عیدی ۶۰۰ هزار تومانی به کارمندان یک توهین است!

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا ،صدای پای بهار و آمدن عید باستانی برای ما ایرانیان، زیبا و دوست داشتنی است، اما گویا در سال‌های اخیر، بجا آوردن رسم و رسوم آن برای بسیاری از خانواده‌ها ناممکن شده است. افزایش قیمت اقلام از یک سو و کاهش قدرت خرید از سوی دیگر، باعث شده تا مردم دیگر از آمدن بهار خوشحال نباشند.

 «تابناک» نوشت: حقوق امسال کارمندان دولت به ویژه آن‌ها که مشمول قانون مدیریت خدمات کشوری (همان قانون استخدامی سابق) هستند، چنگی به دل نمی‌زند. حقوق کارمندان دولت ‌معمولا شاید ۱۴ درصد افزایش یابد.‌ کف حقوق کارمندان دولت بین ۵۰۰ هزار تا ۷۰۰ هزار تومان ‌است. البته به این مقدار باید مزایای شغلی را هم افزود که در مجموع میانگین دریافتی کف کارمندان، چیزی بین ۷۰۰ تا ۹۰۰هزار تومان است که با تصویب هیأت دولت، میزان عیدی کارمندان و بازنشستگان نیز ۶۰۰ هزار تومان خواهد بود.

حال باید دید این میزان موجودی برای خریدهای معمول عید کافی است؟

برای پاسخ به این پرسش، خانواری چهار نفره را در نظر بگیریم و نیز مهم‌ترین خریدهای شب عید را ـ بنا به ‌رسم و رسوم ـ ‌که عبارتند از: خرید لباس نو برای اعضای خانواده، خرید خشکبار، آجیل، شیرینی، شکلات، میوه و همچنین خرید برخی مواد پروتئینی ‌و آنگاه ‌میزان درآمد را با آن مقایسه کنید.

بنا بر این گزارش، گویا چیزی که دولت به عنوان عیدی برای کارمندان در نظر گرفته، نه تنها چنگی به دل نمی‌زند، بلکه دغدغه آن‌ها را نیز زیاد‌تر خواهد کرد، زیرا همواره عده‌‌ای سودجو ‌هستند که برای این درآمد ناچیز، دندان تیز کرده باشند‌ و به محض اینکه عیدی کارمندان در حساب آن‌ها واریز شود، قیمت اجناس خود را تا چند برابر افزایش دهند.

ابراهیم نکو، عضو هیأت رئیسه کمیسیون اقتصاد مجلس در این باره ‌‌می‌گوید: کسانی که در این باره تصمیم می‌گیرند، باید عقلانی تصمیم بگیرند و بنا بر واقعیت‌های موجود و اتفاقات روی داده و همچنین مشکلاتی که در زندگی مردم و کارمندان هست، تصمیم‌گیری کنند. اگر امروز‌ تصمیم‌گیرندگان این میزان عیدی را برای کارمندان ‌در نظر گرفته‌اند، اول از همه باید ‌‌خود را جای آن‌ها گذارند.

وی گفت: ‌به گمانم در نظر گرفتن این مبلغ‌ ‌عیدی برای کارمندان، نوعی توهین به این قشر است؛ توهینی که به سفره مردم و طبقات پایین جامعه تلقی می‌شود، زیرا تصور نمی‌کنم امروز با ۶۰۰ هزار تومان بشود حتی سفره‌ای پهن کرد؛ هرچند شاید برای کسانی که این تصمیم را گرفته‌اند، معیارهایی‌ باشد، این معیار‌ها نادرست و توهین‌آمیز است.

وی افزود: اگر کمبود منابع ‌به معنای آزار و اذیت دادن این طیف باشد، ‌توجیه شدنی نیست و نمی‌شود به هر بهانه، سفره مردم را کوچک‌تر کرد. چرا در جاهای دیگر، عده‌ای می‌توانند هزینه‌های سرسام‌آور بکنند و یا خود برخی از آقایان یقه سفید می‌توانند عیدی‌های چند ده میلیونی بگیرند و تسهیلات نجومی دریافت کنند؛ اما کارمندان در ‌‌نهایت و اوج بی‌توجهی له شوند؟!

نکو در ادامه افزود: می‌توان کمبود منابع را ‌از جای دیگری تأمین کرد و با صرفه‌جویی در جاهای غیر‌ضروری، دل کارمندان را به دست آورد. شیوه بدی که هم‌اکنون قدرتمندان به آن عادت کرده‌اند، این است که به گمانشان هر قانونی که تصویب می‌کنند و هر تصمیمی که می‌گیرند، خوب است، حال آنکه هر قانونی که منجر به نارضایتی عموم شود، قانون نیست، بلکه زور است. ‌قوانین هنگامی خوب هستند که به بهبود وضعیت قشرهای مردمی کمک کند.

وی در پایان خاطرنشان کرد: اینکه امروز ‌تصمیمی بگیریم و نقدینگی را در جامعه بهانه قرار دهیم و به دنبال آن، از روزی کارمندی که یک سال تمام کار کرده و امروز چشمش به ‌این مبلغ ناچیز است، قطع کنیم، هرگز نمی‌تواند به صلاح جامعه باشد. کنترل نقدینگی راهکارهای دیگری دارد. مگر در جوامع دیگر کارمندان عیدی نمی‌گیرند؟‌ چرا در آنجا نقدینگی بالا نمی‌رود و ‌تورم ایجاد نمی‌شود؟

بهتر است، دولت دست کسانی را که از آب گل‌آلود ماهی می‌گیرند و تا پول دست کارمند می‌بینند، برای آن کیسه می‌دوزند، قطع کند، نه اینکه با فشار بر جامعه کارمندی از افزایش قیمت‌ها در بازار جلوگیری کند.