دولت و مجلس برای زیان‌آور شناخته شدن شغل روابط عمومی اقدام کنند
روابط عمومی به دلیل فشار و استرس شدید از جمله شغل‌های سخت و زیان‌آور در جهان و نه در ایران شناخته می‌شود و در کشورمان به دلیل سختی افزون‌تر دارای فشار مضاعفی است ولی از سوی متولیان امر هنوز سخت و زیان‌آور نیست.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا، شاهین جهانگیربلورچیان در یادداشتی نوشت:
روابط عمومی به دلیل فشار و استرس شدید از جمله شغل‌های سخت و زیان‌آور در جهان و نه در ایران شناخته می‌شود و در کشورمان به دلیل سختی افزون‌تر دارای فشار مضاعفی است ولی از سوی متولیان امر هنوز سخت و زیان‌آور نیست.
امروزه کمتر کسی است که از اهمیت روابط عمومی در ساختار دستگاه‌ها و شرکت‌ها آگاه نبوده و با شرح وظایف این مجموعه مهم در عصر ارتباطات آشنا نباشد.
شرح وظایف روابط‌عمومی و مسئولیت‌هایی که برعهده این بخش قرار داده شده سبب شد تا حرفه روابط عمومی، در ردیف چند شغل اول پراسترس در جهان شناخته شود. زیرا مدیران روابط عمومی‌ها افراد متخصص در زمینه کنترل آسیب‌ها هستند و بنابراین نیازمند توانایی تفکر و عمل سریع در شرایط پراسترس و تنش‌زا هستند.
روابط عمومی‌ها همیشه در سیبل قرار داشته و اگر کاری موفق انجام دهند، گفته می‌شود، وظیفه خود را انجام داده و اگر کاری باب میل مدیران ارشد نباشد، حتما مورد پرسش قرار می‌گیرند، برگزاری مراسم ها، جشنواره ها، نمایشگاهها، افتتاحیه، ارتباط با رسانه ها، تهیه فیلم و کلیپ و عکس و ده‌ها برنامه متنوع اگر با خروجی خوب همراه باشد، حتما یک تیم روابط عمومی حرفه‌ای پشت آن بوده و همه تلاش‌ها و فشارها و استرس‌های در حین کار باعث آسیب جدی به کارکنان روابط عمومی می‌شود.
روابط عمومی به دلیل فشار و استرس زیاد باید از سوی دولت و مجلس به عنوان شغل سخت و زیان‌آور شناخته شود تا فعالان روابط عمومی بتوانند در کنار سختی کار خود از مزایای آن بهره‌مند شوند.
روابط عمومی‌ها، باید مورد حمایت مدیران قرار گیرند تا بتوانند با انرژی مضاعف در انجام وظایف خود موفق شوند.
قرار گرفتن روابط عمومی در ردیف شغل‌های سخت و زیان‌آور و پر استرس در ایران باعث دلگرمی فعالان این حرفه شده و سبب تغییر نگرش مدیران و جامعه به حوزه روابط عمومی خواهد شد.
به عنوان فردی که بیش از ۲۱ سال به صورت مستمر در حوزه رسانه و روابط عمومی فعالیت می‌کنم باید عنوان نمایم به رغم همه تعاریف و الفاظی که برخی مسئولان در مورد اهمیت روابط عمومی و لزوم تقویت این حوزه بیان می‌شود اما متاسفانه تمامی این سخنان تنها در حد حرف بوده و روابط عمومی‌ها هیچ پناه و حوزه امنی را احساس نمی‌کنند. مگر می‌شود از لزوم اطلاع‌رسانی و اطلاع‌یابی و رعایت تشریفات و اصول و فنون بیان و ساخت کلیپ وها و فیلم‌های تبلیغاتی و تولید محتوا و فضاسازی در مناسبت‌ها و حتی عقب نماندن از هوش مصنوعی در عصر سرعت بخشی بسیار زیاد به توسعه علم گفت و از روابط عمومی‌ها برای اجرای هر کدام از موارد ذکر شده توقع کار خارق العاده داشت و آن‌ها را بدون تقویت و سلاح روز وارد میدان کرد و بعد هم با وارد کردن استرس و فشار از باقی مانده نیروی آن‌ها هم کاست. باید قبول کنیم که در کشورمان به روابط عمومی‌ها بهای لازم داده نشده و هر روز هم اعتماد به نفس آن‌ها با تصمیمات عجولانه و بدون تفکر برخی مدیران کاهش می‌باید.
فعالان روابط عمومی همه‌ساله در جلسات و کارگاههای تخصصی و دوره‌های مختلف و کنفرانس‌های متعدد شرکت می‌کنند و استادان ارجمند دروس تئوری را برای آن‌ها تشریح مجدد می‌نمایند اما این جلسات و کلاس‌ها تنها در زمانی می‌تواند خروجی مثبت داشته باشد که مسئولان ارشد و مدیران دستگاههای اجرایی نیز با اصول و فنون روابط عمومی و سختی‌ها این شغل آشنا شوند تا بهتر به درک این حرفه رسیده و از مدیران و کارشناسان حوزه هنر هشتم حمایت نمایند.
برای قرار گرفتن شغل روابط عمومی در ردیف مشاغل سخت و زیان‌آور باید همه فعالان این حوزه و اهالی رسانه تلاش کنند تا ضرورت این تغییر نگرش خوب تبیین شود. باید رایزنی با دولت و مجلس در اولویت برنامه‌های فعالان روابط عمومی قرار گیرد تا پس از سال‌ها از مطرح شدن این پیشنهاد بتوان آن را به قانون تبدیل کرد.
بیاییم، روابط عمومی‌ها را باور و حمایت واقعی کنیم.
دیدگاه