هم در برجام باختیم؛ هم در دام جنگ اوکراین افتادیم؛ هم آرزوی روسیه تزاری را برآورده کردیم

واکنش ابوطالبی به ضربه‌ جدید روسیه علیه حاکمیت ملی ایران

وزرای امور خارجه روسیه و کشورهای عرب حاشیه خلیج فارس در بیانیه پایانی نشست خود، به مسائل مربوط به ایران نیز پرداختند.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا، وزرای امور خارجه شورای همکاری خلیج فارس و روسیه بر پشتیبانی خود از همه تلاش های صلح آمیز از جمله «ابتکار امارات و تلاش های آن جهت دستیابی به یک راه حل مسالمت آمیز برای مسئله جزایر سه گانه تنب بزرگ، تنب کوچک و ابوموسی از طریق مذاکرات دوجانبه یا دیوان بین المللی دادگستری بر اساس مقررات حقوق بین الملل و منشور سازمان ملل متحد برای حل و فصل این مسئله مطابق با مشروعیت بین المللی» تاکید کردند.

حمید ابوطالبی، مشاور سابق روحانی در مطلبی با عنوان «شرق‌گرایی افراطی و حاکمیت ملی» در توئیتر نوشت: پس از ضربه‌ای که سال گذشته چین به حاکمیت ملی ایران زد، و پاداش آن میانجیگری میان ایران و عربستان و ضمانت روابط بود که اهدا گردید، از روسیه که در بیش از یکصد سال خیانتهای نابخشودنی درحق ملت ایران و جداکردن بخش مهمی از کشور عزیزمان کرده چنین موضعی بعید نبود.

عجیب آن است که با دشمنی‌هایی که روس‌ها با ایران کرده اند، باز با ترفندهای روسیه هم در برجام باختیم؛ هم در دام جنگ اوکراین افتادیم؛ هم آرزوی روسیه تزاری را برآورده کردیم؛ هم آن‌ها را از تنهایی تحریم جهانی رهاندیم؛ هم راههای گریز از تحریم را نشان‌شان دادیم، …و حالا ضربه‌ای دیگر به حاکمیت ملی ما!

چرا اینگونه است؟

کاملا روشن است؛ زیرا، سیاست خارجیِ بی‌هدف و شرق‌گرای کشور دچار سردرگمی استراتژیک شده، و در دو سال اخیر از بحران‌های عمیقی در امر سیاست در تمام ابعاد داخلی و خارجی از اقتصاد و اجتماعیات و فرهنگ و ارزش و دیپلماسی و… رنج برده و با پنج بحران کلان دست و پنجه نرم می‌کند:

۱)بحران ماهیّت: انتخاب میان ایدئولوژیک ماندن و تامین منافع ملی نمودن؛

۲)بحران روش: انتخاب میان تجربه‌های موفق بشری با ساختن چرخ ازآغاز، یابحران دیپلماسی و میدان؛

۳)بحران صورت: انتخاب میان موعظه و هرچیز وهمه چیز را سیاسی خواندن، با تعاملِ با واقعیت‌ها و اقدام نمودن به حل آن‌ها؛

۴)بحران اولویّت: انتخاب میان فوری و مهم، باغیرفوری و غیرمهم؛

۵)بحران قدرت: انتخاب میان نقش‌آفرینی وفق تواناییهای کشور، با اقدام وفق رویایی نگریستن به توانایی‌ها؛

ماندگاری این بحران‌ها است که کشور را ناتوان، ملت را ناامید، دولت را از درون تهی، و سیاست خارجی را ناکارآمد کرده است.

Share