وندالیسم واژگان در شورای شهر رشت
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا، روزنامه گیلان امروز در شماره چهارشنبه هشتم دی ماه، مطلبی در قسمت سرمقاله با عنوان وندالیسم واژگان در شورای شهر رشت به قلم انوش آستانه در انتقاد از ادبیات برخی اعضای شورای اسلامی کلانشهر رشت منتشر کرده است.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا، سه سال و نیم است با ده دوازده هزار رای هفته ای هفت روز توی سرمان می کوبند نماینده ما در شورای اسلامی شهر هستند، اما رفتارشان نه اسلامی است نه سنخیتی با ساختار مدنی جایگاهشان دارد.
اعضای شورای اسلامی شهر رشت را می گویم، نه همه شان، خیلی اگر خوشبین باشیم حداقل یک سوم شان دچار این عارضه خطرناک شده اند: وندالیسم واژگان!
آنچه هر یکشنبه و (هرچه به انتخابات نزدیک می شویم با فاصله کوتاه تر) در صحن و از صحن شورا می شنویم واقعا شوک آور است. گویا بعضی دوستان در شورا احساس وظیفه می کنند که هر هفته سورپرایزمان کنند. هربار که به خودمان می گوییم از این دیگر بدتر نمی شود، عزیزان، نمایندگان بر حق ما در شورای شهر شگفت زده مان می کنند و یک برگ تازه روی میز می گذارند. نمی خواهم بگویم که این افراد با چند هزار رای آیا می توانند مدعی نمایندگی شهروندان رشت باشید یا نه. وقتی وارد بازی انتخابات می شویم باید قاعده بازی را بپذیریم. می پذیریم که آن ها نماینده ما در شورای شهر هستند. آنها انتخاب شده اند که از حقوق شهروندان دفاع کنند. اما یقینا یکی از این حقوق اصلی حفظ کرامت و شانیت شهروندان است و حفظ حرمت شهروندان بدون پاسداشت حرمت جایگاه شورا امکانپذیر نیست.
واقعا چرا باید در جلسات شورا از زبان برخی از اعضای کلماتی چون «پوفیوز» و یا جملاتی در باب کندن شلوار ( با عرض معذرت) و کلمات و عبارتی این چنین زشت جاری شود؟ آیا ما به اعضای شورا نمایندگی داده ایم که با چنین ادبیاتی سخن بگویند؟
حرف از یک کلمه یا یک جمله نیست که از دهان یک نفر در آمده باشد، متاسفانه این نوع ادبیات توسط بعضی از اعضای شورا به عنوان یک تاکتیک به کار گرفته می شود. یعنی لیچار گفتن و به کار گرفتن کلمات ناشایست و عبور از عفت کلام، کلاً به روشی برای اعلام حضور تبدیل شده است.
ارتباطش با وندالیسم؟ وندالیسم یک ناهنجاری اجتماعی است که در جریان آن افراد با واکنش خصمانه دست به تخریب اموال عمومی می زنند البته که تخریب اموال عمومی صرفاً تخریب اتوبوس و خراب کردن دیوار و شکستن شیشه نیست. تخریب اخلاق و حرمت انسانی و شانیت شهروندان بدترین نوع وندالیسم است.
شهروندان بزرگترین سرمایه شهر هستند و کسی حق ندارد نه عضو شورا، نه نماینده مجلس و نه هیچ کس دیگر، بله، هیچ کس حق ندارد با نام مردم به دیگران توهین کند.
و البته یک گله درست و حسابی از بقیه اعضای شورا شهر. چرا سکوت؟ آیا به بهانه انتخاباتی که در پیش است بقیه اعضای شورای شهر باید عافیت طلبانه در مقابل بی حرمت شدن شهروندان و حتی خود شورا سکوت کنند؟ آیا این سکوت نشانه بی توجهی به پایمال شدن شأنیت و حرمت شهروندان و صحن شورا نیست؟
انوش آستانه
دیدگاه