آخرین محرم قرن !

امین کمالوندی؛

دلهره، اضطراب، نگرانی، جلسه پشت جلسه، نوشتن نقشه های متفاوت، نگاه های محزون، خستگی کمک رسانی های پیاپی عصر کرونا، ولی شناسی، فرزند زمان بودن، تطبیق کار با فرمان فرمانده، دلهره از دست دادن روزی روضه؛

همه اینها حال و روز بچه هیاتی ها بود. کسانی که پای کار بودنشان زبان زد شده. پای کار هستند که امتیاز بگیرند، پای کار هستند که استخدام شوند، پای کار هستند که اتفاقا دستمزد بگیرند، بله ولی همه را از مادر ارباب بی کفنشان.
خیلی از این بچه ها بیکار هستند و از داشتن حداقل های زندگی محروم ولی ثروتمند ترین آدمهایی که می شود دید.

القصه زخم زبان ها و کارشکنی ها و شیوه نامه های خلق الساعه که با اطمینان خاطر صادر می شد، هم به طمع فرمان برداری از راهبر هیات ها را واداشت که به تناسب واکنش مثبت نشان دهند.
به غیر از بچه هیأتی ها کسی فکرش را هم نمی کرد که هم دستگاه امام حسین علیه السلام تعطیل نشود، هم کمترین تعرض به عزاداران صورت بگیرد، حتی کسانی که بر طبل تعطیلی مجالس ارباب می کوبیدند، در بهترین حالت سکوت کردند و البته برخی هم همراه شدند.
بله پادگان ها، پارک ها، شهربازی ها، بیمارستانها، کوچه ها، کامیون ها، وانت ها، منبریها، مداحان، سینه زنها، زنجیرزن ها، دست به دست هم دادند که متفاوت ترین عزاداری تاریخ را با نظمی که توانست ما را از زیر سیطره ی نظم ماشینی آلمانی ها و برنامه ریزی ژاپنی ها برای همیشه خارج کند، برگزار کنند.
البته بچه هیأتی ها می دانستند که اتفاقا منظم ترین ساختار مدنی کشور همین هیات ها هستند، ولی کرونا باعث شد که این نظم ذاتی را رونمایی کنند. کسانی که حسینیه را با سالن اشتباه می گیرند، نمی دانند که در هم نشستن مخاطب پای منبر، سرشار از نظم سیستماتیک است، ولی خوب حال نظم و انضباط مورد علاقه عصر ماشین را هم نشان دادیم تا بدانند که می توانیم سریع خود را در کمترین زمان ممکن منطبق کنیم با نظم مورد نظر فرمانده.
تغییر آرایش در برگزاری مراسم های بزرگ، پذیرایی و ورود و خروج و سبک سینه زدن و رونمایی از شیوه های مختلف هیات داری بزرگترین مانور قرن در هیات هایی که هویت خود را از امام حسین دارند، بود که به رخ دوست و دشمن کشیده شد.
فکر می کنم امسال تازه همه فهمیدند که چرا انقلاب اسلامی نظم نوین جهانی! بخوانید قانون جنگل را به چالش کشیده است.
الان فقط یک نگرانی داریم! اربعین.