ارکستر مجلسی گیلان می تواند در تاریخ موسیقی استان جاودانه شود
سال گذشته شاهد اجرای ارکستر مجلسی گیلان بودم و چند خطی از محاسن این گروه و اجرای فوق العاده آنها نوشتم.امسال هم به همراه سه تن از دوستان توفیق شد در شب آخر اجرای ارکستر مجلسی گیلان حضور پیدا کنم. اگرچه مدت زمان زیادی از تشکیل ارکستر گیلان نمی گذرد اما در این دوره سه […]
سال گذشته شاهد اجرای ارکستر مجلسی گیلان بودم و چند خطی از محاسن این گروه و اجرای فوق العاده آنها نوشتم.امسال هم به همراه سه تن از دوستان توفیق شد در شب آخر اجرای ارکستر مجلسی گیلان حضور پیدا کنم.
اگرچه مدت زمان زیادی از تشکیل ارکستر گیلان نمی گذرد اما در این دوره سه ساله توانسته به توفیقات نسبی دست پیدا کند و در بین مخاطبان جایگاه خوبی بدست آورد و بشخصه به عنوان کسی که حداقل در اجرای ۲ سال گذشته ارکستر مجلسی گیلان حضور داشته ام از نزدیک شاهد شور و علاقه مردم بوده ام.
اما در اجرای امسال این گروه نسبت به سال گذشته شاهد تغییرات عمده ای بودم.برخلاف سال پیش که کنسرت از سه بخش موسیقی جهان,موسیقی فیلم و موسیقی ایران تسکیل شده بود در اجرای امسال رنگ و بوی موسیقی ایرانی و فولکلور گیلان بیش از پیش احساس می شد به طوری که شاهد اجرای سه قطعه موسیقی گیلانی بودیم که از نظر من نقطه قوت اجرای امسال ارکستر مجلسی گیلان بود.
موسی علیجانی در کنسرت دیشب با اجرای قطعه جاودانه و ماندگار «جان مریم» استاد احمد عاشورپور احساس دلپذیری را در مخاطبان بوجود آورد و اجرای قطعه « ماری»نیز توسط وی قابل توجه بود. برخلاف سال گذشته که وحید مومنی خوانندگی قطعه «سیا ابران»استاد فریدون پوررضا را برعهده داشت در اجرای امسال محمد انشایی این قطعه را برای مخاطبان بازخوانی نمود و بشخصه اجرای وحید مومنی در سال گذشته را دلپذیر تر دیدم.
دیگر نقطه قوت اجرای امسال استفاده بیشتر از ظرفیت گروه کُر بود و از نظر من گروه کر ارکستر مجلسی گیلان می تواند بیش از پیش نقش ایفا کند و در اجرای قطعات اثرگذارتر باشد.
از سوی دیگر اعتقاد دارم حذف بخش های موسیقی جهان و موسیقی فیلم و تنها اجرای قطعه جاودانه «سربداران»نقطعه ضعف اجرای امسال بوده است و شاید عدم حضور یاور مهدی پور که کنسرت مایستر سال گذشته بر عهده ی او بود دلیل این امر باشد.
آنچه که از اجرای سال گذشته ارکستر مجلسی گیلان در ذهن من مانده این است که در سال پیش هنگام اجرای سوئیت سمفونی سربداران شور و شوق خاصی در سالن برپا شده بود بطوریکه این شور و شعف در هنگام تشویق کردن اعضای گروه توسط حضار کاملا قابل حس بود اما در اجرای امسال این حس حداقل در خود من بوجود نیامد.
در ادامه باید اضافه کنم در بخش دوم کنسرت دیشب ۵ قطعه به یاد صبا , رفته و راز دل(همایون خرم)خوشه چین(روح الله خالقی) و ایران جوان اجرا شد.
افرادی همچون بنده که علاقه خاصی به موسیقی سنتی ایران دارند ,قطعات فوق را بارها شنیده اند. اما هنگام بازخوانی و اجرای قطعات برجسته آنچه که باید مورد توجه قرار گیرد این است که بلافاصله هنگام شنیدن قطعه جاودانه «راز دل» به یاد اجرای بی نظیر علیرضا قربانی و قطعه« خوشه چین» به یاد استاد بنان و سالار عقیلی می افتیم و طبیعتا وقتی خواننده ای به بازخوانی این قطعات می پردازد باید تلاش دو چندانی نماید تا پیش زمینه اجرای قطعه از ذهن مخاطبان فراموش شود.
آرین رسولی خواننده جوان گروه اگرچه در اجرای قطعه «رفته» و «راز دل»توانست موفقیت نسبی داشته باشد اما از نظر من به همان اندازه در اجرای قطعه«خوشه چین»ناموفق بود.
مجتبی اخوان عضو گروه کُر که حسن ختام کنسرت با خوانندگی قطعه «ایران جوان(وطنم)»او همراه بود توانست بخوبی از پس کار برآید و پایان بخش اجرای ارکستر مجلسی گیلان باشد.
بی شک اجرای موفق یک ارکستر که یک کار کاملا گروهی محسوب می شود, نمی تواند بدون رهبری موفق آن میسر باشد بنابراین نقش کیوان حبیب زاده به عنوان رهبر ارکستر , نوید شعبانزاده کنسرت مایستر و وحید مومنی به عنوان سرپرست گروه کُر در اجرای موفقیت آمیز ارکستر مجلسی گیلان بی بدیل است.
در پایان باید اشاره کنم که آنچه که در بالا بدان اشاره کردم تنها به عنوان یک مخاطب بوده است و نه بیشتر; اما اعتقاد راسخ دارم ارکستر مجلسی گیلان همانگونه که در سال ۹۱ با حمایت های مادی و معنوی ارشاد رشت و خیرین هنردوست گیلان شروع به کار کرده است, در صورت حفظ انسجام خود و تداوم حمایت مسئولان فرهنگی استان می تواند در تاریخ موسیقی گیلان جاودانه شود.
سینا هوشمند گورابی
دیدگاه