اختلافات شورا وارد فاز جدیدی شد؛ نامه‌نگاری حاجی پور به ۳ عضو شورا و پاسخ رضا رسولی
رسولی نوشت: شما بهتر از من میدانید اکثر جلسات از هفته آخر بهمن تا پایان سال، به رسمیت نرسیده و برخى اعضا غایب فقط صورتجلسه و فرم حضور و غیاب را امضا کرده و در صورت وجود وجدان بیدار، احتمالا خودشان هم این غیبت را تایید مى نمایند.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا اسماعیل حاجی پور با ارسال نامه ای به سه عضو شورا به انتقادات در خصوص برگزاری برخی جلسات شورا بدون رعایت حدنصاب واکنش نشان دا .و طی نامه ای به سیدامیرحسین علوی، رضا رسولی و فاطمه شیرزاد در تاریخ ۹۹/۰۱/۰۹ نوشته است:
« با سلام و احترام
درخصوص نامه صادره مبنی بر ایراد و اعتراض امضاکنندگان به جلسه رسمی فوق العاده ۱۳۵ شورا مورخ ۹۸/۱۲/۲۵ بدینوسیه اعلام می گردد با توجه به اینکه وضعیت بحرانی موجود که از برف اخیر شروع شده و به شیوع ویروس همه گیر کرونا متصل گشته است آن هم در روزها پایانی سال ۹۸ که خود همواره به دلیل پرداختی های آخر سال پرسنل و وظایف قانونی از جمله تصویب بودجه و تعرفه عوارض شهرداری که شهرداری و شورا را با چالش مواجه نموده و تشکیل جلسات متعدد در پایان سال را اجتناب ناپذیر می نمود، مشکلات را مضاعف نموده و حل این معضلات یقینا وقت، انرژی و انگیزه مضاعف نیز می طلبید فلذا در شرایط موصوف و با توجه به انباشت لوایح متعدد، اینجانب در راستای انجام وظیفه قانونی، اقدام به تشکیل جلسات فوق العاده مکرر، آن هم با پیش بینی و تصویب شما اعضای محترم در جلسه پیشین نمودم که این امر در خصوص جلسه آخر نیز عینا رعایت شده است و تشکیل جلسه ۱۳۵ در جلسه ۱۳۴ مطرح، مصوب و دعوتنامه آن نیز صادر شده است. از این رو عدم حضور تنی چند از اعضا به نحوی که جلسه از رسمیت خارج نگردد مانع برقراری جلسه و دستاویزی جهت لغو آن نخواهد بود.
به ویژه با نگاهی به لیست حضور و غیاب اعضا محرز می گردد که عزیزان معترض، در جلسات آخر به کرات غیبت داشته اند که البته بنده منکر حضور فعال شما در مسیر خدمت رسانی به شهروندان در بخشهای مختلف نبوده و به نوبه خود از شما قدردانی می نمایم. اما جای آن دارد به عنوان رئیس شورا و همکار شما به شما متذکر شوم که وظیفه اصلی، قانونی و شرعی شما به عنوان منتخب مردم، حضور منظم در جلسات شورا آن هم در این برهه زمانی حساس و تصمیم گیری و تصمیم سازی به موقع و به جا می باشد.
فلذا اینجانب و سایر همکاران شورایی حسب وظیفه و تکلیف خود در جلسه حضور یافته و لوایح واصله را مورد بحث و بررسی و تصویب قرار داده و همواره رضای خداوند، مصلحت شهروندان و حل معضلات اجرایی شهر را مدنظر قرار داده و در همین راستا برابر ضوابط و مقررات و رعایت قوانین شکلی و ماهوی عمل نموده ایم و باز یادآور می گردم عدم حضور برخی از اعضای محترم به دلایل موجه و یا غیرموجه نمی تواند موجب تعطیلی شورا و اخلال و تعطیلی امور شهر، شهرداری و شهروندان گردد».
همچنین حاجی پور به پیوست این نامه اسامی حاضرین جلسه ۱۳۵ شورا را نیز اعلام کرده است. وی همچنین در ادامه به غیبت های سیدامیرحسین علوی و رضا رسولی در جلسات اخیر شورا اشاره کرده است.
