عروس هلندی، محبوب‌ترین طوطی خانگی دنیا

کوکاتیل یا عروس هلندی یکی از معاشرتی‌ترین طوطی‌هاست که این روزها نگهداری از آنها خیلی طرفدار پیدا کرده است. دلیلش هم این است که کوکاتیل‌‌ها را می‌توان به‌راحتی آموزش داد و نگهداری از آنها نه خرج زیادی دارد و نه کار سختی است. این طوطی سخنگو و محبوب معمولا انتخاب کودکان و نوجوانان خانواده‌های ایرانی است که می‌توانند آن را در اتاق خودشان نگهدارند.

خاستگاه و تاریخچه

زادگاه کوکاتیل به کشور استرالیا برمی‌گردد، جایی که در آن به quarrions یا weiros شناخته می‌شوند. این پرنده معمولا در بخش شمالی قاره استرالیا و در منطقه Outback زندگی می‌کند. عروس هلندی در سال ۱۷۷۰ کشف شد و کوچکترین عضو خانواده کاکادو‌ است. کوکاتیل برای اولین بار در دهه ۱۹۰۰ به عنوان حیوان خانگی محبوب شد و تا به امروز هم محبوب است.

خلق و خوی عروس هلندی

این پرنده‌های کوچک بسیار مهربان هستند و اغلب دوست دارند که آنها را نوازش کرده و در آغوش بگیرند. عروس هلندی به سادگی با صاحبش ارتباط می‌گیرد و همیشه از دیدن صاحبش خوشحال می‌شود.

هرچند که این پرنده بسیار آرام است اما هر حیوان خانگی که رام و دستی نشده باشد ممکن است حالت تهاجمی داشته باشد. در صورت مشاهده حالت تهاجمی سعی کنید رفتارش را نادیده بگیرید تا به عادت تبدیل نشود. این پرنده را هرگز نباید سرزش کرد، زیرا باعث ترس آنها از انسان می‌شود.

کوکاتیل پرنده باهوشی است و می‌تواند ترفندهای مختلفی را یاد بگیرد. از تکان دادن و سوت زدن گرفته تا زنگ زدن. این پرنده از چالش جدید لذت می‌برد، بسیاری از آنها حتی ساعت‌ها خود را مشغول صحبت با “پرنده دیگری” در آینه می‌کنند.

گفتار و آواز کوکاتیل

این پرنده توانایی سوت زدن دارد و همچنین می‌تواند صحبت کند، البته توانایی‌اش نسبت به سایر پرندگان سخنگو کمتر است. معمولا جنس نر این پرنده در تقلید صدا و سوت زدن مهارت بیشتری دارد. اما، عروس هلندی ماده نیز می‌تواند صحبت کرده و سوت بزند. هر دو جنس پرنده ممکن است صداهایی را در خانه شما تکرار کنند، از جمله زنگ ساعت، تلفن و حتی صدای پرندگان وحشی بیرون.

تنوع گونه و رنگ بندی پرنده

این پرنده خانگی معمولا با بدنی خاکستری با صورت و تاج زرد، همراه با لکه‌های نارنجی روی گونه شناخته می‌شود. رنگ جنس نر آنها روشن‌تر و زنده‌تر است. پرورش دهندگان این پرنده در طول سالیان جهش‌های رنگی زیادی در این پرنده ایجاد کرده‌اند که مهمترین آنها عبارتند از:

• آلبینو: عدم وجود رنگدانه در پر
• لوتینو: پرنده سفید با ماسک زرد، گونه‌های نارنجی و چشم‌های قرمز
• ابلق: رنگ‌های معمولی کاکائویی وحشی که با رنگ زرد یا سفید جایگزین شده است.
• مرواریدی: لکه‌هایی از رنگ مرواریدی که در امتداد پرها دیده می‌شود.
• سینامون (دارچین)، حنایی یا ایزابل: پرهای خاکستری با رنگ قهوه‌ای یا خرمایی گرم
• سیلور:چشمان قرمز با پرهای نقره‌ای (خاکستری سرد)

جهش‌های رنگی دیگری مانند صورت پاستیلی، وایت‌فیس، کِرِم‌فیس و زُمرد نیز وجود دارد.

تفاوت بین نر و ماده این پرنده بر اساس رنگ متفاوت است. تشخیص این تفاوت‌ها به خصوص در پرندگان جوان گاهی اوقات دشوارتر است. معمولا برای تشخیص از آزمایش ژنتیک استفاده می‌شود.

نگهداری و مراقبت از عروس هلندی

داشتن یک عروس هلندی شاید ایده جالبی باشد، اما باید زمان قابل توجهی را صرف تعامل روزانه با آنها کنید. اگر سبک زندگی شما این کار را غیرممکن می‌کند، برای جلوگیری از تنهایی و خودآزاری، یک جفت برای پرنده تهیه کنید. کوکاتیل به صورت ذاتی دارای پرریزی زیادی است، پس برای نظافت راحت‌تر می‌توانید از یک پوشش توری شکل دور قفس استفاده کنید.

هفته‌ای یک بار پرنده خود را حمام کنید یا با اسپری آب پرهایش را بشویید. تمیز کردن منظم قفس ضروری است. بسیاری از قفس‌ها دارای یک سینی برای تمیز کردن هستند که می‌توانید آنرا به صورت منظم تمیز کنید.

