واکنش ها به اخراج دکتر فاضلی از دانشگاه
محمد فاضلی استاد دانشگاه با تایید خبر اخراجش از دانشگاه شهید بهشتی گفت: لیست کلاس های ترم جدید را که بدون کلاس های من منتشر کردند، دانشجویان فهمیده بودند. خبر اول از گروه های دانشجویی منتشر شد و بعد هم که دیگر از دیشب عمومی شد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا ،محمد فاضلی استاد دانشگاه در خصوص اخراجش از دانشگاه شهید بهشتی گفت: «جدید نیست. حکم مربوط به ۱۵ شهریور است. من و جمع محدودی که پیگیری می کردند که مساله حل شود خیلی سعی کردیم رسانه ای نشود. ولی لیست کلاس های ترم جدید را که بدون کلاس های من منتشر کردند، دانشجویان فهمیده بودند. خبر اول از گروه های دانشجویی منتشر شد و بعد هم که دیگر از دیشب عمومی شد. دیگر از دست من خارج بود.»
درخواست حسام الدین آشنا از رئیسی
آیا انصاف و عقلانیت انقلابی اقتضا می‌کند دانشجویان عزیز دانشگاه شهید بهشتی از دانشور نوآور و دغدغه‌مندی چون دکتر محمد فاضلی محروم شوند.
آیا مکاتبه انجمن‌های معتبر علمی کشور با رئیس محترم جمهور@raisi_com و مکاتبه دفتر ایشان با وزیر محترم علوم نباید مورد توجه بیشتر قرار بگیرد؟
حسن نمکدوست، روزنامه نگار: باید به اخراج دکتر فاضلی معترض بود
یقین دارم دکتر محمد فاضلی به‌دور از مناسبات ضدعلم و به‌غایت تنگ‌نظرانه حاکم بر دانشگاه‌ها بهتر از پیش کار و فعالیت خواهند کرد. اثرش را خواهیم دید.
اما این فرقی در ماهیت موضوع ایجاد نمی‌کند و باید به اخراج ایشان معترض بود. آزادی آکادمیک حق دانشگاه و دانشگاهیان است.
«محمد فاضلی» استاد دانشگاه طراح گزارش علمی حادثه پلاسکو است که درست در سالگرد حادثه حکم اخراجش صادر شده است.
دانشگاه شهید بهشتی، حکمی مبنی بر عدم نیاز به محمد فاضلی، استاد جامعه‌شناسی دانشکده ادبیات و علوم انسانی این دانشکده صادر کرده که این حکم به معنی اخراج وی از دانشگاه تلقی می‌شود.
فاضلی در سال های گذشته رئیس سابق مرکز امور اجتماعی منابع آب و انرژی و در سال‌های ۹۲ تا ۹۶ معاون پژوهشی مرکز بررسی‌های استراتژیک و مدیر شبکه مطالعات سیاست‌گذاری عمومی بوده است.
امیر ناظمی معاون سابق وزیر ارتباطات در اینستاگرام با انتقاد از این اقدام نوشته است: اگر در این دوره وزارت علوم یک سیاست داشته باشد نامش «سیاست اخراج» است و وزیر علوم هم در بهترین حالت دربانی است که راه خروج را نشان می‌دهد. پیامد سیاست اخراج «پادگانی سازی دانشگاه» است، تا کسی مبادا فکر کند، مبادا سخن بگوید.
دیدگاه