حدادعادل: شعر سایه شعر ۷۰ سال حوادث سیاسی و اجتماعی کشور است/اشعار ایشان را شعار انتخاباتی مان کرده بودیم/ سایه: بزرگان حرف های بزرگانه می زنند اما به آدم های ساده ای مثل من نمی چسبد
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا بیستوسومین جایزه تاریخی و ادبی محمود افشار به پاس بیش از ۷۰ سال شاعری و تلاش برای ایجاد همدلی میان ایرانیان و دیگر فارسیزبانان جهان به استاد امیرهوشنگ ابتهاج اعطا شد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا به نقل از ایسکانیوز در ابتدای مراسم سید مصطفی محقق داماد در سخنانی درمورد شخصیت و شعر هوشنگ ابتهاج صحبت کرد. سپس جلال خالقی مطلق که به دلیل بیماری نتوانسته بود به ایران سفر کند، از طریق تصویر ویدیویی در مورد دوره های مختلف شعر فارسی تا امروز صحبت کرد. این ویدیو که حدود یک ساعت بود باعث شکایت حضار شد و در آخر مسئولان برگزاری مجبور شدند آن را به دلیل کمبود وقت نیمه قطع کنند.
پس از آن کلیپی از گزیده آهنگ ها و تصنیف هایی که خوانندگانی چون محمدرضا شجریان، شهرام ناظری، عبدالوهاب شهیدی و… از اشعار سایه خوانده اند، پخش شد که با آمدن تصویر استاد شجریان همه حضار شروع به تشویق کردند.
در ادامه مراسم احمد جلالی سفیر ایران در یونسکو و از دوستان و همراهان قدیم هوشنگ ابتهاج درمورد سایه صحبت کرد. او در بخشی از صحبت هایش گفت: چون نام آقای شجریان آمد من هم از ایشان یاد می کنم. گاهی این سعادت را داشته ام که خدمت استاد هوشنگ ابتهاج باشم. تماس می گرفتم و پرس و جو می کردم که آیا شعر جدیدی گفته اید یا خیر چون مواردی را می دانم که مثلا در غزلیاتی ایشان از وسط شروع کرده اند. و دوست داشتم بدانم آیا بیت جدیدی گفته اند یا خیر. گاهی ایشان شعرهایش را برای من می خواند.
وی در بخش دیگری از صحبت هایش با اشاره به این که امثال هوشنگ ابتهاج سرمایه های معنوی هستند اظهار کرد: میراث معنوی و فرهنگی وسیله ای نه فقط برای گذشته بلکه برای پایداری امروز و آینده است و از آن استفاده می شود. ادبیات فارسی مستحکم ترین تکیه گاه فرهنگی است و سایه موفق شده بخش هایی از این میراث را از تاریخ خارج کند و به صفحه زندگی امروز ما بکشاند و از عناصر غزل و شعر فارسی اعاده حیثیت کرده است.
در ادامه مراسم غلامعلی حداد عادل در سخنانی گفت: هر کس شنید جایزه ادبی محمود افشار امسال به هوشنگ ابتهاج تعلق گرفته است حسن انتخاب تولیت و شورای تولیت را تحسین کرد. دوست قدیمی بنده جناب محقق داماد از من خواستند که من هم در این مجلس صحبت کنم و از این رو نکاتی را عرض می کنم.
حداد عادل ادامه داد: من آشنایی ۵۰ ساله با شعر سایه دارم. یک نکته این که سایه هم در شعر کهن و هم در شعر نو استاد است و اندک شاعرانی هستند که توانایی خود را در هر دو سبک به اثبات رسانده باشند. یکی از دغدغه های نوپردازان و کهن سرایان همیشه بر این بود که نوپردازان کهنسرایان را قادر به شیوه نو نمی دانستند و به عکس. امثال سایه این دعوا را با وجود خود خاتمه دادند. در بین نسل شاعران بعد از نیما دو سه نفر این توانایی را دارند که ابتهاج، اخوان ثالث و شفیعی کدکنی از این دست هستند.
وی با اشاره به نظر اخوان ثالث در مورد سایه گفت: اخوان در مقاله ای که ۶۰ سال پیش در مورد شعر سایه نوشته است می گوید: یکی از خصیصه های شعر سایه زیبایی و سلامت و خوش آهنگی و به جا نشاندن الفاظ است. اخوان در این مقاله به بعضی سهل انگاری هایی که نوپردازان داشتند اشاره می کند و می گوید من در شعر سایه چنین مسامحه هایی سراغ ندارم. این داوری به سبک اخوان ثالث است.
رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی در ادامه اظهار کرد: استاد شفیعی کدکنی برای تشخیص شعر خوب از شعر بد یک ملاک دارد. ایشان می گوید، شعر خوب شعری است که در حافظه مردم می ماند. ممکن است کسی با ذکر یک استثنا در این ملاک و معیار خدشه کند، من می گویم اگر آن استثناها این معیارها را از درجه برهان اندکی پایین بیاورد اما حداقل قرینه قویی است. شاعر توانا شعرش می ماند و خوانده می شود. این معیار در شعر سایه منطبق است.
