چه کنیم تا در قرنطینه خانگی تنشهای بین اعضای خانواده بیشتر نشود
علینژاد گفت: ما آنقدر یک چیز منفی را در ذهنمان تکرار میکنیم تا امکان وقوع آن اتفاق را فراهم میکنیم. اگر قرار به مرگ باشد و پیمانه عمر ما به سر رسیده باشد با یک لقمه غذای گیرکرده در گلو میمیریم پس آنقدر واهمه نداشته باشید که الان کرونا آمده چه کار کنیم که من مبتلا نشویم!؟
اختصاصی پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا، کروناویروس با نام علمی کووید ۱۹ بیماری است که جدیدا و از کشور چین به تمام جهان شیوع پیدا کرده است؛ این بیماری سبب شده است که بسیاری از کشورهای جهان به قرنطینه روی بیاورند و مردم مجبور به ماندن در خانههای خود شوند.
در ایران نیز با اجرای طرح فاصله گذاری اجتماعی، دولت با اتخاذ تدابیری از مردم درخواست کرد که در خانه بمانند و از غیر از موارد ضروری از منازل خارج نشوند؛ کارهای روزمره و تفریحات خود را به زمان پس از کرونا موکول کنند.
دیارمیرزا در همین رابطه با مهدی علینژاد، دانشجوی دکتری روانشناسی و استاد دانشگاههای فرهنگیان و علوم پزشکی گیلان به گفتگو پرداخت تا «تأثیر بحران کرونا بر سلامت روان جامعه» بررسی کند.
مشروح این گفتگو را در زیر میخوانید:
اگر هدف از قرنطینه، خوب برای افراد تشریح شود، نتیجه مطلوب حاصل میگردد
دیارمیرزا: آثار و ابعاد قرنطینه و فاصلهگذاری اجتماعی بر سلامت روانی مردم چگونه است؟
علینژاد: چون افراد تجربیات بسیار متفاوتی از برنامهی قرنطینه دارند و از آنجایی که قرنطینه اثرات روانی منفی از جلمه استرس پس از رویداد، سردرگمی، افسردگی، ترس، سوء مصرف مواد و… را دربرمیگیرد یکی از عوامل بسیار مهم اطلاع رسانی میباشد بنابراین اگر هدف از قرنطینه، خوب برای افراد تشریح شود و همچنین دوره قرنطینه کوتاه و همراه با رعایت فاصلهگذاری اجتماعی باشد نتیجه مطلوب حاصل میگردد.
دیارمیرزا: میزان تأثیر کرونا بر سلامت روانی مردم چقدر است؟
علینژاد: همهگیری بیماری در بسیاری از سطوح جامعه تاثیر میگذارد و باعث ایجاد اختلالات هراس و استرس میشود و از آنجایی که نگرانیهای مربوط به درک است، تهدیدات افزایش مییابد و ممکن است مردم به جمع آوری و احتکار تجهیزات پزشکی بهداشتی و مایحتاج ضروری اقدام کنند و این اغلب با رفتارهای مرتبط با اضطراب، اختلالات خواب و سلامت عمومی که پایین آمده دنبال میشود.
آنقدر یک چیز منفی را در ذهنمان تکرار میکنیم تا امکان وقوع آن اتفاق را فراهم میکنیم
دیارمیرزا: چگونه باید با تأثیر بحران کرونا بر روان مردم مبارزه کرد؟
علینژاد: این روزها هر جایی میروی صحبت از کرونا است؛ همه درگیر استرس و نگرانی ناشی از اینکه مبادا مبتلا به ویروس کرونا شوند، هستند.
دوستان عزیز باور کنید بیشتر آسیبها به دلیل نگرانیهای ما بوده است؛ ما آنقدر یک چیز منفی را در ذهنمان تکرار میکنیم تا امکان وقوع آن اتفاق را فراهم میکنیم. اگر قرار به مرگ باشد و پیمانه عمر ما به سر رسیده باشد با یک لقمه غذای گیرکرده در گلو میمیریم پس آنقدر واهمه نداشته باشید که الان کرونا آمده چه کار کنیم که من مبتلا نشویم!؟ راههای پیشگیری ساده مثل شستشوی مرتب دستها، رعایت فاصله اجتماعی و رعایت اصول اولیه بهداشت که از نشر این ویروس جلوگیری میکند را باید رعایت کنیم.
پایبندی به کارهای روزمره خود، تمرکز بر روی کارهایی که دوست داریم انجام دهیم، استفاده از تکنیکهای مدیریت استرس، خودداری کردن از عادتهایی که در درازمدت به ما آسیب میرساند مانند سیگار کشیدن، آموزش به کودکان و بازی کردن با آنها تا از استرسشان کاسته شود مثلاً از بچههای خود بخواهید برای کارهای روزمره فقط از یک دست استفاده کنند و با آن یک دست صورت و موهای خودشان را لمس نکنند و به ازای هر باری که این کار را کردند یک علامت قرمز میگیرند اگر آخر روز علامت قرمز کم باشند برنده میشوند؛ میتوانند سبب کاهش تأثیر بحران کرونا بر روان مردم شود.
در قرنطینه خانگی تنشهای بین اعضای خانواده بیشتر میشود
دیارمیرزا: تأثیر قرنطینه خانگی در ارتباطات خانوادگی چقدر است؟
علینژاد: در قرنطینه خانگی خانوادهها کنار هم در خانه هستند و میزان ارتباط بین آنها بیشتر میشود و این یعنی افزایش گفتگوها و تنشهای بین اعضای خانواده؛ در همین بحران کرونا طبق آمار، تماسهای اختلافات زوجی در قرنطینه با صدای مشاور برای طبقه آسیبپذیر جامعه سه برابر شد، همچنین آزارهایی کلامی در طبقه متوسط و بالا افزایش یافت.
تشویق برای اشتراک گذاشتن احساسات، آگاه شدن از نیازهای یکدیگر، در آغوش کشیدن فرصتها، استحکام پیوندهای خانوادگی و حفظ تماس با فامیل و دوستان از طریق فضای مجازی و ارتباطات تلفنی، ۵ راهکاری است که میتواند به ما کمک کند که ارتباطات خانوادگی را مدیریت کنیم.
باید به آینده همیشه امیدوار باشیم
دیارمیرزا: آیا پس از بحران کرونا باید منتظر بحران سلامت روانی در جامعه باشیم؟
علینژاد: از آنجایی که کرونا تجربهای نو در عصر جدید است و قطعاً فراگیرترین، بیمرزترین و جدیترین تجربه بشر تا به امروز بوده، از نظر بنده باید به آینده همیشه امیدوار باشیم چون زندگی واقعی سرشار از فراوانی و برکت است و باید در همه زمینهها ظرفیتهای بالقوه را بالفعل کنیم.
دیارمیرزا: جهان پساکرونا را چگونه جهانی میبینید؟
علینژاد: به اعتقاد بنده بسیاری از دولتهای جهان متاثر از این اتفاق تغییر خواهند کرد و احزاب با شعارهای متفاوت و همچنین پارلمانهای دنیا به وضع قوانین جدید متناسب با این اتفاق و اتفاقات مشابه روی خواهند آورد همچنین سازمانهای جهانی بهداشتی، اقتصادی و سیاسی تصمیمات جدیدی را متناسب با این اتفاق خواهند گرفت زیرا دنیا متوجه شده است که در دهکدهای بزرگ زندگی میکند که همه چیز به همه مرتبط است بنابراین باید پیش از هر چیز به طرز تفکر و نگاه خود را به مسائل دنیای جدید عوض کنیم.
دیدگاه