یادداشت نویس دیارمیرزا امروز مرگ را از نزدیک تجربه کرد

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا، سام سکوتی یادداشت نویس دیارمیرزا درحالیکه در یک سانحه رانندگی به داخل رودخانه بهمبر سقوط کرده بود به طور معجزه آسایی به همراه همسرش از خودرو بیرون آمد و از مرگ حتمی نجات یافت.

مخاطبان همیشگی پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا با «سام سکوتی» و یادداشت های او به خوبی آشنا هستند,همزمان با بارش باران و آب گرفتگی معابر احتمال بروز حوادث رانندگی نیز افزایش پیدا می کند.بر این اساس آقای سکوتی در یک سانحه رانندگی درحالیکه کنترل فرمان خودروی خود را از دست داده بود به داخل رودخانه بهمبر سقوط می کند و علی رغم وجود فشار زیاد آب بعد از چند ده ثانیه موفق با بازکردن درب های خودرو و نجات خود و همسرش از اآن وضعیت دردناک می شود.

خوشبختانه به جز کوفتگی از ناحیه دست و پا و ایجاد چند خراش کوچک در بدن ,هم اکنون ایشان و همسر محترمشان در شرایط خوبی به سر می برند.

گفتنی است سام سکوتی دانش آموخته رشته حقوق تجارت بین الملل از دانشگاه کاردیف بریتانیا بوده و مدرس زبان انگلیسی می باشد.

سام سکوتی در خصوص این حادثه نوشته است:

نمی‌دانم انسانها در زمانی که لحظات آخر زندگی خود را تجربه می‌کنند، چه افکاری در ذهن آنها مرور می‌شود و کدامین عضو از اعضای خانواده و یا فامیل و دوست، مهمان لحظات آخر زندگی آنها می‌شود، اما پس از حادثه امروز نیک می‌‌دانم که در لحظاتی که مرگ نزدیک می شود، ذهن من بیش از چندین فعالیت را انجام می دهد و چندین عکس‌العمل را در ۱۵الی ۲۰ ثانیه آخر پردازش خواهد نمود.

در کمال شگفتی و در یک روز بارانی که خیابان‌های استان ما بیشتر به مغاک هایی پر آب شباهت دارند تا خیابانی مناسب تردد وسایل نقلیه، نرسیده به پل بهمبر به دلیل آب گرفتگی، فرمان ماشین قابلیت هدایت را از دست داد و به داخل رودخانه بهمبر سقوط کردیم که به طور معجزه آسایی پس از ۲۰ تا ۳۵ ثانیه به لطف خدا و با تلاش زیاد موفق به باز کردن درب ماشین شدم که به دلیل وجود فشار آب بسیار سخت بود و خودم و همسرم را که در زیر آب بودیم، از داخل خودرو به بیرون کشیدم.

هدف از گزارش زندگی شخصی در این یادداشت کوتاه، یادٱوری چند نکته به خوانندگان این یادداشت و همچنین نکته مهم‌تری برای مسئولین راه و شهرسازی استان است.

اینکه آب گرفتگی عامل مهم و تأثیرگذاری در وقوع حادثه بود، هیچ شکی نیست اما به عنوان راننده خودرو می‌پذیرم و اذعان دارم که سرعت بنده هم اگر متناسب با هوا و جاده بود، هرگز چنین حادثه‌ای رخ نمی‌داد وکما اینکه هزاران خودرو در طی روز از آن مسیر تردد کرده و می‌کنند.

در زمانی که خودرو در آب افتاد و هیچ گونه امیدی به نجات وجود نداشت، در کنار احساس گناه به دلیل به خطر انداختن جان همسر، چهره نگران جمع کثیری از فامیل و دوستان در جلو چشمان من قرار داشت که از همه دوستان که خواننده این وجیزه هستند خواهش می‌کنم به خاطر دیگران هم که شده مواظب سلامتی خود باشند.

موضوع دوم تقاضایی از مسئولین راه و شهرسازی است، اینکه زمان تحویل گرفتن پروژه‌های راه‌سازی تمامی دقت خود را به کار بندند که اهمال و از کار زد نیک پیمانکار می‌تواند به قیمت جان مردم تمام شود.