قول می‌دهم بر مبنای عقلانیت در استان گیلان تصمیم بگیرم

ویژگیهای قضات در نهج البلاغه »
حضرت در عهد نامه مالک اشتر ویژگیهای قضات شایسته را چنین بیان فرمودند : « سپس از میان مردم برترین فرد نزد خود را براى قضاوت انتخاب کن، کسانى که مراجعه فراوان، آنها را به ستوه نیاورد و برخورد مخالفان با یکدیگر او را خشمناک نسازد، در اشتباهاتش پافشارى نکند و بازگشت به حق پس از آگاهى براى او دشوار نباشد، طمع را از دل ریشه کن کند، و در شناخت مطالب با تحقیقى اندک رضایت ندهد، و در شبهات از همه با احتیاطتر عمل کند، و در یافتن دلیل اصرار او از همه بیشتر باشد، و در مراجعه پیاپى شاکیان خسته نشود، در کشف امور از همه شکیباتر، و پس از آشکار شدن حقیقت در فصل خصومت از همه برنده تر باشد، کسى که ستایش فراوان او را فریب ندهد، و چرب زبانى او را منحرف نسازد و چنین کسانى بسیار اندکند
پس از انتخاب قاضى، هرچه بیشتر در قضاوتهاى او بیندیش، و آنقدر به او ببخش که نیازهاى او برطرف گردد، و به مردم نیازمند نباشد، و از نظر مقام و منزلت آنقدر او را گرامى دار که نزدیکان توبه نفوذ در او طمع نکنند، تا از توطئه آنان در نزد تو در امان باشد.
در دستوراتى که دادم نیک بنگر که همانا این دین در دست بدکاران گرفتار آمده بود، که با نام دین به هواپرستى پرداخته، و دنیاى خود را به دست مى آوردند.» (نهج البلاغه ، نامه ۵۳)
« ویژگیهای قاضی در روایات »
در روایات ویژگیهای متعددی برای قاضی بیان شده است که به نمونه هایی اشاره می کنیم .
۱- علم و شناخت لازم ؛ قال الصادق علیه السلام : « لا یطمعن قلیل الفقه فی القضاء » « کسی که فقه وشناخت اندکی نسبت به مسائل دین دارد ، هرگز نباید به کار قضاوت چشم طمع داشته باشد .( میزان الحکمه ، ج۱۰، ص ۴۹۵۶)
۲- رعایت عدالت ؛ قال رسول الله صلی الله علیه وآله : « من ابتلی بالقضاء بین المسلمین فلیعدل بینهم فی لحظه و اشارته و مقعده و مجلسه » « کسی که قضاوت بین مسلمانان را بر عهده می گیرد باید در نگاهها و اشاره کردن ها و جای نشستن و نحوه نشستن خود نسبت به آنها به عدالت رفتار نماید .» ( میزان الحکمه ، ج۱۰، ص ۴۹۵۷) وقتی قاضی وظیفه دارد در نگاه کردن و اشاره کردن و نشستن ، عدالت را برقرار کند آیا در صدور حکم می توان عدالت را رعایت نکند .
۳- پرهیز از طمع ؛ قال علی علیه السلام : « آفه القضاه الطمع » « آفت قاضیان طمع است »( میزان الحکمه ، ج۱۰، ص ۴۹۷۱)