روز بین‌المللی چای، روز فراموش شده در پایتخت چای کشور

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا به نقل از ایسنا، دکتر ابراهیم آذرپور عضو کارگروه کشاورزی سازمان بسیج علمی، پژوهشی و فناوری استان گیلان گفت: از سال ۲۰۰۵ میلادی، ۱۵ دسامبر در دنیا به عنوان روز بین المللی چای نامگذاری شد و هر ساله تمامی کشورهای چای خیز دنیا (هند، بنگلادش، اندونزی، کنیا، نپال، مالزی، مالاوی، سریلانکا، تانزانیا، اوگاندا، ویتنام و …) به منظور ترویج و توسعه پرورش این گیاه ارزشمند، بررسی مشکلات صنعت چای، افزایش تولید و صادرات آن جهت بهبود وضعیت اقتصادی کشور و حفظ استقلال در برابر کشورهای استعمارگر،جلب توجه دولت ها و شهروندان به اهمیت چای و تجارت آن و تاثیرش بر زندگی کارگران، چایکاران و زحمتکشان این صنعت و همچنین تجلیل از شاغلین، دست اندرکاران و پژوهشگران دخیل در زنجیره پرورش، تولید و فرآوری آن به عنوان یک محصول راهبردی و نوشیدنی اشتغال زا مبادرت به برگزاری جشن و بزرگداشت روز جهانی چای می پردازند.

وی افزود: از سال ۲۰۱۵ گسترش این روز با پیگیری کشور هند و از طریق سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد اعلام گردید و سازمان تجارت جهانی نیز نگاه ویژه ای به این روز برای برسی چالش های اقتصادی تجارت جهانی چای دارد.

دکتر آذرپور ادامه داد: چای پرطرفدارترین نوشیدنی غیر الکلی است که به علت اثرات دارویی، طراوت و آرام بخشی مورد استفاده بیش از دو سوم جمعیت جهان قرار می گیرد.

عضو کارگروه کشاورزی سازمان بسیج علمی،پژوهشی و فناوری استان گیلان خاطر نشان کرد: نوشیدنی چای، آب و هوای سرد زمستان برفی را به گرمای تابستان تبدیل می کند و یکی از اجزای جدایی‌ناپذیر زندگی عادی مردم ایران و جهان است.

وی تصریح کرد: نوشیدنی چای، نخستین متاعی است که گرمابخش هر مصاحبت و دیداری در محافل و مجالس ما بوده است و و خواهد بود. چای صرفاً محصولی باغی یا خوراکی معمولی نیست، بلکه به مثابه فرهنگی است که ریشه در آئین‌های کهن جهان و آداب و رسوم دیرین ایران دارد.

ابراهیم آذرپور با بیان اینکه کشت و صنعت چای کشور تاریخی بالای یکصد سال دارد و در طی این سالها ۶۵ هزار خانوار چایکار گیلان ومازندران با دست های پینه بسته خود حدوداً ۳۲ هزار هکتار باغ چای برای تولید و فراوری این محصول احداث کردند و در کنار آن حدود ۱۵۰ کارخانه چایسازی فعال هستند، خاطر نشان کرد: وسعت باغات چای در فراز و نشیب خود کاهش یافته و امروزه به حدود ۲۵ هزار هکتار رسیده است. بدلایل متعدد از جمله عدم حمایت مستمر و درست دولتها و تغییر ذایقه مصرف کننده تولید ۷۰ هزار تنی چای در سال (اواخر دهه ۷۰) به حدود بیست هزار تن در سال رسید.

وی افزود:متأسفانه با وجود اینکه ۱۲ سال از شروع این حرکت بزرگ و توجه جهانی گذشته است و صنعت چای ایران نیز پیشینه‌ای پرقدمت در کشورمان دارد، تاکنون توجهی به روز بین المللی چای صورت نگرفته است و روز فراموش شده در تقویم حقیقی و مجازی پایتخت چای کشور (لاهیجان) و ایران (تهران) بوده است.

عضو کارگروه کشاورزی سازمان بسیج علمی، پژوهشی و فناوری استان گیلان با بیان اینکه کاشف السلطنه(پدر چای ایران) عامل توسعه دانش کشت و پرورش چای و بانی زیرساخت های علمی این صنعت اشتغالزا در ایران بوده است و هنگامی که برای استخدام کارشناسان چینی و همچنین واردات ارقام جدید چای به کشور چین سفر کرده بود، در راه بازگشت و در اثر سقوط اتومبیل به دره کشته می شود گفت: روز بین المللی چای باز هم فراموش شد ولی ای کاش حداقل مسئولان نهادهای مرتبط با چای کشور و نمایندگان شهرهای چایخیر در مجلس شورای اسلامی، زندگینامه کاشف السلطنه را به عنوان پدر چای ایران و اولین شهردار رسمی تهران بوده است، مطالعه کنند و درس هایی بگیرند تا مدیری علم گرا و عمل گرا باشند در حمایت از چای و چایکاران کنند.

وی افزود: حمایت از تولید داخلی و اشتغال مولد، عطر، طعم و رنگ طبیعی، قیمت مناسب، سالم و بودن سم بودن از جمله دلایلی است که باید چای ایرانی مصرف کنیم.