من سرهنگ ستاد ایرج نصرت زاد، جانم فدای ایران

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا به نقل از اسرارامروز، شهدا مدال های افتخار انقلاب اسلامی هستند همان انقلابی که امروز دشمنان همواره از آن هراس دارند . بنا به فرمایش مقام معظم رهبری قدر شهدا را باید بدانیم، قدر خانواده‌های شهدا را باید بدانیم. هرکسی که سعی کند که یاد شهدا به فراموشی سپرده بشود، به این کشور خیانت کرده؛ هرکسی که سعی کند که به خانواده‌های شهدا اهانت بشود یا بی‌اعتنائی بشود یا مورد تعرّض زبانی قرار بگیرند، به این کشور خیانت کرده؛ [چون] اینجا بحث نظام نیست، بحث کشور است؛ به کشور خیانت کرده. به شهدا باید احترام بگذارند و قدر آنها را بدانند؛ به خانواده‌ی شهدا باید احترام بگذارند و قدر آنها را بدانند؛ خود را زیر بار منّت شهیدان بدانند. این بار بنا به تاکید یکی از مدیران کل استان که با افتخار از تندیس شهید گیلانی سرلشگر ایرج نصرت زاد در فرودگاه سنندج سخن می گفت تصمیم گرفتم که از این شهید دلاور بنویسم.

حضرت آیت الله العظمی امام خامنه ای عزیز (مدظله العالی) در خطبه های نماز جمعه سال ۱۳۵۹ که در تهران انجام شد، از مقام شهدای کردستان و از دلاوری و شجاعت های شهید سرلشگر ایرج نصرت زاد که فرمانده دلیر و شجاع تیپ یکم لشکر ۲۸سنندج بود تجلیل بعمل آوردند. رشادتهای این فرمانده گیلانی در کردستان به گونه ای بود که مردم حق شناس این استان دلاوریهای او را هرگز از یاد نبردند و با رونمایی از تندیس این شهید در فرودگاه سنندج همیشه یاد و خاطر او را گرامی میدارند.

شهید سرلشگر ایرج نصرت زاد در مرداد ماه سال ۱۳۱۲ در شهرستان رشت و درخانواده ای مؤمن و مذهبی پا به عرصۀ وجود گذاشت. پدرش از کارمندان شهربانی و مادرش زنی مؤمن، خانه دار و حافظ قرآن بود. وی از همان کودکی، هوش و استعداد بسیار خوبی داشت و در پنج سالگی تحصیلات ابتدایی خود را در دبستان عسجدی رشت آغاز کرد. سه سال دوره متوسطه را در دبیرستان شاهپور رشت (شهید بهشتی کنونی) گذراند و سپس وارد دبیرستان نظام رشت شد.

در سال ۱۳۳۲ با ورود به دانشکده افسری ارتش مرحله دیگری از زندگی اش را آغاز کرد. او پس از گذراندن دانشکده افسری، خدمت نظامی خود را در استان فارس و شهر کازرون شروع کرد. مدتی بعد به شیراز منتقل شد و در تیپ ۵۵ هوابرد، خدمتش را ادامه داد. در آن تیپ از فرماندهی گروهان تا فرماندهی گردان مسؤولیت داشت و همانجا موفق به اخذ گواهینامه استادی در رشته چتربازی و دوره رنجری شد. سپس به آلمان اعزام شد تا برخی فنون عالی نظامی را در آنجا آموزش ببیند. وی در ایام پیروزی انقلاب اسلامی و چند ماه پس از آن در ستاد نیروی زمینی ارتش مشغول به کار شد. پس از آن که عوامل تجزیه طلب بیگانه، کردستان را آماج فعالیت ها و اهداف شوم خود قرار دادند او از جمله نیروهای فداکار و شجاع نیروی زمینی بود که داوطلب مبارزه با ضد انقلاب شد.

شهید نصرت ‌زاد در تاریخ ۸ دی ماه سال ۱۳۵۸ به فرماندهی تیپ یکم لشکر ۲۸ پیاده نیروی زمینی ارتش در کردستان منصوب شد و در بدو ورود به لشکر، سازماندهی دوباره تیپ یکم را شروع کرد و رعایت اصول نظامی، سلسله مراتب، حفظ انضباط و انسجام واحدهای نظامی را در دستور کار خود قرار داد.

در فروردین ماه سال ۱۳۵۹ شهید نصرت زاد که برای نظارت به سوی سه راهی سنندج – سقز – سد قشلاق حرکت کرده بود از کمین و درگیری ضد انقلاب با نیروهای خودی در یکی از روستاهای منطقه مطلع شد و بلافاصله با نیروهایی از گردان ۱۱۶ برای تأمین ارتفاعات مشرف بر روستای مذکور حرکت کرد. وی پس از صعود به ارتفاعات و مشاهده صحنه، برای قطع درگیری و اجرای ضد کمین، درخواست آتش کرد و در خواست او توسط توپخانه لشکر، پاسخ داده شد و ضد انقلاب که موقعیت خود را در خطر دید و همچنین متوجه شد نیروهای ارتشی ارتفاعات مشرف بر منطقه درگیری را در اختیار دارند، عده ای را مأمور کرد با صعود به ارتفاعات مزبور و محاصره نیروهای ارتش مانع دیده بانی آنها شوند. طولی نکشید که ضد انقلاب، نیروهای ارتش به فرماندهی سرهنگ نصرت زاد را محاصره و هر لحظه، حلقه محاصره را تنگ تر کردند. این نظامی فداکار وضعیت خود را با بی سیم به لشکر مخابره و درخواست اجرای آتش برای محل استقرار شخصی خود کرد تا بدین وسیله در آخرین لحظات هم باعث نابودی بیشتر ضد انقلاب شود. سرانجام همراهان شجاعش به دست مزدوران ضد انقلاب به اسارت درآمده و به شرف شهادت نائل آمدند و سرلشگر نصرت زاد به اسارت در آمد. وی در مدت اسارت، مورد شدیدترین شکنجه ها قرار گرفت و وقتی از او خواسته شد که با بی سیم دستور تخلیه و واگذاری پادگان سنندج را صادر کند، با شجاعتی بی نظیر بانگ بر آورد که: “من سرهنگ ستاد ایرج نصرت زاد، جانم فدای ایران، درود بر رهبر انقلاب، زنده باد ارتش جمهوری اسلامی ایران، زنده باد فرماندهان گردان تیپ یکم، خدا حافظتان، نصرت زاد”. مزدوران ضد انقلاب خائن نیز که از پیام او سخت عصبانی و ناراحت شده بودند او را در همان لحظه به شهادت رساندند.