کاش می آمدی ای قند و نبات/ باقلوا، پسته خندان، شکلات!

به بهانه انتشار نامه احمدی نژاد مبنی بر عدم حضور در انتخابات ۹۶

سخن از آمدنت می‌گفتند
حرفها از دهنت می‌گفتند
اینکه یک بار دگر می آیی
باز امیّد دل ماهایی
دل ما هم که چه سرخوش می‌شد
چون رها از غم کاوُش می‌شد

در پی سوژه چه غم ها خوردیم
دردها دیده و محنت بردیم
مدتی را که نبودی یارا
تو ندانی چه گذشته است به ما!
حرکات تو هزاران سوژه است
خودِ این هاله سوزان، سوژه است
حرفهایت همه سرشار نکات
همه ابعاد تو خوان برکات!
حال دیگر دل ما افسرده است
مثل یک شاخه گل پژمرده است
خبر آمد که نمی آیی تو
گرچه همواره که یکتایی تو

فکر حال ِ دل این طنز نویس
تو نکردی که چه گوید به رئیس؟
چه کسی سدِّ لولو خواهد شد؟
یا همانند هلو خواهد شد؟
بی تو مفهوم دکل بی معنی است
سوژه ای مثل دکل دیگر نیست

تو نباشی چه کسی قهر کند؟
چه کسی ولوله در شهر کند؟
کاش می آمدی ای قند و نبات
باقلوا، پسته خندان، شکلات!
ای همه مایه آسایش ما
علت اصلی آرامش ما
ما بدون تو چه بی بال و پریم
بی تو در طنز هَبا و هدریم
تو اگر وارد میدان نشوی
حامی طنزنویسان نشوی
باید این بار که از طنز گذشت
رفت و در گوشه میخانه نشست

مجید مرسلی