زبان انگلیسی به نسبت دیگر زبان‌های اروپایی نسبتا ساده است. اما این به این معنی نیست که گاهی در روند یادگیری شما را سردرگم نکند. در این مطلب سعی می‌کنیم در رابطه با ۵ ویژگی زبان انگلیسی صحبت کنیم که معمولا فارسی‌زبانان در یادگیری آن مشکل دارند.

۱- تلفظ و املای پیچیده

این یکی از اولین شوک‌هایی است که در زمان یادگیری زبان انگلیسی با آن رو به رو می‌شویم و نکته ناراحت‌کننده آنجاست که این ویژگی حتی تا سطوح پیشرفته نیز می‌تواند برای شما مشکل‌آفرین باشد. زبان انگلیسی به واسطه تاثیر زیادی که از زبان‌های دیگر گرفته حجم زیادی از وام واژه‎‌های از زبان‌های مختلف در خود جای داده و برای بسیاری از این وام‌واژه‌ها شکل تلفظ و املای کلمه از زبان اصلی تغییر نکرده.

این موضوع موجب عدم یکپارگی در قوانین املایی و تلفظی کلمات در انگلیسی شده. تعداد استثناها در تلفظ و املای انگلیسی آنقدر زیاد هستند که بهتر است تلفظ هر واژه را یک به یک و در زمان یادگیری در دیکشنری بررسی کنید و یاد بگیرید. در رابطه با املا باید اشاره کرد که املای انگلیسی حتی برای خود انگلیسی زبانان هم پیچیده است و مسابقات مختلفی با محوریت آن در کشورهای انگلیسی‌زبان برگزار می‌شود.

۲- کلمات معنی متفاوت اما شکل املایی مشابه

کلمات با این مشخصه را در اصطلاح تخصصی homonym می‌نامند. هومونیم‌ها کلماتی هستند که به شکل یکسان نوشته می‌شوند اما می‌توانند معانی متفاوتی داشته باشند. این کلمات در همه زبان‌ها وجود دارند برای مثال ما در فارسی سه معنی کاملا متفاوت برای واژه “شیر” داریم. مشکل اما اینجاست که تعداد این کلمات در زبان انگلیسی به مراتب بیش از فارسی و بسیاری از زبان‌های دیگر است. یکی از دلایل آن نوشتن مشابه اسامی و افعال در انگلیسی است. بسیاری از افعال در انگلیسی به همان شکل به صورت اسم هم استفاده می‌شوند. این موضوع به ویژه در صورتی که تسلط بالایی به گرامر زبان انگلیسی نداشته باشید می‌تواند فهم جملات را برای شما پیچیده کند.

۳- حرف تعریف معرفه the

در زبان فارسی ما تنها برای کلمات نکره از حرف تعریف استفاده می‌کنیم و کلمات معرفه بدون حرف تعریف استفاده می‌شوند. در انگلیسی اما از نشانه the برای مشخص کردن کلمات معرفه در جمله استفاده می‌شود. البته استفاده از این نشانه تنها محدود به معرفه کردن کلمات نیست و در موارد بسیار زیاد دیگری نیست برای نشان دادن ویژگی‌های گرامری یک واژه یا عبارت مورد استفاده قرار می‌گیرد. درست استفاده کردن از این نشانه معمولا برای بسیاری از فارسی‌زبانان یکی از چالش‌های اصلی یادگیری زبان انگلیسی به شمار می‌رود.

۴- ضمایر مصنوعی

وجود ضمایر مصنوعی یا dummy pronouns یکی از ویژگی‌هایی است که تنها در زبان انگلیسی یافت می‌شود و معادلی در فارسی ندارد. ضمایر مصنوعی کلماتی هستند که هیچ معنی خاص یا نقش گرامری‌ در جمله ندارند و وجود انها تنها برای پرکردن یک جایگاه در جمله است. برای مثال در جمله‌ای که نیازی به فاعل ندارد به این علت که جمله نمی‌تواند بدون فاعل باشد باید از یک ضمیر مصنوعی استفاده کنیم. این موضوع در مورد افعال گذرایی که مفعولی ندارند هم اتفاق می‌افتد. نکته خوب این است که تعداد این ضمایر بسیار محدود است و می‌توان به سادگی آنها را شناسایی کرد.

۵- افعال کمکی

استفاده از افعال کمکی در انگلیسی بسیار گسترده است. این گستردگی نه فقط در مقایسه با فارسی بلکه در مقایسه با بسیاری از زبان‌های جهان قابل مشاهده است. از افعال کمکی در انگلیسی معمولا برای نشان دادن زمان گرامری یک جمله استفاده می‌شود اما این افعال می‌توانند ویژگی‌هایی مانند معلوم/مجهول بودن جمله یا منفی/سوالی بودن جمله را نیز مشخص کنند.

گرچه از افعال کمکی به شکل بسیار محدود در فارسی هم استفاده می‌شود اما حجم استفاده از آنها به هیچ عنوان با انگلیسی قابل مقایسه نیست. در زبان انگلیسی برای نشان دادن بیشتر ویژگی‌های گرامری یک جمله باید از یک یا ترکیبی از چند فعل کمکی استفاده کرد.

۶- لهجه‌ها

تقریبا همه زبان‌های دنیا از لهجه‌های متفاوت با توجه به گستردگی جغرافیایی خود برخوردارند اما بسیاری از این زبان‌ها یک لهجه استاندارد دارند که معمولا زبان‌آموزان تنها به یادگیری همان لهجه می‌پردازند. در مورد زبان انگلیسی با توجه به گستردگی بالای جغرافیایی این زبان تعدد لهجه‌ها بسیار زیاد است و هر انگلیسی زبانی باید حداقل بتواند دو لهجه اصلی بریتانیایی و آمریکایی را به خوبی متوجه شود.

این نکته بسیار مهم است که واژه‌های زیاد در زبان انگلیسی تنها در یک لهجه مورد استفاده قرار می‌گیرند و انتخاب واژه شما برای نوشتن و صحبت کردن حتما باید با توجه به لهجه‌ای صورت گیرد که به آن صحبت می‌کنید.