بزرگترین توافق ژئوپلتیک قرن۲۱ | ایران از سیطره دلار خارج خواهد شد؟

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا، روزنامه القدس العربی چاپ لندن در تحلیلی با عنوان «حرکت پکن و تهران به سمت بزرگترین توافق ژئوپلتیک قرن ۲۱ که زمینه ساز “عصر چین” است» نوشت:

این توافق به دو علت جهان را با غافلگیری مواجه کرده است؛

نخست عظیم بودن سرمایه گذاری چین یعنی ۴۰۰ میلیارد دلار در طول ۲۵ سال و دوم نتایج ژئوپلتیکی که از این توافق ناشی می شود.

انتظار می رود با این توافق وبه علت پیشرفت چین در زمینه های مختلف به ویژه ارتباطات، چهره ایران عوض شود و از تحریم ها عبور کند.

 از برجسته ترین عنوان های این توافق به کارگیری ارزهای ملی دو کشور به علاوه روسیه است. حتی پاکستان نیز به علت قرار گرفتن میان این تهران و پکن وارد این عرصه می‌شود. ایران کاملا از سیطره دلار رها خواهد شد که مانعی بر سر راه پیشرفت این کشور ایستاده است زیرا به علت تحریم ها نمی تواند نیازمندی های خود را از بازار جهانی بدست آورد.

به نوبه خود چین نیز با تثبیت ارز خود یعنی یوان در عرصه تجارت جهانی گام بلندی در جهت ضربه زدن به دلار برداشته است.

این توافق به منافع غرب و حتی صندوق بین المللی پول و بانک جهانی ضربه خواهد زد. به خاطر این توافق بازار ایران به روی سرمایه گذاری های اروپایی بسته خواهد شد و اروپایی ها بازار مهمی را برای سرمایه گذاری از دست خواهند داد.کشورهای دیگر نیز روی این الگوی چینی حساب خواهند کرد زیرا انها را از درخواست وام از موسسه های مالی جهانی معاف می کند.

این توافق راهبردی به معنای پایان مانورهای آمریکا و اسرائیل و نیز عربستان علیه ایران است. این کشورها دهه ها است برای تضعیف حکومت ایران و سرنگونی اش برنامه ریزی کرده اند و آخرین آنها خروج آمریکا از توافق هسته ای بود. اکنون به خاطر این که چین قدرت نظامی و تجاری دارد،نتیجه آن برعکس خواهد بود.

این توافق از ایران حفاظت می کند و نقشه های واشنگتن را هدف قرار می دهد و باعث می شود چین برای تبدیل شدن به یک قدرت بزرگ واقعی گام بلندی بردارد.

این توافقنامه در آستانه انتخابات ریاست جمهوری آمریکا انجام می شود و باعث خواهد شد در ارزیابی عملکرد ترامپ تاثیرگذار باشد زیرا او شعار مقابله با چین را سرداده بود و اکنون به علت سیاست های غیرمنطقی او و خروج از توافق هسته ای اینک شور یعنی چین قدرتمندتر خواهد شد.

اما ضربه واقعی را نهادهای اطلاعاتی آمریکا دریافت خواهند کرد زیرا بسیاری این پرسش را مطرح خواهند کرد که چگونه این نهادها که هزاران تحلیلگر در اختیار دارند نتوانسته اند توافقی ژئوپلتیک از این نوع را پیش بینی کند که گامی بلند به سمت “عصر چینی” خواهد بود.