طرح هادی مردم را از زندگی در روستا گریزان کرد | فرصت زندگی در بستر مسکونی روستا را از مردم گرفته ایم

کشاورزی های خرد و کوچک بخصوص کشت برنج… دیگر اقتصادی نیست و نابود میشود…..باید هر روستا بصورت شرکتی کاشت و برداشت انجام شود ..تا هم هزینه ها کاهش و هم بهره وری افزایش یابد…

بله درست می فرمایید، نماینده صومعه رشته حقوق خوانده، چطور ممکن است درمورد طرح های آمایشی سرزمین که از قبل ار انقلاب در حال انجام است (البته با کاهش کیفیت و قدرت) نقد وارد کند .

ضمن احترام به نظر نماینده محترم!واقعیت این است که فرزند روستایی حتی اگر بخواهد هم قادر به زندگی در روستا نیست. بلایی که دهیاری ها و شوراها بر سر روستاها آورده اند قابل جبران نیست. تاراج زمین های کشاورزان و حتی انفال به قدری زیاد شده که فرزند روستا به جز سرایداری ویلاهای شهرنشینان چاره دیگری ندارند.. روستایی با فروش باغ و حیاط خانه به بهای ناچیز عملاً در محاصره کسانی است که با دارا بودن تمکن مالی سوداگری را در پیش گرفته اند و خرید مجدد از ایشان تقریباً غیرممکن است. به همین دلیل روستایی به سمت زمین های خارج از طرح رفته و درخواست صدور مجوز ساخت در زمین های با کاربری کشاورزی را دارد. حال سوال اینجاست که آیا تضمینی وجود دارد که این زمین ها نیز به سرنوشت زمین های مسکونی دچار نشوند. بسیاری از زمین های کشاورزی هم اکنون توسط سودا گران خریداری که در فرصت مناسب و ابلاغ طرح جدید به چندین برابر قیمتهای خریداری شده به فروش برسانن و قصه نابودی روستا کماکان ادامه دارد. تنها راه حل این معضل، توانمندسازی روستاییان و افزایش ارزش محصولات تولیدی این زمین هاست که تمایل فروش زمین به غیربومیان را کاهش می دهد. این کار شدنی است اگر و تنها اگر ۲۰ درصد ارزی که به واردات اختصاص می یابد و صرف رانت می شود به امر توسعه کشاورزی اخصاص یابد!