یادداشت تحلیلی دیارمیرزا؛

وضعیت آزار دهنده ترافیک رشت؛ به فکر قطار شهری و کمربندی باشید!

طراحی اکثر معابر و خیابانهای رشت برای دهها سال پیش است و طبیعی است که با توجه به گسترش شهر اساسا خیابانهای فعلی گنجایش این میزان خودرو را نداشته باشند.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا، شهر رشت، مانند بسیاری از شهرهای بزرگ دیگر، با چالش‌های ترافیکی متعددی روبرو است. این چالش ها با عوامل مختلفی از جمله رشد جمعیت، عدم توسعه حمل و نقل عمومی کافی، طراحی شهری ناکارآمد و رفتارهای رانندگی ناایمن مرتبط است.

پرواضح است که وضعیت ترافیک رشت به وضعیت آزار دهنده ای رسیده و عبور و مرور خودروها از معابر اصلی به کوچه های فرعی منتقل شده و کمتر خیابان و معبری را میتوان سراغ گرفت که این روزها با مشکل ترافیکی شدید رو به رو نباشند.

اما آیا رفع معضلات ترافیکی شهر رشت با اقدامات نرم افزاری، احداث دوربرگردان، اصلاح هندسی، احداث پلها و بازگشایی معابر قابل حل است یا باید به دنبال اقدامات اساسی تری باشیم؟!

برای پاسخ به این سوال باید به برخی از مشکلات ترافیکی برجسته شهر رشت اشاره کرد.

۱. عدم توسعه حمل و نقل عمومی کافی:

سالهاست که شهر رشت با جمعیت بیش از ۸۰۰ هزار نفری با کمتر از ۵۰ اتوبوس ( بیشتر اوقات بین ۲۰ الی ۴۰ اتوبوس) درگیر است و عملا این تاکسی ها هستند که مسئولیت حمل و نقل عمومی شهروندان به روی دوش آنهاست.

بنابراین نبود سیستم حمل و نقل عمومی کارآمد و قابل اطمینان مانند مترو و قطار شهری که باعث تشدید استفاده از خودروهای شخصی و افزایش ترافیک می‌شود، خود یکی از عوامل وضعیت موجود است.

طی سالهای اخیر همواره ردیف قطار شهری رشت در بودجه سالیانه قرار گرفته اما همچنان این مساله در فاز اطلاعاتی قرار گرفته و است و بعید هم بنظر می رسد طی چند سال آینده قدم اساسی تری در این زمینه برداشته شود.

۲. طراحی شهری ناکارآمد و قدیمی:

طراحی شهری با توجه به اتومبیل و عدم توجه به پیاده رو و دوچرخه سوار که باعث تشدید ترافیک و کاهش امنیت پیاده روها و دوچرخه سواران می‌شود.

نکته جالب این است که طی سالهای اخیر بارها بحث اضافه شدن دوچرخه های اشتراکی به ناوگان حمل ونقل شهری رشت مطرح شده و حتی کار به امضای تفاهمنامه هم رسیده اما هیچگاه از روی کاغذ فراتر نرفته است.

البته در صورت اجرایی شدن این طرح نیز با توجه به شرایط خیابانها و معابر شهر چالشهای اساسی تری نیز در راه خواهد بود.

۳.رشد جمعیت و افزایش تعداد خودروها:

رشد سریع جمعیت رشت (خصوصا در روز) و افزایش تعداد خودروهای شخصی بدون توسعه متناسب زیرساخت های حمل و نقل عمومی و پیاده رو که منجر به تشدید ترافیک و افزایش زمان تردد می‌شود.

۴. فقدان کمربندی یا رینگ شهری

با وجود سرعت گرفتن پروژه‌های عمرانی طرح میثاق در شهر رشت برای رفع‌ مشکلات ترافیکی اما تا زمان عدم احداث کمربندی این پروژه ها صرفا نقش مُسکن را ایفا خواهند کرد.

طراحی اکثر معابر و خیابانهای رشت برای دهها سال پیش است و طبیعی است که با توجه به گسترش شهر اساسا خیابانهای فعلی گنجایش این میزان خودرو را نداشته باشند.

بی توجهی به رعایت قوانین راهنمایی و رانندگی و رانندگی، عدم وجود پارکینگ های کافی در شهر و نبود سیستم های کنترل و مدیریت ترافیک کارآمد از دیگر عواملی است که خود منجر به بروز ترافیک شدید شده است.

قطار شهری همچنان روی کاغذ

در عموم شهرهای جهان، دهها سال است که بار اصلی حمل و نقل عمومی روی دوش مترو یا قطار شهری است.

اما همانگونه که در بالا هم اشاره شد این مدل از حمل و نقل در گیلان و رشت روی کاغذ مانده است.

کاهش مصرف سوخت، کاهش ترافیک، کاهش آلودگی هوا، افزایش سرعت تردد و بهبود کیفیت زندگی تنها بخشی از مزایای مترو و قطار شهری هستند.

حتی اگر طبق وعده سالهای گذشته فاز اول پروژه تراموا تا فرودگاه رشت اجرا شود، بازهم بخشی از گره های ترافیکی رشت باز خواهد شد.

Share