عقاب تیز پرواز گیلانی همچنان مظلوم است

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا استان گیلان مهد پرورش غیور مردان و شیران دلاوریست که در عرصه های مختلف از کشور دفاع کرده و در راه آن به شهادت رسیده اند. در روز دهم خرداد سال ۱۳۲۷ کودکی در گیلان و ماسوله بدنیا آمد که او را فیروز نامیدند. شاید این کودک باید سالها بعد نوید پیروزی کشورش در هشت سال نبرد می بود. فیروز رحمتیان سالهای کودکی و تحصیلات خود را در خطه سرسبز گیلان و شهرهای فومن و صومعه سرا و رشت طی کرد. اما سرنوشت ادامه حیات او را به گونه ایی دیگر رقم زد و او با پیوستن به دانشکده افسری هوایی به خلبانان ارتش برای پاسداری از آسمان آبی کشور پیوست. او دوره های آموزشی پیشرفته را در کشور آمریکا طی نمود و با بازگشت به کشور به اسکادران هواپیمای فانتوم ملحق گردید.

رحمتیان در پایگاه شهید نوژه همدان مشغول به خدمت بود که صدام افلقی ناجوانمردانه به میهن اسلامی ایران حمله نمود. حالا زمانی بود که دلیر مردان ایران از زمین و آسمان پاسخ دندان شکنی به این مزدور استکبار جهانی بدهند. شهید سرلشکر فیروز رحمتیان هم با دیگر دلاورمردان و عقابان تیز پرواز نیروی هوایی با حملات هوایی خود عرصه را بر دشمن تنگ نمودند.

در آخرین پرواز بی بازگشت او به همراه شهید حسین یزدان پرست پس از بمباران مواضع دشمن بعثی پرنده آهنین بال او هدف آتش دشمن قرار گرفت و ققنوس وار در آتش عشق اللهی به دیدار معبودشان رسیدند. از ششم مهر ماه سال ۱۳۵۹ خانواده و دوستان منتظر خبری از او بودن. حتی خبر اسارت هم ایشان را امیدوار می کرد اما دریغ که با بازگشت آخرین گروه از آزادگان خلبان از بند صدام بازهم خبری از فیروز و همرزمش نبود.

این چنین بود که شهید سرافراز گیلان در مهر ماه خونین به ابدیت پیوست اما مظلومیت این شهید در زادگاه خویش بالاتر است چه اینکه بعد از سی و پنج سال از شهادت نه تنها خیابان و میدانی در استان بنام و یاد ایشان نیست حتی تنها تصویر از ایشان در بنیاد شهید هم با اسم ایشان به شهید دیگری تعلق دارد.

به امید آنکه مسئولین استان جهت حفظ خون و یاد شهداء به نحو شایسته از این شهید و عقاب تیز پرواز بزرگوار گیلانی تجلیل نمایند. انشاالله