شورای شهر به چه کسانی نیاز دارد ؟
شهرها نیز با دو ابزار حیاتی که یکی «شورای شهر» است و به منزله «مغز شهر» عمل می کند و دیگری «شهرداری» است که به عنوان «قلب شهر» مطرح می باشد، مدیریت می شوند.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا، مهندس سیدجواد اسحاقی در یادداشتی نوشت:
شهرهایی که ما در آن زندگی می کنیم با بزرگراه ها، کمربندی ها، میدان ها، بلوارها، پیاده روها، خیابان های اصلی و فرعی، کوچه ها و محلات، ساختمان های بزرگ و کوچک، برج ها و آپارتمان ها، خانه های ویلایی، پاساژها و بازارها، رودخانه ها، سیستم هدایت فاضلاب، تالارها، فضاهای آموزشی و ورزشی، مساجد و حسینیه ها، مجمتع های گوناگون، هتل ها و مکان های اقامتی، مراکز تفریحی، بخش های صنعتی و تعمیرگاهی، کارگاههای تولیدی، فضاهای سبز و بوستان هایی که دارند، مانند اندام های بدن یک انسان عمل می کنند.
دو ابزار مدیریت شهری
بدن آدمی، با دو وسیله بسیار مهم به نام های «مغز» و «قلب» اداره می گردد که هر کدام وظایف خاصی داشته و با یکدیگر ارتباط تنگاتنگ و متقابل دارند. شهرها نیز با دو ابزار حیاتی که یکی «شورای شهر» است و به منزله «مغز شهر» عمل می کند و دیگری «شهرداری» است که به عنوان «قلب شهر» مطرح می باشد، مدیریت می شوند.
شناخت کامل و جامع در نتیجه، افرادی که برای شرکت در انتخابات شورای شهر، نامزد شده و با اعتقاد به توانایی های فردی که دارند، خود را در معرض انتخاب عمومی قرار می دهند، باید شناخت کامل و جامعی از نیازهای زندگی همشهریان خویش داشته و برای برآوردن آن احتیاج ها، از دانش مناسب و مرتبط، توانایی تحلیل و بررسی وضعیت شهرسازی کلانشهری مانند رشت ـ که فقط اسم آن را یدک می کشد ولی هیچ یک از ویژگی های کلانشهری در آن مشاهده نمی شود ـ تعهد و تجربه مفید کاری، برخوردار باشند.
در یک تعریف، کلانشهر [= مادرشهر= Metropolis] به شهری گفته می شود که بالای پانصدهزار نفر جمعیت داشته و از نظر موقعیت و اثرگذاری اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و جمعیتی در بین سایر شهرها سرآمد باشد و از مزایای مالیات بر ارزش افزوده، بهرهمند میشود.
تأمین درآمد شهرداری ها
علاوه بر آن، لازم است که کاندیداها برای تأمین درآمد شهرداری ها و اداره سازمان های وابسته به آن ها، برنامه ها و طرح های قابل اجرا و دقیقی داشته باشند و شعارهایی سر ندهند که بعد از رسیدن به هدف خویش و تکیه زدن بر صندلی شورا، تازه متوجه شوند که هیچیک از سخنان جالب و شورانگیزی که در زمان فعالیت های انتخاباتی بر زبان آورده اند، قابلیت اجرا ندارد و حتی در تضاد با قوانین کشوری و شهرداری ها است.
امروزه، شهرداری ها، برای اداره خویش، با مشکلات عدیده ای مواجه بوده که مسئولین مربوطه برای حل آن ها، ناگزیرند که گاهی مرتکب برخی تخلفات به ظاهر قانونی شوند که صحبت کردن از آن، در این مقال نمی گنجد. مشکلی که خلاف های یاد شده ایجاد می کند، چند سال بعد از جای دیگر بیرون می زند و شهروندان را به دردسر می اندازد مانند تراکم
فروشی و تخفیف گرفتن به روش های مختلف از ماده ۱۰۰ و… که تعدادشان اندک هم نیست. البته هر کس که پارتی و آشنای قویتری داشته باشد، تخفیف های بهتری نصیبش می شود و هر کس که از این امتیاز بی بهره باشد، باید جریمه اش را به طور کامل بپردازد و مدت ها سرگردان حل این معضل باشد.
فهم دقیق و محاسبه شده
از سوی دیگر، یک فرد متقاضی ورود به انتخابات شورای شهر، باید علاوه بر دانش مفید و کاربردی، فهم دقیق و محاسبه شده ای از ظرفیت های شهرش داشته و در بخش های مدیریت و برنامه ریزی، صاحب نظر بوده، و بتواند برای این شهر گردشگرپذیر و سایر شهرهای استان که مشابه همین وضعیت را دارند، طرح های حکیمانه و دارای قابلیت پیاده سازی، ارایه نماید تا ضمن تسهیل ورود سرمایه از سوی سرمایه گذاران داخلی و خارجی، افزایش اشتغال و پایداری آن، معرفی فرهنگ و آداب و رسوم ملی و منطقه ای به مسافران، کمترین آسیب را نیز در زمینه های فرهنگی و دینی به همراه داشته باشد.
کار گروهی
عضو آینده شورا، باید برای موضوعات مختلفی که شهر به طور روزمره با آن درگیر است، وقت کافی اختصاص داده، معتقد به کار گروهی، استفاده از خرد جمعی و پایبند به سیستم شورایی باشد نه آن که شعار «خرد جمعی» بدهد ولی در مقام عمل، با «عقل فردی» و نگاه تنگ نظرانه و خودخواهانه، رفتار کند.
بدین خاطر بر یک عضو شورا، لازم است که واقعا معتقد باشد که هر موضوعی که در شورای شهر مطرح می شود، در نهایت پس از بحث ، نقد و بررسی، جرح و تعدیل و اصلاح اشکالات، منجر به رأی گیری شده و همه اعضاء، باید تابع نظر اکثریت بوده، و اعتقاد داشته باشد که کار به صورت شورایی است و در پایان هم به دفاع از مطالبی که جمع بندی و رأی گیری نهایی شده، بپردازند نه نظریات شخصی خویش.
عدم تحمل نظرات مخالف
یکی از مشکلات عمومی شوراهای شهر، در اکثر نقاط کشور، عدم توانایی آن ها در انجام کار گروهی و کم طاقتی در تحمل نظرات مخالف از سوی دیگر اعضا یا جناح های رقیب می باشد. این مسئله، موجب درگیری های بیهوده درون شورایی و فرصت سوزی، رویارویی با شهردار منتخب یا تعویض های پی در پی وی یا رفتن به دنبال افراد غیربومی جهت تصدی پست شهرداری، موجب انحراف از مسیر قانونی پیش بینی شده برای شوراها، می باشد. زیرا کار گروهی، محتاج برخورداری از مهارت هایی است که باید در دبستان تا دانشگاه، آموزش داده شده و در سطوح مختلف جامعه، در طول زمان، مورد تمرین های میدانی مکرر قرار گیرد که چنین چیزی در کشور ما، از آرزوهای تقریبا دست نیافتنی است.
سید جواد اسحاقی؛ مهندس مکانیک و سیالات و استاد کلاس های کنکور
دیدگاه