در حاشیه احیای مردمی تالاب عینک رشت;مسوولان خواهشا بیدار شوند
آیا تقاص بی تفاوتی مسئولین را برادران و خواهرانم باید بپردازند، آیا درگیری روزمره این جوانان با مسائل بی کاری و خط فقر کفایت نمی کند.
امروز صبح از طریق صفحات اجتماعی مطلع شدم چند گروه دوستدار محیط زیست طی حرکتی خودجوش جهت نجات تالاب عینک رشت به آب می زنند، کنجکاوی و علاقه به مسایل زیست محیطی من را به آنجا کشاند. دختران و پسران جوان سرزمینم را دیدم که در دو قایق کوچک هلال احمر در خواب سنگین مسئولین با دستان خالی،مشت مشت پوشش کثیف تالاب را جمع کرده و به کیسه های پلاستیکی می ریختند که پس از ساعاتی با کمبود کیسه مواجه شدند، از سوی دیگر گروهی با چوب های کوتاه این آشغالها را با مشقت تمام به کنار تالاب می کشاندند تا با دست جمع نمایند.
برادران و خواهرانم در حالی که از بوی نامطبوع فاضلاب ورودی به تالاب حالت تهوع گرفته بودند و از تعدد خم و راست شدن رنجور، ولی دست از تلاش برنمی داشتند که جای بس تقدیر و سر سلامتی دارند.
با دیدن این جوانان یاد جوانانی افتادم که برای نجات کشورشان بی باک و از جان گذشته به دل دشمن می زدند.یادم است در گذشته فرماندهان در خط مقدم جنگ به همراه سربازان می جنگیدند اما امروز فقط یک مسئول دیدم که با کت و شلوار کنار خیابان مصاحبه می کرد، باز جای تشکر دارد که چون سایر مسئولین به خواب نرفته بود و آنجا بود.
از مسئولین محترم خواهشمندم متعهد و مسئول باشند، آنقدر روش اصولی و مکانیزه برای انجام این کار وجود دارد که امروز با دیدن بیل مکانیکی شهرداری که در سوی دیگر خیابان مشغول کار بود و قایقی که هر لحظه احتمال واژگون شدنش بود به یاد صعوبت شخم زدن زمینهای کشاورزی با استفاده از ستوران (بلا تشابه) در قدیم افتادم.
حتی با یک بالابر ساده ساختمانی و سیم بکسل و یک شناور هم به راحتی می شد آشغالها را فقط با دستگاه به گوشه تالاب کشید و با بیل مکانیکی آنها را در حجم وسیع جمع آوری کرد و هزاران راه دیگر که شاید از این هم ساده تر و کم هزینه تر باشد و سلامت جسمی برادران و خواهرانم را به خطر نیندازد.
آیا تقاص بی تفاوتی مسئولین را برادران و خواهرانم باید بپردازند، آیا درگیری روزمره این جوانان با مسائل بی کاری و خط فقر کفایت نمی کند.
خواهش می کنم بیدار شوید
حسین حاجی آقا بزرگی – فروردین ۹۵
دیدگاه