ضعف مدیریت زیست شهری و نابودی توسعه گردشگری در گیلان

میلاد پوررجبی دانشجوی دکتری جامعه شناسی

گردشگری به عنوان گونه های خاص از نحوه گذران اوقات فراغت گرفته تا نشان دادن منزلت خانوادگی پر اهمیت و قابل ملاحضه می باشد که در دنیای امروز، دارای گردش مالی بسیار عظیمی در اقتصاد و بازار جهانی است و در عین حال از عوامل موثر در تبادلات فرهنگی بین کشورها تبدیل شده است. گردشگری در دنیای امروز، به در این بستر، شهرها هم به عنوان مبدأ و هم به عنوان مقصد گردشگران جایگاه بسیار ویژه ای یافته اند، در توان ها و فرصت های توسعه این فعالیت و سرمایه گذاری در آن برای سهیم شدن در این بازار جهانی نیز اهمیت خاصی دارد

مراکز شهری استان به علت دارا بودن جاذبه های تاریخی و فرهنگی، غالبا یکی از مقاصد گردشگری مهم کشور محسوب می شوند. شهرهای استان با جاذبه های متنوع شامل: موزه ها: بناهای یادبود، سالن های تئاتر، استادیوم های ورزشی، پارک ها، شهر بازی، مراکز خرید، مناطق با معماری تاریخی و مکان هایی مربوط به حوادث مهم با افراد مشهور، جاذب گردشگران بسیاری هستند؛ بنابراین، حجم زیادی از امکانات گردشگری نظیر محل سکونت، سرو غذاء ارتباطات حمل و نقل و سایر خدمات گردشگری، در شهرها واقع اند که بازدید کنندگان از مناطق اطراف، وخرد شهر، از آنها استفاده می کنند

امروزه مدیریت زیست شهری در جهان تحول اساسی یافته است شهرها مدیریت می شوند تا بتوانند رفاه و آسایش ساکنان خود را تأمین کنند مدیریت زیست شهری دارای تشکیلات وسیعی است و نقش مهمی در موفقیت برنامه ها و طرح های توسعه شهری و هم چنین رفع نیاز جمعیت، جریان عبور و مرور در شهر، رفاه عمومی، مسکن، کاربری زمین، تفریح، فرهنگ، اقتصاد، تأسیسات زیربنایی و امثال آن ها بر عهده دارد. البته گستردگی و پیچیدگی مسایل شهری رشد و توسعه روزافزون شهرها، مدیریت امور شهری را به وظیفه دشوار تبدیل نموده است. بسیاری از مسئولان شهری به گردشگری به مثابه عاملی برای تسریع روند بهبود شهری می نگرند و چنین می اندیشند که توسعه گردشگری نیز دارای روند اداری است؛ بنابراین با بررسی مدل ها و نظریات در خصوص موضوع مورد تحقیق منتج به برنامه ریزی صحیح در روند توسعه محدوده مورد مطالعه خواهد شد.

توسعه گردشگری، شامل تمام امکانات و تسهیلاتی است که برای برآوردن نیازها و خواسته های مورد انتظار گردشگران از سوی ارائه دهندگان خدمات سازمان ها، ادارات، ارگان ها، جامعه میزبان و …) به گردشگران ارائه می شود تا رضایت آنها جلب شود. گردشگری معمولا به عنوان بخشی از خدمات در هر اقتصاد طبقه بندی می شود. به طور کلی، تسهیلات و خدمات گردشگری، از دیدگاه اقتصادی، ساختارهای زیربنایی و روبنایی این فعالیت را تشکیل می دهند و گسترش این گونه پدیده ها، زمینه تسهیل در امر توسعه و شکوفایی گردشگری را فراهم می آورد.

نبود توزیع مناسب زیرساخت ها و خدمات گردشگری، از جمله کاستی های بنیادی و مشهودی است که در بسیاری از مطالعات و طرح های توسعه گردشگری در کشور ما ملموس است. باید در تدوین مدیریت توسعه ای و برنامه های متعلقه ای و کشوری جایگاه شهر و مدیریت شهری به روشنی تبیین و مشخص شود که برنامه های مختلف اجرا شده در سطح شهر، تاثیر گذار هستند یا خیر، همچنین برنامه ها را چگونه باید تدوین کرد که طرح های توسعه شهری و منطقه ای بدون وقفه اجراع شوند شهرهایی که پذیرای گردشگران هستند معمولا شکل خاصی از خدمات گردشگری را ارائه می کنند، این امر معمولا با عملکردی که این گونه شهرها بر عهده دارند مرتبط است. جذب گونه های مختلف گردشگر در این شهر بر اساس وجود جاذبه های مورد توجه گردشگران و همچنین کیفیت بالای محصول گردشگری عرضه شده صورت می گیرد که خود سبب پویایی اقتصادی شهر می شود. بعضی از شهرها در ابعاد مختلف تفریحی، اقلیمی، فرهنگی و اجتماعی جاذب گردشگر می باشند، کشورهایی نظیر ایتالیا (رم، فلورانس و …) افزایش قسمت عمده درآمد خود را از این طریق تأمین می کنند و شهرهایی مانند اصفهان و شهرهای سواحل شمالی و جنوبی در ایران و یا شهرهای بیلاقی از این معیار برخوردارند. معمولا این گونه شهرها از بعد نوع منطقه گردشگری به سه بخش تقسیم می کنند: یکی اماکن تفریح و استراحت با آب و هوای خوب، آفتاب درخشان، دریا و سواحل زیبا، دوم مجتمع هایی که به عنوان تفریح و تفنن به خود شکل قانونی می گیرند و آن دسته از شهرهایی که به سبب داشتن اماکن هنری، علمی تاریخی و مذهبی دارای شهرت هستند، می توان شهر صومعه سرا در این تقسیم بندی جزى که هر سه عامل را داراست دانست.

پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا: انتشار مطالب خبری و یادداشت های دریافتی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.