توسعه انسان محور، اصلاح ناوگان حمل و نقل عمومی و ایجاد حمل و نقل عمومی انبوه‌بر
نیاز است افراد جدیدی که به عنوان تصمیم‌سازان اصلی شهر انتخاب می‌شوند، افرادی باشند که از نگاه علم‌محور برخوردار باشند و بتوانند با اندیشه خود منافع عمومی را تشخیص دهند.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا حتماً به خاطر دارید که همین یکی دو سال پیش، اتوبوس‌های پیر شرکت واحد که تعدادشان به سختی به انگشتان دو دست می‌رسید، بدن نحیف و بیمارشان را با سر و صدای زیاد به سختی دنبال خود می‌کشیدند و دیگر کسی از آنها انتظار جا به جا کردن مسافران را نداشت؛ اتوبوس‌هایی که خود منبع آلودگی هوا و زشت شدن سیمای شهر و ترافیک بودند. به همین دلیل وقتی این خبر در شهر پیچید که قرار است اتوبوس‌های جدید خریداری شود، همه گفتند این شهر اتوبوس می‌خواهد چه کار؟ چون با وجود آن اتوبوس‌های قدیمی، تمایل برای استفاده از ناوگان حمل و نقل عمومی به شدت کاهش یافته بود.
مسئولین شهر رشت، مجموعه‌ی مدیریت شهری و شورا طی دهه گذشته بیش از آنکه به توسعه ناوگان عمومی اهمیت دهند، به فکر راهی بودند تا روز به روز بر تعداد ماشین‌های تک سرنشین افزوده شود. به جرئت می‌توان گفت در ادوار گذشته اندیشه و برنامه‌ی مشخصی برای حل معضل ترافیک شهر نداشتند و آنچه امروز در سطح خیابان‌های شهر می‌بینیم، محصول عدم وجود تفکر توسعه و بی‌توجهی به سیستم حمل و نقل عمومی شهر در گذشته است.
شاید مرور مجموعه ای از آمار، به بهترین شکل بی‌برنامه‌گی برای رفع معضل ترافیک و بی‌توجهی به منافع بلند مدت شهر را نشان بدهد.
در سال ۱۳۷۸ تعداد اتوبوس‌های فعال در رشت ۱۱۰ دستگاه بود که این عدد در پایان سال ۹۳ به ۳۵ دستگاه کاهش یافت. هرچند این ۳۵ دستگاه هم وضع اسفناکی داشتند و دائماً در مسیر تعمیرگاه و ایستگاه در تردد بودند و تنها چیزی که در بخش زیادی از آنها پیدا نبود، استاندارد بود.
اما رشت طی دو سال گذشته تعداد ۲۰ دستگاه اتوبوس جدید خریداری کرد و همچنین با جذب اعتبارات دولتی تعداد ۲۰ اتوبوس دیگر را هم بازسازی کرد. گفته می‌شود تا پایان سال گذشته تعداد ۸۰ اتوبوس دیگر بازسازی شدند و قرار است به سیستم حمل و نقل عمومی اضافه شوند.
تزریق اتوبوس‌های جدید و شیک به شهر باعث شد فرضیه‌ی بسیاری از منتقدان شکست بخورد و خیلی از شهروندان دوباره به سمت استفاده از سیستم حمل و نقل عمومی تمایل پیدا کنند.
البته اگر از سال ۷۸ تا ۹۳ وضعیت شرکت واحد رشت با زوال شدیدی روبرو شد، شاید نتوان صرفاً مدیران شهری را متهم به بی‌برنامگی کرد، زیرا عمر مدیریت آنها به حدی کوتاه بود که گاهی امکان پیاده سازی برنامه‌های کوتاه مدت را هم نداشتند چه برسد به حل مشکل ترافیک شهر. اما پارلمان شهری که طی این سال‌ها بازیگر نقش اول سریال بی‌ثباتی مدیریتی در شهر بود، چگونه طی این همه سال گوشه چشمی به توسعه ناوگان عمومی شهر نداشت؟ شکی نیست که دلیلش نداشتن اندیشه و نگاه بود؛ به همین دلیل است که تفکر توسعه به یکی از شاخص‌هایش که نخبه‌محوری است تاکید دارد.
به هرحال با وجود وضعیت اسفناکی که خیابان‌های این شهر داشت و هنوز هم از این معضل رنج می‌برد، گام‌های مثبتی جهت توسعه‌انسان‌محور و توسعه ناوگان عمومی برداشته شده و آن طور که از اخبار به گوش می‌رسد، به نظر می‌آید ادامه داشته باشد. بنابراین نیاز است افراد جدیدی که به عنوان تصمیم‌سازان اصلی شهر انتخاب می‌شوند، افرادی باشند که از نگاه علم‌محور برخوردار باشند و بتوانند با اندیشه خود منافع عمومی را تشخیص دهند.
عقلانیت اجتماعی، عقلانیت اقتصادی و عقلانیت فرهنگی حکم می‌کند که این روند جهت توسعه ناوگان عمومی و افزایش اقبال عمومی نسبت به آن ادامه پیدا کند.
به عنوان نمونه طرح احداث تراموا در رشت هم اکنون در دستور کار قرار دارد و شهرداری تفاهمنامه ای برای همکاری در ساخت آن با وزارت دفاع بسته است. اگر این روند ادامه پیدا کند، پیامدهای زیادی را همچون کاهش ترافیک، کاهش هزینه‌های شهروند، کاهش هزینه‌های شهری، افزایش درآمد شهر، اشتغال، کاهش آلودگی هوا و آلودگی صوتی، گردشگرپذیری شهر و بسیاری موارد دیگر خواهد داشت.
بنابراین منفعت شهر در پیاده‌سازی این برنامه‌ها است. افرادی هم که به پارلمان شهری راه می‌یابند باید با درک صحیح از تفکر عقلانیت و توسعه، جهت پاسداری از منافع عمومی گام بردارند. وگرنه اگر قرار باشد با تغییر سیاست‌گذاران شهری، افرادی ورود کنند که با سیاست‌بازی و نمایش‌های قهرمانی در شورا موجب اتلاف وقت و نادیده‌گرفتن چنین پروژه‌هایی شوند، من و شما ۴ سال دیگر باید پشت همین ترافیک بمانیم.
دیدگاه