامین کنم اما باز هم با بی مهری مواجه شده ام.
وی با ناراحتی از روزی می گوید که مأموران در خیابان خیام قزوین ضمن توهین به وی بساطش را جمع کرده  و با خود برده بودند و در مقابل ادعایش که از قهرمانان کشور است با تمسخر گفته بودند مدال که برایت نان و آب نمی شود.
ستایش پور یادآور می شود: بارها از مدیرکل جدید ورزش استان هم وقت گرفتم تا شرایط خود را مطرح کنم، اما هر بار به بهانه جلسات متعدد نتوانستم با وی که خودش قهرمان کشتی است ملاقات کنم. البته باز هم پیگیری خواهم کرد تا دیداری داشته باشم.
ستایش پور با همه این سختی ها هنوز هم امید به کسب افتخار برای کشور دارد و می گوید: امسال هم با جدیت در حال تمرین هستم و با توجه به اینکه مسابقه قهرمانی دارم به رقابت های سال آینده پاورلیفتینگ دعوت خواهم شد. اگر خوب تمرین کنم و مسئولان حمایت کنند به طور حتم مدال خواهم گرفت.