گفتنی است، پیش از این سه عضو شورای اسلامی شهر رشت یعنی فاطمه شیرزاد، رضا رسولی و سید امیرحسین علوی با ارسال نامه ای به رئیس شورا اعتراض خود درخصوص برگزاری جلسات بدون رعایت حدنصاب قانونی را اعلام کردند. در بخشی از این نامه، برگزاری چنین جلساتی «مغایر با قانون» و «بدعتی خطرناک» عنوان شد که امکان برخورد سلیقه ای، جناحی، «ریسک رانت» و شائبه در مصوبات را بالا می برد. در خصوص جلسه روز ۲۵ اسفند ۹۸ از سوی این اعضا اینطور عنوان شد که با توجه به غیبت سه عضو شورا (بهراد ذاکری، رضا رسولی و سید امیرحسین علوی به دلیل مسائل مربوط به کرونا) و حضور دیرهنگام فاطمه شیرزاد در ابتدای جلسه ۸ عضو برای رسیدن به حدنصاب حضور نداشته اند و در نتیحه امکان حضور دو سوم اعضا و برگزاری قانونی جلسه وجود نداشته است. ضمن آن که در خصوص حضور یا عدم حضور محمدحسن عاقل منش و حامد عبدالهی در این جلسه نیز شائبه هایی از سوی این اعضا مطرح شده بود.
واقعیت محض را با بازى با کلمات طورى جلوه مى دهید که گویى دروغى بیش نیست!؟
اما این پایان ماجرا نبود و رضا ارسالی در صفحه اینستاگرام خود متن جدیدترین نامه اش را خطاب به اسماعیل حاجی پور رئیس شورای شهر رشت با عنوان «استاده ام چو شمع…» منتشر کرد.
جناب آقاى اسمعیل حاجى پور
با سلام و احترام
در پاسخ به نامه اینجانب و دو تن از اعضا محترم شوراى اسلامى شهر رشت در خصوص غیر قانونى و غیر رسمى بودن نشست اقلیتى از اعضاء محترم در سالن جلسات در تاریخ ۹۸/۱۲/۲۵، پاسخى با امضاء حضرتعالى دریافت نمودم. ضمن تشکر، سوالات و نکاتى به ذهنم خطور نموده که لازم است به بخشى از آنها اشاره نمایم:
۱- جلسه اى را در هفته اول اسفند ماه به یاد دارم که بر خلاف قانون در اتاق ریاست شورا و با حضور اقلیت اعضا تشکیل گردید و پس از ابراز نگرانى برخى اعضاء نسبت به این مساله، حضرتعالى خطاب به دبیر شورا فرمودید براى آقایان … و … حاضر بزنید. از آن به بعد هم جلسات اکثرا غیر رسمى، به طور اتفاقى! بدون حضور خبرنگاران و اصحاب محترم رسانه تشکیل شد. شما بهتر از من میدانید اکثر جلسات از هفته آخر بهمن تا پایان سال، به رسمیت نرسیده و برخى اعضا غایب فقط صورتجلسه و فرم حضور و غیاب را امضا کرده و در صورت وجود وجدان بیدار، احتمالا خودشان هم این غیبت را تایید مى نمایند. علاوه بر این مستندات شامل فیلم و صوت و تصاویر جلسه موید این مطلب است. سوال بنده این است که حضرتعالى به عنوان امین مردم و خصوصا یکى از اعضاء لیست امید تحت تاثیر چه پدیده اى “در چشم مردم نگاه مى کنید” و واقعیت محض را با بازى با کلمات طورى جلوه مى دهید که گویى دروغى بیش نیست!؟
۲- در بخشى از نامه در خصوص وظیفه قانونى سخن رانده اید، براى بنده جاى سوال است، دستى که حداقل ۵۰ بار غیبت هاى غیرعادى و حضور چند دقیقه اى عضو همیشه غایب شورا را، بدون هیچ چون و چرایى موجه تشخیص میدهد، چگونه مى تواند زیر چنین نامه اى را امضاء کند؟ آیا در این فعل هیچ منطقى غیر از تبعیت محض از مناسبات طیفى و جناحى قابل طرح است؟ آیا به برخى از همکاران محترم که در جلسه حضور فیزیکى و مشارکت فکرى نداشته و به دلایل نامعلوم! خروجى تصمیمات اقلیتى از شورا را بدون چون و چرا و با تابعیت محض از برخى اشخاص حقیقى مى پذیرند هم در مورد شرع و دین و وظیفه قانونى متذکر شده اید؟!
۳- در جایى در خصوص انگیزه مضاعف فرمودید، توصیه مى نمایم سابقه فعالیت اینجانب در سال هاى اول و دوم شوراى پنجم در صحن و کمیسیون ها را، که حضرتعالى کمتر حضور داشتید، مطالعه بفرمایید، کل غیبت هاى اینجانب به اندازه لیست بلند و بالاى غیبت هاى اعلام شده از طرف شما در ماه هاى بهمن و اسفند ۹۸ نبوده است، آیا فکر نمی‌کنید علت عدم حضور بنده در جلسات مذکور، عدم رعایت ضوابط توسط حضرتعالى در برگزارى جلسات بدون رعایت حدنصاب و سلب امکان همفکرى و هم افزایى و تضارب آرا بین نمایندگان مردم بوده است؟ البته به این همه مى توان نمایشى و بدون برنامه و خروجى بودن بخش عمده اى از جلسات، عدم حضور یا حضور غیر موثر و بدون مشارکت برخى از همکاران، فرمایشى و سفارشى بودن برخى دستور جلسات، کنار گذاشتن پروژه هاى ضرورى مثل تراموا به بهانه هاى غیر فنى و… هم اشاره نمود.
