یادداشت/ احمد زیدآبادی؛

سوءتفاهمی به نام توسعۀ شهر ما!

نمایندۀ یک شهرِ کشاورزی یا مستعد توریسم در مجلس برای تأسیس یک کارخانۀ صنعتی در منطقۀ خود فشار می‌آورد اما همین که کارخانه دائر و آلودگی ناشی از آن مردم را به ستوه آورد، از کردۀ خود پشیمان می‌شود.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا، احمد زیدآبادی در یادداشتی نوشت:

این روزها که تظاهرات مردم شهرهای خوزستان در اعتراض به وضعیت زندگی و کمبود آب بالا گرفته است، در گوشه و کنار، بحث تبعیض قومی در کشور هم مطرح می‌شود.
من منکر انواع تبعیض‌های جاری در کشور نیستم اما گاه می‌بینم در برخی نوشته‌ها، از استان‌هایی مانند کرمان و یزد به عنوان کانون توجه توسعۀ کشور به زیان استان‌های مرزی سخن می‌رود.
این نوع سخنان از سرِ سوء تفاهم یا احیاناً برای دامن زدن به سوء تفاهم است.
برای نمونه، در دو سوی شهر ما سیرجان، دو معدن مس و سنگ آهن است که اولی یعنی معدن مس سرچشمه بیش از نیم قرن پیش مورد بهره‌برداری قرار گفته است. درآمد این معدن به جیب دولت می‌رود و در عوض آلودگی آن، نصیب مردم منطقه می‌شود تا جایی که تمام پوشش گیاهی اطراف آن تا کوه‌های پاریز نابود شده و درختان بادام وحشی از بیخ سوخته و جزغاله شده‌اند. خدا رحمت کند استاد محمد ابراهیم باستانی پاریزی را که تا آخر عمر از اینکه زادگاه ییلاقی مصفا و خنک و باطراوتش قربانی بهره‌برداری از معدن مس سرچشمه شد، به تلخی نالید و شکوه کرد.
معدن دوم اما گل گهر سیرجان است که اقیانوسی از سنگ آهن را در دل خود جای داده است. سال‌هاست بی‌وقفه و سه‌شیفته به جان این معدن افتاده‌اند که تا مثقال آخرش را استخراج کنند و از کوه‌های زیبا جز گودالی ژرف و هراسناک چیزی باقی نگذارند تا بلکه خزانۀ دولت در شرایط تحریم خالی نشود! آب کمیاب منطقه نیز مدت‌ها صرف این معدن شده و کشاورزی را به بحران کشانده و مشکلات اجتماعی فراونی به بار آورده است.
خب، آیا این خدمت به آن منطقه است یا به خدمت در آوردن آن منطقه برای دیگر مناطق؟ آیا غارت معادن منطقۀ ما واقعاً بخشی از توجه توسعۀ دولت به زیان دیگر مناطق کشور است؟
متأسفانه ذهنیت‌های نادرست در بارۀ توسعه کار دست این کشور داده است. مثلاً نمایندۀ یک شهرِ کشاورزی یا مستعد توریسم در مجلس برای تأسیس یک کارخانۀ صنعتی در منطقۀ خود فشار می‌آورد اما همین که کارخانه دائر و آلودگی ناشی از آن مردم را به ستوه آورد، از کردۀ خود پشیمان می‌شود.
اراک شهری با تمرکز صنایع مختلف در آن است. در برخی فصول، در این شهر حتی نمی‌توان نفس کشید! بوی مشمئزکنندۀ برخی کارخانه‌های شیمیایی در حومه و تفریحگاه شهر حال آدم را بد می‌کند. این چه خدمتی به مردم اراک است؟ اشتغال مردم شهر؟ بیشتر شاغلان از استان‌های دیگرند. مردم آنجا عمدتاً میزبان آلودگی صنایع‌اند. این واقعیت‌ها را ندیدن و بعد داوری کردن خالی از انصاف است.

Share