محمد دوستار

حسابرسی اجتماعی از عملکرد چهارمین دوره شورای شهر رشت

حسابرسی اجتماعی در عملکرد چهارمین دوره شورای شهررشت در تاریخ ۱۵/۶/۹۲ ایامی که اعضای شورای شهر دوره چهارم در شهر رشت برای انتخاب شهردار رایزنی می کردند مقاله ای با عنوان« برنامه شهردار یا برنامه شهرداری» را به عنوان یک شهروند منتشر کردم و تاکید داشتم اقدامات در مدیریت شهر با رویکرد برنامه محوری انجام […]

حسابرسی اجتماعی در عملکرد چهارمین دوره شورای شهررشت

در تاریخ ۱۵/۶/۹۲ ایامی که اعضای شورای شهر دوره چهارم در شهر رشت برای انتخاب شهردار رایزنی می کردند مقاله ای با عنوان« برنامه شهردار یا برنامه شهرداری» را به عنوان یک شهروند منتشر کردم و تاکید داشتم اقدامات در مدیریت شهر با رویکرد برنامه محوری انجام گیرد تابه جای فرد محوری و اسطوره جویی تفکر برنامه محوری رایج شود. بنابراین برای این کار فبل از انتخاب شهردار باید برای یک شهر مهم ، استراتژیک و پر ترددی چون رشت برنامه جامع تدوین گردد .
و از کسانیکه قصد شهردار شدن را دارند خواسته شود تا برنامه عملیاتی خود را برای و در راستا وتحقق برنامه جامع ارایه نمایند که در حقیقت معیاری برای ارزیابی عملکرد شهردار منتخب هم باشد بطوریکه عموم افراد بدانند برنامه چه بوده ؟ چه اقداماتی صورت گرفته ؟ وضعیت کلی چگونه است ؟ بر اساس مطالبی که در رسانه ها منتشر میشد خیلی امید وار نبودم که با فرایند نادرستی که اتخاذ شده بود نتیجه انتخاب شهردار اثربخش باشد . به جا ی آقای خلیلی(که تا کنون از نزدیک شناختی از ایشان ندارم ولی می گویند فرد بسیار محترم و اخلاق مدار بود ) هر کسی هم انتخاب میشد وضعیت خیلی بهتر ازنمی شد چون اهداف عمومی و معیار انتخاب کا ملا مشخص نشد و متوجه نشدیم برتری ایشان نسبت به رقبا و کاندیداهای دیگر چه بود ؟ تا اینکه شهردار پس از یکسال با نظر اکثریت شورای شهر بر کنار شد و رئیس شورا و تعدای از اعضائ شورا از ناتوانی و عدم هماهنگی در اجرای برنامه ها را دلیل اصلی برکنار ی ایشان اعلام کردند اما نه از برنامه گفتند و نه از عملکردها . یکسری مفاهیم کلی بازگو شد که حقیقت در میان آن مفاهیم کلی پنهان ماند .نکته ای در شورای شهر چهارم حلقه مفقوده محسوب میشود حسابرسی اجتماعی است . معمولا در جابجایی مدیران حسابرسی اجتماعی صورت می گیرد مثلا در مورد عزل شهر قبل از اقدام به برکناری این حسابرسی انجام شود که از این برکناری شهر و مردم چقدر سودمند می شوند؟ چه هزینه هایی کاهش پیدا می کند؟ مسیر وتو سعه شهر تا چه حدی تسهیل واجرای برنامه ها تسریع می یابد؟ چه تضمینی وجود دارد که شهردار بعدی کار آمدتر و عملکردی به مراتب بهتر از شهردار قبلی داشته باشد؟ چه کسی یا چه کسانی ویا گروهی باید هزینه زمان و فرصت از دست رفته در نبود شهر دار را تقبل کند ؟ آیا مردم باید هر سال یک شهردار و چندین سرپرست را تجربه کنند؟ اگه سرپرست شهرداری می تواند برنامه ها را اجرا کند چه لزومی به شهردار داشتن است؟ اگه شهر به خودی خود اداره می شود وجود شورا چه ضرورتی دارد؟ آیا بررسی شده بود که شهردار اینده چه کسی می تواند باشد ؟ بعضی از اعضای شورا به دنبال مدیران ملی برای شهرداری هستند چیزی که اصلا امکانپذیر نیست و به غیر از اتلاف وقت نتیجه ندارد .