نتایج مطالعه نشان می دهد؛

«بادام» یک مکمل عالی برای رژیم کاهش وزن است | کاهش قند خون و فشار خون

تحقیقات جدید نشان می دهد که افزودن بادام به یک رژیم غذایی کم کالری می تواند به کاهش قند خون و فشار خون کمک کند و در عین حال در کاهش وزن نیز موثر باشد.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا به نقل از هلث لاین، مردم اغلب از خوردن آجیل به دلیل کالری و چربی زیاد آن اجتناب می‌کنند.

با این حال، یک مطالعه جدید نشان داده است افرادی که بادام می‌خورند، به اندازه افرادی که بادام مصرف نمی‌کنند، وزن کم کردند.

کارشناسان تغذیه می‌گویند آجیل هایی مانند بادام سیر کننده و حاوی انواع مواد مغذی مورد نیاز هستند. از اینرو وقتی به عنوان بخشی از یک رژیم غذایی متعادل خورده شوند، می‌توانند به مدیریت وزن کمک کنند.

این مطالعه نشان داد افرادی که بادام را به عنوان بخشی از یک رژیم غذایی با کالری محدود می‌خوردند، حدود ۹.۳ درصد از وزن بدن خود را از دست دادند.

آنها همچنین بهبودهایی را در معیارهای مختلف سلامت قلبی متابولیک مانند فشار خون، قند خون و چربی‌ها تجربه کردند.

به منظور بررسی تأثیر مصرف بادام بر کاهش وزن، ۱۴۰ مرد و زن بین ۲۴ تا ۶۵ سال انتخاب شدند. همه شرکت کنندگان BMI (شاخص توده بدنی) در محدوده اضافه وزن یا چاقی داشتند.

سپس افراد به طور تصادفی به یک رژیم غذایی غنی شده با بادام یا بدون آجیل تقسیم شدند.

در ۱۲ هفته اول، همه شرکت کنندگان یک رژیم غذایی کم کالری مصرف کردند. سپس، برای ۲۴ هفته آینده، آنها از رژیم غذایی برای حفظ وزن پیروی کردند.

شرکت کنندگان در شروع مطالعه و همچنین در نقاط ۱۲ و ۳۶ هفته‌ای برای ارزیابی به کلینیک مراجعه کردند. در این ارزیابی‌ها، محققان بررسی کردند که آیا افراد بسته به هدف فعلی، وزن خود را از دست داده یا حفظ کرده‌اند.

به‌علاوه، شاخص‌های مختلف متابولیک قلبی مانند فشار خون، چربی‌های خون، قند خون، انسولین، مقاومت به انسولین، حساسیت به انسولین و عملکرد سلول‌های بتا پانکراس در آنها اندازه گیری شد.

پس از تجزیه و تحلیل داده‌ها، دانشمندان دریافتند که هر دو گروه کاهش وزن مشابهی داشتند- حدود ۷ کیلوگرم- و همچنین بهبود خوبی در سلامت قلبی متابولیک شأن مشاهده شد.

با این حال، رژیم غذایی غنی شده با بادام، بهبودهای بیشتری را در کلسترول بد LDL ایجاد کرد. به گفته نویسندگان، LDL با بیشترین خطر برای تشکیل پلاک‌های گرفتگی عروق همراه است، بنابراین بهبود سطح آن می‌تواند به طور بالقوه منجر به کاهش خطر قلبی عروقی شود.

Share