برگزاری آیین سنتی «شاخسی، واخسی» زیر بارش باران الهی در آستارا +تصاویر
اختصاصی پایگاه اطلاع رسانی دیار میرزا روستای کوهپایه ای خانه آسیاب از توابع بخش مرکزی شهرستان آستارا نیز محل اجتماع عزاداران تالش زبانی بود که با وجود ریزش باران مراسم «شاخسی، واخسی» را اجرا کردند.
اختصاصی پایگاه اطلاع رسانی دیار میرزا مراسم اجتماع عزاداران حسینی در روز تاسوعا در شهرستان شهرستان مرزی بندرآستارا برگزار شد. این مراسم در زیر بارش باران پاییزی آغاز شده بود که عزاداران مسجد صاحب الزمان این شهر جلوه های زیبایی از ارادت به اهل بیت را به نمایش گذاشتند. در این روز دسته زنجیر زنی این مسجد چترها را بستند و یا به کناری گذاشتند تا در زیر بارش باران به عزای امام سوم شیعیان بنشینند.
روستای کوهپایه ای خانه آسیاب از توابع بخش مرکزی این شهرستان نیز محل اجتماع عزاداران تالش زبانی بود که با وجود ریزش باران مراسم «شاخسی، واخسی» را اجرا کردند. در این مراسم که در مناطق آذری نشین اجرا می شود به دلیل مجاورت با استان اردبیل در شهرستانهای آستارا و تالش نیز رواج داشته که در ۱۰ سال گذشته رو به افول گذشته است. شرکت کنندگان در ابتدا علم های عزاداری برافراشته می شود و ارادتمندان امام حسین (ع) در ۲ گروه به دور این علم ها با حرکات پا حرکت کرده و رجزخوانی می کنند. حرکات این رسم جالب طوری است که افراد حاضر در هر صف دستهای یکدیگر را گرفته و پای چپ خود را به جلو آورده و در مقابل پای راست گذاشته و کمی به جلو خم می شوند. رجز(شعر) های این مراسم به صورت ۲ قسمتی است که قسمت اول توسط یک گروه و قسمت دوم توسط گروه دیگر گفته می شود. حیدر – علی، حیدر- شاه، احسن – حسین، حسین – شهید، مظلوم – امام از جمله رجزهای این مراسم است. اجرای آن در طول تاریخ برگزاری به صورت مردانه بوده است و زنان تنها در ابتدا و انتها به پارچه های علم نذر خود را بسته و یا سنجاق می کنند. حضور بانوان در این مراسم منعی ندارد و یکی از علم ها که توسط یک مرد حمل می شود همیشه پیشاپیش صف ها و یا برخلاف آن حرکت می کند. برخی بر این باورند که این علم ها به جوش می آیند و علم گردان را به حرکت درمی آورند. از نظر لغوی ریشه آن روشن نیست و گروهی بر این باورند که این عبارت صورت تغییر یافته «شاه حسین، وای حسین» است که به مرور زمان چنین تلفظ می شود.
گزارش: طاها عبداللهی
دیدگاه