خبرنگار علیه خبرنگار
تالش سرزمین فرهنگ و هنر و دیار رادمردان است و هیچ گاه کین و نفرت را بر نمی تابد. مردمانش آزاده اند و اگر نقدی باشد بی هیچ تملقی مطرح می کنند.
روز ۱۷ مرداد روز خبرنگار و آغاز هفته اطلاع رسانی است. در این روز طبق رسمی نه چندان دیرین که سابقه ای ۲۶ ساله دارد روزنامه نگاران و خبرنگاران تجلیل میشوند و به اصطلاح گرامی داشته میشوند. جالب اینجاست که در گوشه ای از گیلان عزیز تنی چند از بزرگداشت خود محروم میشوند.
تالش سرزمین فرهنگ و هنر و دیار رادمردان است و هیچ گاه کین و نفرت را بر نمی تابد. مردمانش آزاده اند و اگر نقدی باشد بی هیچ تملقی مطرح می کنند.
در یکی از روزهای خدا در این سرزمین که مصادف با بزرگداشت مقام اصحاب قلم بود یکی از خبرنگاران این سامان مورد نقدی قرار گرفت.
وی اکنون منصبی و صدراتی دارد. ابتدای امر شاید نقادان مورد تردید بودند اما گذشت زمان همه چیز را ثابت کرد. صاحب منصب چنان کاری کرد که با وجود تاکیدات آقای مهربان، در دیگر بزرگداشتهای اثری از منتقد در فهرست نام تجلیل شوندگان نباشد.
گویی که به قول شاعر نه از تاک نشان ماند نه از تاک نشان. صاحب صدارت چنان در قدرت غرق شده که فراموش کرده خود اهل رسانه بود و هر چه بدست آورد به سبب کوشش های همکارانش بوده است.
همین رسانه رسا اکنون دیگر جز تملق رمقی ندارد و پای هر تجلیلش دلبندان خانواده نشسته اند. صاحب منصب یادش رفت از مردم است و روزی مراسم عروسی خود را در محوطه مدرسه ای برگزار کرد که سهم یک ملت بوده و هست. او یادش رفت نگارنده در سانحه رانندگی سال ۱۳۹۴ از ناحیه دست مجروح شد و هنوز درد زخم را میچشد. یادش رفت روزی از یک رییس جمهور انتقاد کرد اما حال که مقام فانی دنیوی رسیده همچون کودکان کم طاقت قدرت تحمل نقد ندارد. و در کلام آخر باید بگویم در دولتی پا گذاشته که جای بایکوت و حذف افراد نیست. البته به کار گماردن نزدیکان درجه یک در کنار دست هم چندان گناه بخشودنی نیست.
طاها عبداللهی
پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا: انتشار مطالب خبری و یادداشت های دریافتی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای منتشر میشود.
دیدگاه