دیارمیرزا گزارش می دهد؛

صبح بدون نان؛ روایتی از نانوائی بدون آرد در رشت و اعتراض صاحب نانوایی!

صاحب نانوایی «نان صابرین» گفت که حدود ۴۰ میلیارد فقط پول مغازه بنده است و افراد زیادی در این واحد صنفی کار می‌کنند اما متأسفانه به دلیل عدم وجود آرد چهار نفر از آنها بیکار هستند!

اختصاصی پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا، صابر عاشری: صبح امروز وقتی قبل حضور در دفتر برای خرید نان سنگک به «نانوایی صابرین» مراجعه کردم، متوجه شدم که نانوایی در حال پخت نان نیست و همان لحظه بود که فردی از پشت سر گفت: «دنبال چه چیزی هستی؟»… با خنده و تعجب گفتم «نان!» که در همین لحظه آن فرد شروع به اعتراض کرد!

من که با دیدن عدم پخت نان توسط نانوایی و سوال عجیب آن فرد تا حد زیادی متعجب شده بودم با دیدن اعتراضات آن فرد تعجبم چندین برابر شد!

کمی که گذشت متوجه شدم فرد مذکور صاحب نانوایی «نان صابرین» واقع در میدان صابرین گلسار رشت و به من می‌گوید که دیگر آردی برای پخت نان ندارد و از من درخواست کرد که اگر اینستاگرام دارم از نانوایی عکس بگیرم و در فضای مجازی بگذارم که شاید کسی به دادش برسد!

من که در همین لحظه حس خبرنگاریم گل کرده بود او را به آرامش دعوت کردم و موضوع را از او جویا شدم و گفتم که خبرنگارم و شاید بتوانم این موضوع را پیگیری کنم.

صاحب نانوایی گفت که حدود ۴۰ میلیارد فقط پول مغازه اش است و افراد زیادی در این واحد صنفی کار می‌کنند اما متأسفانه به دلیل عدم وجود آرد چهار نفر از آنها بیکار هستند!

او ادامه داد: به هرجایی برای دریافت آرد مراجعه کردم که علاوه بر عدم دریافت آرد برخورد خوبی نیز با من نشد؛ آیا من باید برای دریافت آرد و پخت نان، باید همه را منت کنم!؟ شما نگاه کنید در این اطراف نانوایی نیست و اگر من نیز تعطیل کنم مردم برای دریافت نان باید به کجا مراجعه کنند!؟

راست هم می‌گفت، نانوایی دیگری در اطراف این نانوایی نبود و اگر تعطیل می‌کرد مردم برای خرید نان باید مسافت زیادی را طی می‌کردند! در همان مدتی که آنجا بودم تعداد زیادی از افراد برای خرید نان سنگک به نانوایی مراجعه کرده بودند و دست خالی بازگشتند!

صاحب نانوایی «نان صابرین» در ادامه برگه‌ای از جیب خود درآورد که در آن زهرا میراعلمی، معاون برنامه‌ریزی و توسعه فرمانداری رشت از طرف فرماندار رشت خطاب به مدیرکل غله و خدمات بازرگانی گیلان درخواست آرد فوق‌العاده برای این واحد صنفی کرده بود که پس از این نامه نیز هیچ اتفاقی رخ نداد!

او که باز هم عصبانیتش پس از گفتن این حرف‌ها بالا گرفته بود ادامه داد: من در مغازه‌ ۱۶ تا دوربین دارم که یک ماه فیلم را در خود حفظ می‌کنند و بیایید ببینید که من یک کیسه آرد را از مغازه‌ام خارج کردم؛ ۲۵ ام هر ماه آردم باید شارژ شود اما من ۱۶م آردم تمام می‌شود بعد باید پاسخ این همه مردم را چه کسی بدهد!؟

صحبت‌های من که با صاحب این نانوایی به پایان رسید با خودم فکر کردم که با وجود این همه مشکلات اقتصادی، قعطی برق و… که مردم با آن دست و پنجه نرم می‌کنند و صبح هم که به نانوایی مراجعه می‌کنند، می‌بینند که نان نیست چه حالی می‌شوند!؟

 

 

Share