رشت شهر بارونه؟ یا میباره وارونه!

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا، مصطفی بلورچی در یادداشتی نوشت:

داره بارون میباره و من مثل بچه گی هام پشت پنجره میخکوب قطرات رقصان بارونم که یکباره این افکار وارونه ذهنم رو سر و ته می کنه:
شاید اکثر ایرانیان با شنیدن نام رشت خاطراتی زیبا و فراموش نشدنی به ذهن آورند. شهری مهمان نواز با غذاهای لذیذ و خوش مزه و البته شهری خوش منظره اگر که گردشگران خوش شانس باشند و رقص باران های نقره اش را هم دیده باشند و آنگاه لحظاتی به یادماندی تر از رشت سوغات برده اند.
رشتی که رشتوندانش نیز به آن تعصب خاصی دارند و در هر کوی و برزن از بافت های ریشه دار و اصیلش تا محلات نوسازتر به رشت عشق می ورزند و نام و اوازه رشت در ایران و جهان غرورشان را برمی انگیزد.
تا اینجا همه چیز خوب و گل وبلبل است. خاطره انگیز و رویایی. اما وارونه! چرا وارونه؟
به واقع رشت در کدام نقطه از گفته ها و شنیده ها قرار دارد؟ رشتی که از دور اینچنین زیباست پس چرا نتوانسته در خور شهروندانش شهری آراسته با خیابان ها و پیاده روها و اسفالت های استاندارد داشته باشد.
رشتی که شهروندانش از حداقل های یک سیستم حمل و نقل عمومی مناسب محرومند. از اتوبوس های کافی در مسیرهای اصلی گرفته تا خطوط ایمن و استاندارد دوچرخه سواری. اما وارونگی حمل و نقل پاک نیز در این شهر قابل تامل است. شاید مثالی عینی منظورم را عیان تر کند. چندی پیش در یکی از میادین اصلی و پرتردد شهر دیدم که روی بیلبوردی حک شده بود :(رشت شهر دوچرخه)! یا چیزی شبیه به این! یا بدتر از این! از خودم پرسیدم این یک شوخی بود یا یک چشم انداز ۲۰ ساله! و جالب تر این که این جمله قصار را یکی از نهادهای متولی شهرداری نوشته بود!

وارونگی سرسبزی! رشتی که در مرکز بهشت سرسبز منطقه خاورمیانه جای گرفته اما فارغ از طبیعت شهری اش, برهوتی از فضای سبز است.

وارونگی خلاقیت! رشتی که آوازه نخبگانش گوش جهان را پُر کرده اما از ساده ترین و کاربردی ترین ایده ها برای رفع معضلاتش نتوانسته بهره ببرد و با این وجود رشت شهر خلاق یونسکوست. بی شک خلاقیت های شهروندی آن هم در این شهر نخبه پرور بسیار است اما تدبیر و تلاش برای شناخت و پرورش آن ها بسیار اندک.

وارونگی زیست محیطی! رشت به شهری خوش آب و هوا برای ایرانیان و گردشگرانِ آخر هفته از شهرهای دور و نزدیک شُهره است. اما حال و هوای زَرین ترین و گوهرترین رودخانه های چند دهه گذشته ایران در رشت چگونه است؟ رودخانه هایی که رکوردهای آلودگی در جهان را جابجا کرده اند. معضل پسماند و زباله رشت و سراوان تا کی باید اسفناک تر از سال قبل باشد؟ این همان شهر خوش آب و هواست؟

شاید آن چه زخم های این وارونگی ها را عمیق تر می کند, حرف های وارونه تر است. مدیران شهری ای که یکی پس از دیگری از دستاوردها و عملکردهای مثمرثمرشان سخن می گویند و این وارونگی ها را عادی جلوه می دهند.

برای توجیه این وارونگی ها نیاز به مثال های خارجی ای چون وین و لندن و پاریس و نیویورک و دبی نیست. بسیاری از شهرها و کلانشهرهای ایران از بزرگشهر رشت پیش ترند. پس مشکل کجاست؟ یا بهتر است به مانند قبل دوباره بگویم:(از کی بپرسم)؟

رشت عزیزم… با همه این اوصاف هر بار که بارون میباره, من پشت پنجره میخکوب قطرات رقصان بارونم… ببار ای بارون. وارونه ببار!