کشتار بی رحمانه سگ ها در فومن | از خوراندن سم تا شلیک گلوله

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا، طی ۴۸ ساعت گذشته اخبار دردناکی درباره کشتار بی رحمانه ۷ قلاده سگ در شهرستان فومن به گوش رسید که در اثر اقدام زشت و غیر انسانی افراد حیوان آزار، ۴ قلاده سگ در حوالی مسکن مهر فومن با گلوله تفنگ و ۳ سگ در روستای پیشده با خوراندن سم به طور دردناکی کشته شدند و حتی در موردی، پاهای ۲ سگ در مسکن مهر با بیل قطع و یک قلاده سگ کور شد.

یکی از فعالان حقوق حیوانان و محیط زیست در همین رابطه به دیارمیرزا گفت: این جنایت هنوز ادامه دارد و هم اکنون که این مطلب را می خوانید، فعالان در حال جستجو و نجات حیوانات کور شده، مسموم شده و قطع عضو شده هستند.

وی افزود: این اقدام وحشتناک در حالی در کمال خونسردی و بی رحمی انجام شده است که تمام این سگ ها، حیوانات عقیم شده ای بودند که با سرمایه خیرین و فعالان محیط زیستی عقیم شده بودند و خطری برای سلامت عمومی ایجاد نمی کردند. حال بماند که هماهنگی جهت زنده گیری، عقیم سازی، ساماندهی و نگهداری این سگ ها، طبق قانون، نه وظیفه مردم بلکه وظیفه تصریح شده مسئولین است.

به طور طبیعی، انجام چنین این اقدام ناپسندی در هر کشور و جامعه دیگر موجب اعتراض شهروندان و آزردگی خاطر عمومی خواهد شد و بیانگر وجود افراد بیمار و حیوان آزاری است که بدون هیچ گونه محدودیتی دست خود را به خون مخلوقات بی گناه خداوند آلوده می کنند و بدون هیچ واهمه ای در برابر قانون احساس امنیت می کنند.

در نبود حمایت های قانونی برای فعالان محیط زیست و حیوانات در برابر تهدیدات افراد حیوان آزار که خود بی شک تهدیدی برای سلامت جامعه محسوب می شوند، بارها شاهد عمومی شدن موارد دردناکی از حیوان آزاری و کشتار بی رحمانه موجودات معصوم هستیم که تنها گناه آن ها بداقبالی و زندگی در کنار ما مردم می باشد که به زیستگاه طبیعی آن ها تجاوز کرده ایم.

حجم وسیع بی رحمی ها نسبت به حیوانات که در جوامع پیشرفته و توسعه یافته، به عنوان بیماری و جرم در نظر گرفته می شود بیانگر افول ارزش های اخلاقی، تنزل آموزه های اجتماعی و همچنین بی پناهی حیوانات در برابر تهدیدات انسانی است و این پدیده زشت در حالی رخ می دهد که در اثر رشد فکری و بلوغ جامعه و آگاهی عمومی نسبت به اهمیت محیط زیست و حقوق حیوانات، به هیچ وجه انتظار نمی رود اداره محیط زیست به عنوان متولی و حامی حیوانات، در برابر صحنه های زشت کشتار و حیوان آزاری و جنایت های محیط زیستی، منفعلانه نظاره گر باشد.

بی شک، این رخداد زشت، معرف فرهنگ مردم منطقه نیست زیرا به نوع دوستی، خیرخواهی و انس با طبیعت شهرت دارند و به عنوان جامعه ای فرهنگی و مذهبی، تحت تعالیم اخلاقی و مذهبی، آزار به حیوانات را امری ناپسند می شمارند و نسبت به وقوع چنین رفتارهایی بی تفاوت نخواهند بود.

با توجه به سابقه حضور افراد حیوان آزار در اماکن وقوع این رخداد زشت و شناخته شده بودن این افراد، آیا شاهد برخورد مناسب با آن ها خواهیم بود؟