چرا الآن، بهترین زمان شروع کار انتخاباتی است؟
اگر از حالا به فکر قصه پر غصه خرید و فروش شناسنامه‌ها نباشیم، اگر از الان به مردم آموزش ندهیم که نباید روز انتخابات، رأی‌شان را بفروشند، اگر از دو سال و نیم مانده به انتخابات مجلس، به مردم یاد ندهیم که چرا و چطور باید در انتخابات رأی دهند، قطعاً انتخابات بعدی مجلس هم همانی می‌شود که شد.
این مطلب در نیمه‌های مرداد نود و شش نوشته می‌شود. به عبارت دیگر می‌شود سی ماه مانده تا انتخابات یازدهمین دوره مجلس. شاید شنیدن این جمله باعث خنده‌تان شود و اصلا ته دل‌تان مسخره کنید که آخر این هم شد حرف. اما اگر راستش را بخواهید، به نظر می‌رسد ″الان زمان شروع کار، برای انتخابات بعدی مجلس است″.
الان؟ الان که دو سال و نیم تا آن زمان، وقت مانده؟ مگر دیوانه‌ایم؟ کدام آدم عاقلی از دو سال قبل این کار را انجام می‌دهد؟ اصلا شاید هنوز ده درصد کاندیداهای انتخابات بعدی مجلس هم، خودشان با خودشان این قضیه را قطعی نکرده‌اند. بعد ما از حالا بلند شویم و پرچم چه کسی را بلند کنیم؟ لابد می‌گویید برویم ستاد هم بزنیم؟ آن هم برای فردی که نه ما می‌دانیم کیست و نه حتی خودش.
خب. این اولین و شاید تنها تصوری‌ست است که بعد از شنیدن ″کار انتخاباتی″ به ذهن می‌رسد. اما دقیقاً نقطه آغاز اشتباه همین جاست. اشتباهی که سال‌هاست به خوردمان داده‌اند و خودمان هم سعی نکردیم ببینیم چی به خوردمان می‌دهند و فقط خوردیم. نتیجه اینکه چند روزی، زیر بیرق کسی سینه می‌زنیم و باز، روز از نو …
اما نه. همه داستان کار انتخاباتی به این جا ختم نمی‌شود. انتخابات، باید بستری باشد که بهترین‌های مردم، خودشان را در معرض بهترین انتخاب‌ها قرار دهند. ولی شرایط امروز، هیچ نسبتی با این ایده‌آل ندارد. آنقدر سطح انتخاب مردم، و متر و معیارهای‌شان جای اما و اگر دارد که بهترین‌های مردم، جرأت نمی‌کنند خودشان را در معرض انتخاب شدن بگذارند.
اگر از حالا به فکر قصه پر غصه خرید و فروش شناسنامه‌ها نباشیم، اگر از الان به مردم آموزش ندهیم که نباید روز انتخابات، رأی‌شان را بفروشند، اگر از دو سال و نیم مانده به انتخابات مجلس، به مردم یاد ندهیم که چرا و چطور باید در انتخابات رأی دهند، قطعاً انتخابات بعدی مجلس هم همانی می‌شود که شد.
خیلی از شایستگان تمایلی به انتخاب شدن پیدا نکرده، افرادی که حداقل شرایط را دارند، به عنوان نامزد انتخاباتی مطرح شده، خرید و فروش رای همچنان پا برجا و جو انتخاباتی، تعیین کننده نتیجه آن خواهد بود.
اما اگر دنبال تغییر این وضعیت اسف‌بار هستیم، باید از حالا شروع کنیم. این پروژه که می‌شود اسمش را ″تربیت سیاسی″ نامید، باید خیلی زود شروع شود. هرچه زودتر، بهتر. ما باید از همین روزها شروع کرده، سطح آگاهی و بینش عمومی را بالا ببریم تا بهترین‌های مردم جرأت پیدا کرده و خود را در معرض انتخاب شدن قرار دهند و چه بهتر که نام آنها، از دل این انتخاب بیرون بیاید.
باید شروع کنیم …
در آینده از تربیت سیاسی بیشتر خواهید شنید …
سیدمجتبی نعیمی
پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا: انتشار مطالب خبری و یادداشت های دریافتی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.
دیدگاه