۴- عطف به نامه مورخ ۹۸/۱۲/۱۲ اینجانب و با توجه به وجود نقطه ضعف ها و ایرادات جدى در بودجه پیشنهادى سال ۹۹ شهردارى رشت، از نظر اینجانب مسجل بود که این بودجه با بضاعت موجود در مجموعه مدیریتى شورا قابل جمع نخواهد بود و پیشنهاد تصویب دو، دوازدهم را در همان جلسه به صورت مکتوب ارائه نموده بودم، اما فارغ از تصویب ۲/۱۲ بودجه و وام عجولانه اى که بر خلاف قوانین، مبنى بر لزوم استفاده از وام و فروش املاک در طرح هاى عمرانى و با هدف مستور نمودن ناتوانى سیستم مدیریت شهرى در کسب درآمد معمول، که دلایل آن را هم در نامه اى جداگانه به جنابعالى اعلام نموده بودم، صرف پرداخت حقوق و دستمزد گردید، تعویق در کدام دستور دیگر جلسه غیر رسمى پایانى موجب اخلال در امور شهر مى گردد؟! آیا “پیش خور” کردن میلیاردها تومان از درآمد هاى آتى شهردارى صرف خرید یک قطعه زمین بى مصرف و آزادسازى ۳۰ متر از یک معبر، بدون هیچ اولویت و منطقى، که قطعا شهردارى رشت را در آینده اى نزدیک با چالش جدى در پرداخت حقوق و هزینه هاى جارى مواجه خواهد کرد، یا موارد مشابه همان فوریت و اخلالى ست که از آن یاد مى کنید؟
۵-اگرچه طبق معمول ادبیات نامه شفاف نیست، اما به نظر مى رسد استفاده از کلمه “متذکر” و پیوست تعداد غیبت ها در جلسات غیر رسمى! در راستاى ارعاب بنده براى ارسال پرونده اینجانب به هیات حل اختلاف باشد! لازم به ذکر است پس از استعفاى آقاى دکتر نصرتى از شهردارى رشت به دلیل زیاده خواهى ها و کارشکنى هاى برنامه ریزى شده برخى افراد خاص! و شروع فرآیند انتخاب شهردار و باز هم به لطف همان افراد از داخل و بعضى اشخاص حقیقى از بیرون، از وقتى شهردارى و شوراى رشت تبدیل به شرکت سهامى خاص گردید و در جلسات شبانه پست تقسیم شد، به حضور در این سیستم افتخار نمیکنم و اگر نبود سوگند و تعهدى که با مردم رشت بسته ام، قطعا عطایش را به لقایش میبخشیدم و در حال حاضر هم طبق وظیفه ى قانونى و به دور از تعارفات و مناسبات رواج یافته در بخشى از شوراى پنجم، و با کمال احترام به سایر نمایندگان مردم در پارلمان محلى، فقط با انگیزه صیانت از حقوق حقه رشتوندان تلاش نموده و طبق روال هفت سال گذشته از هیچ تهدیدى واهمه اى ندارم.
۶-آیا مى دانید بر خلاف ادعاى شما در فیلم! تهیه شده، بخشى از کارگران حجمى، سد معبر، راننده هاى آژانسى و … هنوز حقوق و عیدى کاملشان را دریافت نکرده اند؟ راستش در طول تهیه این نامه نمیدانم چرا ناخودآگاه به یاد یکى از اعضاء شوراى ادوار یکى از شهرهاى ایران! افتادم، که در سال دوم انتخابات هیات رییسه، به شرط کسب کرسى ریاست، به دو عضو مختلف شورا قولِ انتخابشان به عنوان شهردار را داده بود. یعنى انقدر عطش داشت رییس شورا شود.
در نهایت اینجانب رضا رسولى، عضو عادى شورا و به پشتوانه راى اعتماد مردم شریف رشت، ضمن تذکر قانونى به حضرتعالى در عدم رعایت ضوابط در برگزارى جلسات و همچنین توصیه به برخى از همکاران به تلاش در صیانت از آراء موکلینشان، به عنوان برادر کوچکتر دینى، حضرتعالى را به تقواى الهى فرا میخوانم و استدعا مى نمایم براى دیده شدن صداقت و شفافیت حداقلى جلسات، دستور فرمایید روابط عمومى حتما بر حضور خبرنگاران و رسانه هاى آزاد و غیر وابسته به افراد و اشخاص حقیقى خاص در اولین جلسه بعد از تعطیلات تاکید داشته باشد… باشد که رستگار شویم.
دیدگاه