یادداشت/ مسعود مجاوری

در پی سقوط قیمت نفت؛ اضافه درآمد بنزین کجا می‌رود؟

با احتساب دلار ۱۵ هزار تومانی هم اکنون بنزین ایران لیتری ۱۸۰۰ تومان روی نفتکش در خلیج فارس مشتری دارد و ملت ایران لیتری  ۱۲۰۰تومان گرانتر از قیمت‌های جهانی بنزین را داخل باک خودروهای پرمصرفش می‌ریزد.

مسعود مجاوری؛

بحران کرونا چنان هوش وحواسمان را برده که انگار سالها همزادو همنشین تنهایی های ما بوده است.

کرونا “حصر هوشمند و خود خواسته ای” برای ما رقم زده که صد البته به لطف شبکه‌های اجتماعی از جنس حصرهای سیاسی مرسوم نیست.

از این رو حصر هوشمند است که تک تک ما خانه نشینان به انتخاب و از سر حب نفس تن به آن داده‌ایم و به این دلیل خودخواسته است که می‌توانیم مانند پاره‌ای از هموطنان جلای منزل کنیم اما حفظ جان؛ خانه نشینی ما را تبدیل کرده به روش مبارزه مدنی با ویروس جهانگیر.

برای ما اهالی رسانه که جنس اخبار خاص را تا حدودی می‌شناسیم و کمی بیش از متوسط اجتماعی از مفهوم گزاره‌های خبری ویژه باخبریم این حجم از پوشش خبری ویروس کرونا، طبیعی نیست. در نگاه نخست؛ مخاطب عام شاید بگوید که کرونا خبر اول دنیاست و کشور ما هم مستثنی از این قاعده نیست، به ظاهر این حرف شاید درست باشد اما از آنجا که همه چیزمان به همه چیزمان می‌آید و ایضا هیچ چیزمان شبیه به همه دنیا نیست(نگاه کنید به آمار تلفات کرونا در کشورهای اروپایی با آن سیستم‎های بهداشتی مدرن و قیاس کنید با آمار فوت هموطنان‌مان درپی اپیدمی کرونا) این حجم از اخبار کرونا شائبه تحت تاثیر قراردادن سایر اخبار را در خود مستتر دارد.

و اما بعد؛

اینها را گفتم تا برسم به یک خبر که لابه لای دیگر اخبار گم شد.

در پی سقوط قیمت نفت پس از بحران کرونا، قیمت بنزین(فوب خلیج فارس) به لیتری حدود ۱۲ سنت آمریکا رسید.

آنقدر این روزها به ما خبرهای بد رسیده که دیگر درپی تحلیل کمتر از نصف شدن درآمد نفتی کشور در این وانفسای نفسگیر نیستم و یقین دارم که سالی بسیار سخت از نظر اقتصادی در پیش داریم و باید کمربندها راسفت ببندیم. فقط می‌خواهم بدانم اقتصاددانان شبه لیبرال که بر طبل رها سازی اقتصادی(آزادسازی اقتصادی چیز دیگر است) می‌کوبیدند حالا دقیقا کجایند؟ آنها که می‌گفتند قرار نیست اقتصاد ملی تاوان مصرف زدگی بیش از بیست میلیون خودروسوار وطنی را بدهد حالا چه حرفی برای گفتن دارند؟ نمی‌خواهم تکرار مکرر کنم و بگویم موتور کم کیفیت داخلی که در شرایط انحصاری تولید می‌شود باعث افزایش مصرف بنزین بوده است چون دیگران بسیار گفته‌اند.

آن کارشناسانی که مصوبه “بنزین سه هزارتومانی” را روی میز سران سه قوه گذاشتند حالا آیا از تصمیم کارشناسی شان دفاع می کنند؟ با احتساب دلار ۱۵ هزار تومانی هم اکنون بنزین ایران لیتری ۱۸۰۰ تومان روی نفتکش در خلیج فارس مشتری دارد و ملت ایران لیتری  ۱۲۰۰تومان گرانتر از قیمت‌های جهانی بنزین را داخل باک خودروهای پرمصرفش می‌ریزد. اگر متوسط مصرف بنزین -با توجه به جمیع جهات- روزانه حدود ۶۰میلیون لیتر باشد(در برخی از ایام سال ۹۸ عدد مصرف بنزین کشور به بیش از ۹۵ میلیون لیتر هم رسیده بود) روزانه ۷۲ میلیارد تومان و سالانه ۲۶ هزار و ۲۸۰ میلیارد تومان درآمد ناشی از این تصمیم کارشناسی دقیقا قرار است کجا خرج شود؟

قرار است ما ملت همیشه در صحنه، تاوان مدیریت کارآمد مدیران و کارشناسان اقتصاد شبه لیبرالی که از مفهوم اقتصاد لیبرال فقط “رها سازی اقتصادی” را فهمیده‌اند تا به کجا پس بدهیم؟ حالا که شکرخدا کار و بار دولت سکه شده و درآمد فروش داخلی بنزین بیش از صادراتش است چقدرش به سفره ملت برمی‌گردد؟ باز هم مدیران اقتصادی منت بنزین ارزان را سر ملت می‌گذارند؟

کرونا هم می‌رود و برای ما می‌ماند دست چرک و نماز قضا…

پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا: انتشار مطالب خبری و یادداشت های دریافتی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.

Share