حداد عادل در ادامه بیان کرد: از جوانی هم شعرهای نو سایه را حفظ می کردیم مثل : «بسترم صدف خالی یک تنهایی است و تو چون مروارید گردن آویز کسان دگری»،و هم شعرهای کهن او مثل« نشود فاش کسی آنچه میان من و توست»، آنقدر این شعرها پسندیده بود که ما در یک انتخابات آن را شعار انتخاباتی خود کردیم: «روزگاری شد و کس مرد ره عشق ندید»
وی ادامه داد: شعر سایه شعر ۷۰ سال حوادث سیاسی و اجتماعی کشور ما از دیدگاه اوست. من باید آرزوی عمری طولانی برای استاد سایه بکنم. شعر سایه شعر دهه های ۲۰-۹۰ است. شعر او دماسنج حوادث سیاسی است و می شود منحنی احوال او را در این حوادث مانند امواج سینوسی ترسیم کرد. تمام شعرهای او شناسنامه دارد عناوین و تاریخ شعرها بخشی از شناسنامه های آنها است نکته مهم این است که سایه در اشعار کهن خود در تمام شعرها تخلص خود را می آورد. من شاعر بزرگ معاصر دیگری ندیدم که مثل قدما مقید به تخلص باشد اما سایه حتما این مهر خوشموسیقی خود را در شعرهایش می گذارد.
حداد عادل افزود: شعر سایه شعر دین و امید است اما همه جا امید در دین می چربد و کم اتفاق می افتد که سایه به صورت مطلق از ناامیدی حرف بزند.
حداد عادل با اشاره به ویژگی دیگری از شعر هوشنگ ابتهاج گفت: در شعر سایه تاثیر حافظ را زیاد می بینیم . سایه خود می گوید که با حافظ چه انسی داشته است او در جایی گفته است تا یکی دو سال بعد از انقلاب عادت داشته ام هر شب قبل از خواب چند غزل حافظ را زمزمه کنم. این انس سایه با حافظ است. تاثیر اشعار حافظ، سعدی، مولانا و حتی شهریار را می توان در شعر او دید. بعضی در تعریف غزل گفته اند شعری است که پاشان و پریشان است یعنی ابیاتش با هم بی ارتباط هستند اما غزلیات سایه هر کدام یک تابلو و نقطه مقابل از هم گسیختگی غزل در سبک هندی هستند. ما در سال های قبل از انقلاب از سایه شعرهایی دیدیم که خلاف تصور ما از سایه بود؛ شعرهای عرفانی! و جالب است سایه این اشعار را در حد فاصل ۵-۶ سال سروده است.
حداد عادل در پایان بیان کرد: نکته مهم دیگر در مورد سایه در خصوص تصحیح دیوان حافظ است. حافظ به سعی سایه که می خواهم بگویم حافظ به سعی مشکور سایه! در دهه های این قرن ما سه گام در مورد حافظ برداشته شد، قزوینی، خانلری و سایه، اگر می خواهید تفاوت تصحیح سایه را با شاعران معاصر بدانید کار او را با حافظ دیگران مقایسه کنید.
در پایان این مراسم کیک سالگرد ازدواج استاد ابتهاج با همسرش به روی سن آورده شد و از او خواسته شد تا با دوستدارانش سخن بگوید. ابتهاج صحبت هایش را با گلایه شروع کرد و با کنایه با غلامعلی حداد عادل صحبت کرد.
سایه گفت: بزرگان در این مراسم فرمایشاتی کردند اما من آن نیستم که این بزگان می گویند. من یک آدم ساده ای هستم که هیچ ربطی به این تعارفات ندارم. حتی شعرهایی که از من به عنوان نمونه خوانده شد همه شعرهای من نیست، آقای حداد عادل از سال های ۵۱،۵۲،۵۳،۵۴،۵۵ شعرهایی خواندند، ولی کاش چند شعر هم از سال های ۶۲ می خواندند. به هر حال بزرگان بزرگی خودشان را نشان دادند و ابراز کردند، بزرگان حرف های بزرگانه می زنند اما به آدم های ساده ای مثل من نمی چسبد.
پیر پرنیان اندیش ادامه داد: من هیچوقت به شعر به عنوان فنی، امتیازی یا حرفه ای نگاه نکردم. این را بارها به دوستان جوانم گفته ام که شما را به خدا اینطور تکیه نکنید و خیال کنید بیتی یا کتاب شعری منتشر کرده اید کار بزرگی کرده اید! این کار پز دادن و افتخار کردن نیست. نمی شود گفت که ببینید من دیشب چقدر خوب گریه کردم! این تعریف کردنی نیست این امر عاطفی شماست امر انسانی شماست، آرزوهای بزرگ و کوچک انسانی شماست که در بعضی شعرهای ما منعکس می شود نه گوینده و نه شنونده برای پز دادن و به رخ دیگران کشیدن این کار را نکرده اند.
در این مراسم که هرساله در بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار و به همت این بنیاد برگزار می شود، شخصیت های برجسته فرهنگی چون محمدرضا شفیعی کدکنی، حسن انوری، فتح الله مجتبایی، علی اکبر صالحی، سیدرضا صالحی امیری، احمد مسجدجامعی، عبدالحسین مختاباد، ژاله آموزگار و… حضور داشتند.
گفتنی است در این مراسم بسیاری از شخصیتهای ادبی و فرهنگی همچون شفیعی کدکنی، صالحی امیری، محمود دعایی، احمد مسجدجامعی و… حضور داشتند.»
دیدگاه