من شالی کاری را دوست ندارم
کدام نهاده را ارزانتر دست کشاورز رساندید؟ راستی آب بها را چند درصد بالاتر از سال قبل از کشاورز گرفتید؟ و جهاد کشاورزیاش که با واردات بیحساب و کتاب برنج خارجی و اشباع بازار حاصل رنج کشاورز را زمین زده بود محصول سال قبل او را به ثمن بخس و نصف قیمت سال قبل میخرد!
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا، علی علیزاده ازبری در یادداشتی کوتاهی با عنوان “من شالی کاری را دوست ندارم” نوشت:
چرا که سختترین زراعت برنجکاری هست. از قبل از فرارسیدن بهار تا پایان تابستان مرد و زن کشاورز تا زانو در گل، کمر خمیده، شخم و نشاء و داشت و درو، خرمن و حمل و کارخانه شالی کوبی و…مراحل خیلی سخت و همراه با هزینه بسیار است.
اما این پایان کار نیست. برنجی که با رنج بدست میآید با رنج هم تبدیل به پول میشود. من کشاورز زاده در طول پنج دهه عمر همیشه به چشم دیدهام و با تمام حواسم حس کردهام که کشاورز تا چه حد رنج میکشد و به نظرم اوج رنج که تمام خستگی فصل زراعت را به تن رنجور او باقی میگذارد و تمام دردهایش را به یاد میآورد وقت بازار است همانجا که محصولش را که از مال و جان برای آن مایه گذاشته به هیچ آری به هیچ از او میخرند.
در سالی که تورم مواد غذایی بیش از ۵۰ درصد است کشاورز شالی کار یک کیسه شلتوک را که سال گذشته بیش از دو میلیون تومان فروخته بود همان را امسال یک میلیون و دویست فروخته و زار میزد آری آن زن رنجور و خسته از بیرحمی زمانه و بیتدبیری مدیرانش آهی از سینه بیرون داد که شک ندارم کنگره عرش به لرزه در آمد.
چطور راحت میخوابید در صورتیکه بیرحمانه قیمت همه چیز را در یک سال چند برابر کردهاید اما برنج را به نصف قیمت سال گذشته رساندهاید.
کدام نهاده را ارزانتر دست کشاورز رساندید؟
راستی آب بها را چند درصد بالاتر از سال قبل از کشاورز گرفتید؟
و جهاد کشاورزیاش که با واردات بیحساب و کتاب برنج خارجی و اشباع بازار حاصل رنج کشاورز را زمین زده بود محصول سال قبل او را به ثمن بخس و نصف قیمت سال قبل میخرد!
از آه آن مادر رنجور کمر خمیده و دستان پینه بستهاش که به آسمان گرفته بترسید.
دیدگاه