نخبه‌کشی و سفله‌پروری سیاست دشمنان توسعه‌ی پایدار
اگر روند عدم توجه به شایسته سالاری در ادارات ادامه یابد و مواردی چون تخصص، سلامت اداری، وفاداری به سیستم، پاکدستی در مجموع تعهد موجب هزینه برای افراد شایسته شود نتیجه اش این خواهد شد که افراد از طریق جناح ها و جریان‌های قدرت به جایگاه مدیریت دست پیدا می کنند.
امروزه معضلات بسیار زیادی در سامانه(سیستم)های اداری کشور ما به شدت در حال رواج است؛ و این آفت نابه‌هنگام زمانی در حال شیوع است که عمر انقلاب به چهار دهه رسیده‌است. یکی از معضلاتی که در سطوح مدیریت میانی در ادارات دولتی و غیردولتی شیوع پیدا کرده تملق و چاپلوسی افراد نسبت به بالادست اداری به‌جای توسعه‌محوری‌ست یا در قالب گرایش‌های سیاسی است، برآیند چنین روندی منجر به حذف افراد مستقل و شایسته به دلیل ناهمخوانی در گرایش های سیاسی و به کارگیری افراد چاپلوس ، متملق و وابسته در مناصب گوناگون اداری‌ست، به‌طوری‌که این روند سبب شده افراد کارآمد احساس خطر کنند و از کارایی خود بکاهند، چون اگر بخواهند در حد اعلا کار کنند، ناکارآمدی دیگران نمایان خواهد شد و این افراد ناکارآمد به هر ترتیب، فرد کارآمد را حذف خواهند کرد تا ناتوانی شان به چشم نیاید و به این گونه ست که افراد صاحب فکر، عقیده، دلسوز و خدمتگزار در مدت زمان کوتاهی مدیریت کرده و بسیار زود از صحنه حذف خواهند شد.
نمونه‌ی دیگری از معضلات در سیستم‌های اداری این است که وقتی فرد شایسته در سیستم مشغول به کار است و طی گذشت زمان متوجه می شود که فرد مسوول بالا دست توانایی انجام بهینه‌ی امور را مانند خود ندارد و انتصاب خود را بر اساس خویشاوندسالاری، یا توصیه توسط پایگاه های قدرت و یا بر اساس منزلت اجتماعی افراد و یا نگرش هایی که دلیل برتری یکی بر دیگری را غیر از شایستگی می دانند، بدست آورده سبب آزرده گی و یا بی انگیزه گی در او خواهد شد خصوصا که عملا بنا به هر دلیلی جرات بیان حقیقت را نداشته و یا اینکه بر این باور است با طرح این معضلات موقعیت اداری اش به خطر خواهد افتاد و اینجاست که مساله‌ی شایسته سالاری زیر سوال خواهد رفت و ادامه‌ی این ساختار بیمارگونه سبب خواهد شد تا افراد شایسته، صاحب‌فکر و مستقل اندک اندک به دلیل سرخوردگی و آسیب های روحی از چرخه حذف شوند و یا به‌ناگزیر همرنگ جماعت شده و به خُلق ناپسند تملق گویی و چاپلوسی آلوده شوند.
حال اگر روند عدم توجه به شایسته سالاری در ادارات ادامه یابد و مواردی چون تخصص، سلامت اداری، وفاداری به سیستم، پاکدستی در مجموع تعهد موجب هزینه برای افراد شایسته شود نتیجه اش این خواهد شد که افراد از طریق جناح ها و جریان‌های قدرت به جایگاه مدیریت دست پیدا می کنند و تملق و چابلوسی بدل به ارزش می گردد و این رفتار موجب نفاق، دو رویی و تزویر، غیبت، فساد و نهایتاً دوری از خدا می گردد و این می تواند سمی باشد که روند رشد و توسعه را کند کرده و حتی جهت رو به عقب داشته و سیستم دچار یک دور تسلسل باطل شود. مگر اختلاس، پولشویی، خیانت و…. بزرگترین آسیب را به نظام انقلابی ما وارد نکرده است، آیا درنگ و تداوم چنین روندی خواست دشمنان توسعه‌ی ایران نیست؟
در پایان نیک است اشاره ای داشته باشیم به معیارهای شایسته سالاری از دیگاه امام علی (ع) که معتقد بودند: هر پستی به تناسب، به توان، خلاقیت، شایستگی و تخصص خاصی نیاز دارد و جایز نیست افراد هر کدام در جای دیگری قرار بگیرند؛ در غیر این‌صورت، جامعه مسیر رشد، توسعه و کمال را نخواهد پیمود. حضرت علی(ع) مدیریت و اداره‌ی جامعه را به سنگ آسیاب و محور آن تشبیه می‌کنند و معتقدند همچنان که سنگ آسیاب فقط حول محور خود به گردش در‌می‌آید و در صورت بزرگتر بودن سنگ یا کج‌بودن محور، سنگ نمی‌چرخد و در صورت ضعیف بودن می‌شکند.
نینا پنجه‌ای
پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا: انتشار مطالب خبری و یادداشت های دریافتی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.
دیدگاه