ایا اعتماد مردم نسبت به نهاد نوپا بنام شورا سلب نمی شود؟مسئول این بی اعتمادی چه کسانی هستند ؟ ایا بی ثباتی در مدیریت شهری در روند اجرای پروژهای کلان و سرمایه گذاری ها رکود ایجاد نمی کند یا اینکه زمینه فساد اقتصادی را شکل نمیدهد ؟ و چندین سوال مشابه این در اذهان بسیاری از مردم نقش می بندد و پاسخ قانع کننده و شفاف ارایه نمی شود که هییچ بلکه تعدادی از اعضای شورا سودا ی پوشیبدن قبای شهردار را در پیش گرفته اند که بر حجم ابهامات بر کناری شهردار می افزاید و سوالات دیگری برای اذهان کنجاو ایجاد می کند : ایا برکناری شهردار برای شهردار شدن اینها صورت گرفته است ؟ چرا پس از یکسال کار کردن به نتیجه رسیده اند که شهر دار شوند؟ ایا اینها می خواستند شهردار شوند یا شورای شهر ؟ چرا در اغاز دوره چهارم ، شهردار از میان اعضای شورا انتخاب نشد؟ دلیل همراهی بعضی از اعضا از انتخاب شهردار از داخل شورا چیست ؟این به معنی عدم پایبندی به تعهدات خود در جریان برگزاری انتخابات تلقی نمی شود ؟ ایا مردم به این افراد برای شهردار شدن رای دادند یا شورای شهر ؟ ایا نظر سنجی کلی از مردم ، بزرگان شهر ،صا حب نظران مدیریت شهری و دلسوزان شهرانجام شده و انها این را به مصلحت دانسته اند ؟ چه تضمینی وجود دار که فرد منتتخب بتواند تا پایان دوره چهارم شهردار باقی بماند ؟ یا دلشان برای افراد علی البدل تنگ شده و می خواهند تا هر سال یکی از افراد شورا شهردار شده وسال بعد برکنار تا یک فرد علی البدل جایگزین گردد ؟از اخبار در رسانه ها چنیین می توان استنباط کرد که عملکرد اعضای شورا طوری بوده که کمترکسی انرا پسندیده و در بررسی و حسابرسی به آن امتیاز خوبی داده است . به هر حال قراین و شواهد نشان میدهد که اصلا به صلاح نیست که از میان شورا شهردار انتخاب شود .ضمن اینکه برای انتخاب شهردار عجله صورت نگیرد ابتدا برنامه شهرداری رشت مشخص شود تا این همه اعضای شورا در مصاحبه ها برنامه ی متعدد با جهت گیری نامشخص مطرح نکند بلکه گفتگو ها منسجم وهماهنگ باشد و در یک راستا و متناسب با برنامه های تدوین شده بوده تا مردم وافکار عمومی اعتمادشان سلب نگردد و چهارچوب علمی و نظامندی برای اداره شهر تنظیم و بدون شتابزدگی با معیار دقیق کارشناسی شده ( نه معیار و شاخص ها ی منسوخ شده و غیر مرتبط با کار آمدی مدیر) صرفا به منظور افزایش کار آمدی و اثربخشی در مدیریت شهری با استفده از تجارب گذشته و سرلوحه قراردادن نصایح بزرگان ،دلسوزان و علاقه مندان به اینده شهر بتوانند شهرداری کارامد را انتخاب کرده و ایشان به پشتوانه اعتماد اعضای شورا با یک برنامه از پیش تعیین شده در عمران و ابادانی شهر با وفاق و همدلی تلا ش نمایند وغبار نا امیدی را در کارآمدی نهاد شورا پاک نمایند .اهداف و منافع ملی و عمومی را براهداف فردی و جناحی ترجیح دهند تا آیندگان در تاریخ بر عملکرد گذشته گان خود افتخار کنند . به امید انکه تفکر برنامه محوری سرلوحه فعالیت ها قرار گیرد انشاالله.

دکتر محمد دوستار – عضو هیات علمی دانشگاه گیلان
پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا: انتشار مطالب خبری و یادداشت های دریافتی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.

Share