ما از امید گفتیم و واژه‌ها جوانه زدند…
هر چند تصور میشود مناسبت ۱۴ تیر زادروز یا سالمرگ نویسنده‌ای مورد تأیید باشد، اما چنین نیست.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا، علیرضا شکوهی در یادداشتی نوشت:
روز قلم بر فرهیختگان اندیشه و قلم مبارک باد.
هر چند تصور میشود مناسبت ۱۴ تیر زادروز یا سالمرگ نویسنده‌ای مورد تأیید باشد، اما چنین نیست. زیرا نه زادروز کسی است نه سالمرگ نویسنده ای. این نام‌گذاری اما با این حال مهجور مانده و با استقبال چندانی رو به رو نشده است. چرا که در وهلۀ اول باید به کام خود نویسندگان خوش آید. حال آن که کام‌شان از سانسور، فقدان تشکل صنفی، کاهش مخاطب وعدم انگیزه مطالعه، برای جامعه ایرانی تلخ است.
روز قلم طبعا هم شامل نویسندگان میشود و هم روزنامه‌نگاران. اما دستۀ اخیر نیز به روزجهانی آزادی مطبوعات در اردیبهشت و روز خبرنگار در مردادماه توجه دارد نه روز قلم و علت آن هم استفاده از «کی‌بورد» به جای «قلم» نیست بلکه چشم به راه بازگشایی تشکل فراگیر خودشان هستند و ذیل این انجمن تعریف نمی‌شوند.
به صدا و سیما هم چشم داریم ببینیم خودشان از روز قلم می‌گویند یا نه و اگر آری کدام یک ازنویسندگان را دعوت می‌کنند تا باور کنیم واقعا روز قلم است!
منظور از نویسنده هم روشن است؛ آن که به صورت حرفه‌ای می‌نویسد و به عنوان داستان‌نویس در بین مخاطبان شناخته شده یا منتقد و مترجم و پژوهش‌گری پرآوازه است.
با این وصف و هر انگیزه‌ای که در میان باشد اگر در روز قلم بتوان گفت اِعمالِ سانسور با تکریم نویسنده همخوانی ندارد، باز با این پرسش مواجه‌ایم که در دستگاه ممیزی، صلاحیت بررسی آثار نویسندگان را چه کسی داراست؟!
هر کسی میتواند قلمی را با انگشتانش بفشارد و فرمانش دهد که بنگارد و هر آنچه را از مخیله صاحب انگشت تراوش می‌کند، بنویسد ولی این قلم ممکن است تخریب کند یا بسازد! واقعیت‌ها را آشکار یا پنهان کند! قلم میتواند مثل یک آتشی به جان خانه‌ای باشد یا آبی برای خاموشی همان آتش. این هنر ذهن ماست که کدامیک را بر گزینیم و برای چه راهی استفاده نماییم. باید بدانیم که قلم سرنوشت ساز است و نباید آن را به افراد نالایق داد! در این روزگار که هر کسی خود را صاحب سبک کاری میداند و قلم به دست می‌گیرد و نانی از سفره مردم کم می‌کند باید بدانیم همان قلم ممکن است روزی همان آتش زیرخاکستری باشد که قرار است روزی به جان خانه خود بیافتد. سعدی میگوید
تیغ بران‌گر به دستت داد چرخ روزگار
هرچه میخواهی ببر اما مبر نان کسی…!
تیغ بران میتواند همان قلم دست شما به هر عنوان یا مسئولیتی که خواهید داشت باشد. قلم میتواند نقاط مثبت را رقم بزند و از این فضای سردرگم آشفته نجاتمان دهد.
به واقع قلم هنریست که مادر بسیاری از هنرهای دیگر محسوب میشود و این خلق نوشتار و ماندگاری جملات و واژه‌ها هستند که می‌توانند جوانه‌های امید و انگیزه را در جامعه ایجاد کنند.
دیدگاه