صندلیِ مسئولیّت، غنیمت جنگی یا ارث پدری نیست | در برخی ادارات اگر خوب خرج کنید کارتان سریعتر راه می‌افتد
نورزاد گفت: شنیدم که در اداره‌ای با وجود اینکه مدیر بالادستی مطّلع میشود که فلان کارمند اهل رشوه و زیرمیزی است اما به جهت کمبود نیرو و کادر اداری می‌گوید که چه کنم که اگر با او برخورد کنیم نهایتاً او را جابجا می‌کنند.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا، حجت الاسلام والمسلمین دکتر نورزاد در خطبه‌های نماز جمعه امروز جمعه ۶ مهرماه ۱۴۰۳، ضمن تبریک هفته دفاع مقدس اظهار کرد: شهدای عزیز در میدان سخت، دلاورانه ایثار کردند و از خود و خودی‌ها گذشتند و به خدا رسیدند و البته جهاد هم صرفاً نبردِ میدانی با تیرهای سُربی نیست، از این روی هر میز و هر صندلی و مَسندی که مسئولین بر آن تکیه زده‌اند، سنگری است برای مدافعه از حقوق و آرامش و آسایش مردم و نوکری اربابان رجوعی که ولی نعمت‌اند.
خطیب جمعه تالش در ادامه افزود: دنیا بداند که اگر رهبر عزیزمان فرمان دهد و رخصتی از سیّد و عِزِّ و فَخرِ جبهه مقاومت صادر گردد، بی‌تردید اینجانب در رکاب تالشان عزیز و جوانان و مردان غیور و نجیب این سرزمین کهن که همیشه از مقلّدینِ بصیرِ رهبر معظّم انقلاب و با افتخار گوش به فرمان منویّات آن حکیم فرزانه هستند و همیشه تاریخ نیز صمیمانه از آرمان‌های وطن، دین، ارزش‌ها و مظلومین دفاع کرده و در مقابلِ ظالم و متجاوزینِ به خاک، سینه سپر کرده‌اند، برای حضور میدانی و مبارزه جانانه با شقی ترینِ رژیم‌ها و سفّاک‌ترینِ انسان‌ها لحظه‌ای درنگ نخواهم کرد.
نورزاد در ادامه گفت: اکنون در برخی از ادارات، اگر خوب خرج کنید کارتان سریعتر و راحت‌تر و با تکریم و احترام بیشتر راه می‌افتد و الّا باید پیگیری و آمد و شدِ روزانه به آن اداره را پیشه کنید؛ و این یعنی ناعدالتی و بی‌تقوایی و تخلّف اداریِ محض که از مرام شهداء عزیز بسیار فاصله دارد؛ شنیدم که در اداره‌ای با وجود اینکه مدیر بالادستی مطّلع میشود که فلان کارمند اهل رشوه و زیرمیزی است اما به جهت کمبود نیرو و کادر اداری می‌گوید که چه کنم که اگر با او برخورد کنیم نهایتاً او را جابجا می‌کنند از این شهرستان به شهرستان دیگر و دست من کاملاً از نیرو خالی می‌ماند و این یک فاجعه است و یک درد بزرگی است که باید مسئولین عالی رتبه استانی و ملّی علاج کنند؛ ما مسئولین در شرایط کنونی جامعه، برای اثبات صداقت در ادّعای خدمت به انقلاب و خون مقدّس شهداء، باید در گِره گشایی از کار مردم و مبارزه با فساد بکوشیم.
نورزاد در ادامه بر مسئله ممنوعیت واردات برنج به منظور حمایت از کشاورزان و تولید داخلی پرداخت و افزود: سلاطین برنج روی سلاطین تاریخ را هم سفید کرده‌اند و امروز قصّه پرغُصّه برنج اسیر بازی مافیاست؛ امروز ماجرای ترخیص برنج‌های انبار شده از گمرکات، داستان ممنوعیّت واردات برنج در جهت حمایت از کشاورز و تولید داخلی را خوب دور می‌زند؛ چرا باید از حاصل زحمات برنجکاران، معدودی بهره ببرند و امّا کشاورز مظلوم، حتّی در مخارجِ کاشت و داشت و برداشت برنج درمانده باشد؛ مگر ما کارگر برای رفاه عده‌ای مافیا هستیم که ما کار کنیم و آن‌ها پول پارو کنند، نه تهدید به استعفاء جواب داد و نه چند نطق آتشینِ دَمِ انتخاباتی، از این روی اگر دیدارهای مقدّماتی و بعضاً ویترینیِ با وزرای محترم تمام شد، دَوایی کارساز برای دردِ برنجکاران زحمتکش پیدا کنید.
امام جمعه تالش به ماجرای کاهش حریم خط لوله گاز در تالش اشاره کرد و گفت: بناء بر این است که عملیات تعویض لوله گاز در دو فاز یکی از رشت تا پره‌سر و دیگری از پره‌سر تا چلوند انجام پذیرد که فاز دوم این عملیات، حدود ۸۰ کیلومتر در حوزه شهرستان تالش، طبق اذعان مرتبطین، مطّلعین و متخصّصین این مسأله، با همکاری بسیار خوب مردم تالش بحمدالله اجراء و عملیاتی شده که تزریق گاز و تست هم انجام پذیرفته است؛ انتظار ما این است که مدیران شرکت گاز استان گیلان و مسئولین مربوطه نسبت به ابلاغ کاهش حریم لوله گاز اقدام عاجل کنند و این ابلاغیّه را منوط به اتمام پروژه‌ای و یا تأسیس پروژه‌ای در شهرستان‌های دیگرِ استان که قطعاً زمان بر خواهد بود نکنند؛ بی‌شک کاهش حریم خط لوله گاز از حدود ۲۵۰ متر به ۳۲ متر و یا ۵۰ متر در رونق بسترهای اشتغال، اقتصاد دریا و اصلاح طرح‌های هادی در آن مناطق و گازدار شدن بیش از صد خانوار فقط در حوزه تالش کمک خواهد کرد.
وی در ادامه گفت: مردم مهربان تالش از شوراهای محترم شهر، مبتنی بر مرام شهدای عزیز که در مسیر ایثار از خود و خودی‌ها و تعلّقات و عناوین و پُست‌ها گذشتند و بنابر تعبیر آن رزمنده همدانی که گفت برای رسیدن به خدا باید از سیم خاردارهای نفس عبور کرد، زنجیر نفسانیّات را پاره کردند؛ این انتظار را داشتند که، مناصب و مسئولیت‌های درونی را به یکدیگر تعارف می‌کردند و حتّی با اصرار از پذیرش مسئولیت‌ها شانه خالی می‌کردند و زیر بار این وِزر نمی‌رفتند تا مباد که در اِتیان امور شهری و انجام کار مردم خِللی و تأخیری ایجاد می‌شد و روح و روان مردم درگیر این اتفاق نامبارک می‌گشت که توجهی به این انتظار نشد.
دیدگاه