کوکاتیل‌ها فعال و بازیگوش هستند و باید قفس بزرگی داشته باشند. قفسی تهیه کنید که حداقل ۵۰ سانتی‌متر مربع و ۷۰ سانتی‌متر ارتفاع داشته باشد. فاصله روی میله‌های قفس نباید بیشتر از ۲.۵ سانتی‌متر باشد، زیرا ممکن است سر پرنده داخل آن گیر کند. قفس باید فضای کافی برای قرار دادن چند نشیمنگاه در سطوح مختلف داشته باشد. پرنده باید بتواند به راحتی بین نشیمنگاه‌ها حرکت کند.

بال‌ها و ناخن‌های عروس هلندی را ۲ بار در سال قیچی کنید. شما می‌توانید این کار را خودتان انجام دهید، اما باید روش صحیح را یاد بگیرید، وگرنه ممکن است به بافت ناخن پرنده آسیب بزنید. خطرات کمی در خانه جان عروس هلندی را تهدید می‌کند، اما با این حال سعی کنید آنها را از آکواریوم و آشپزخانه دور کنید. بخار حاصل از ظروف تفلون گرم شده می‌تواند این پرنده را بکشد.

بیماری‌های رایج و مشکلات سلامتی

شایع‌ترین مشکل سلامتی در کوکاتیل مربوط به سوء تغذیه است. اغلب آنها فقط دانه می‌خورند. استفاده از ویتامین‌ها و مواد معدنی موجود در میوه‌ها، سبزیجات و رژیم غذایی مبتنی بر دانه‌های روغنی برای جلوگیری از سوء تغذیه آنها ضروری هستند.

این پرنده مستعد ابتلا به بیماری کبد چرب است که ناشی از رژیم غذایی سرشار از کربوهیدرات، چربی و همچنین ورزش کم یا ورزش نکردن است. برای کاهش خطر ابتلای کوکاتیل به این بیماری، اطمینان حاصل کنید که پرنده شما رژیم غذایی متنوعی دارد، همچنین از تمیز بودن میوه‌ها و سبزیجات مطمئن شوید.

عروس هلندی مستعد بیماری‌های تنفسی و پسیتاکوز است، یک عفونت باکتریایی مضر که می‌تواند باعث علائم تنفسی مانند: خس‌‌خس سینه، عطسه، سرفه و ترشحات بینی شود. با دیدن این نشانه‌ها فورا به دامپزشک مراجعه کنید.

رژیم غذایی و تغذیه عروس هلندی

تنوع، کلید یک رژیم غذایی سالم برای هر طوطی، از جمله cockatiel است. دانه‌ها می‌توانند بخش مغذی رژیم غذایی باشند، اما چربی بالایی دارند. دانه‌ها نباید بیشتر از ۳۰ درصد جیره غذایی پرنده باشد. جیره‌های پلت شده اغلب انتخاب مناسبی برای پرندگان است زیرا از نظر تغذیه‌ای متعادل هستند و پرندگان نمی‌توانند دانه‌های مورد علاقه خود را انتخاب کنند و بقیه را رها کنند.

برای اطمینان از اینکه عروس هلندی تمام مواد مغذی مورد نیاز خود را دریافت می‌کند، انواع سبزیجات و میوه‌های تازه را در اختیارش بگذارید. به طور کلی، عروس هلندی حدود ۱ قاشق غذاخوری در روز غذا می‌خورد. به همین دلیل، آنچه در آن قاشق غذاخوری قرار می‌گیرد اهمیت دارد.

هر روز صبح یک مخلوط دانه/پلت تهیه کنید. به اندازه ای که پرنده بخورد، به او بدهید. کوکاتیل تمایلی به پرخوری ندارد. می‌توانید غذا را در ظرفی بریزید یا در کف قفس پخش کنید. میوه‌ها و سبزیجات تازه را در یک کاسه قرار دهید. بعد از یک ساعت باقی‌مانده غذا را بردارید.

میزان فعالیت و ورزش

مانند هر طوطی دیگری، فعالیت‌ باعث شادی عروس هلندی می‌شود و به حفظ سلامت جسمی و روانی پرنده کمک می‌کند. اگر پرنده شما بیشترین زمان را در قفس می‌گذراند، مطمئن شوید که آنقدر بزرگ است که پرنده بتواند در آن پرواز کند. اسباب بازی‌های زیادی تهیه کنید که می‌تواند تمایل طبیعی پرنده را به بازی تحریک کند. نشیمن‌گاه، نردبان‌ها و اسباب‌بازی‌ها باید زیاد باشند، اما نه در حدی که مانع حرکت پرنده در اطراف قفس شوند.

اگر می‌توانید، کوکاتیل خود را حداقل یک ساعت بیرون از قفس بگذارید. اگرچه این موضوع به اندازه سایر طوطی‌ها حیاتی نیست، بیرون از قفس به اجتماعی شدن کمک می‌کند و به پرنده اجازه می‌دهد بال‌های خود را دراز کند.

برگرفته از سایت پت پرس (https://petpors.com/)